จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,245

ค่าประสบการณ์ 266.759%

<หัวใจที่ถูกบันเฮเลียร์อวยพร>

ศักยภาพท่ารำดาบใหม่ <มังกร>

เหล่านี้คือรายการของรางวัลที่กริดได้รับหลังจากสังหารเฮเลน่า

เฮเลน่าคือมอนสเตอร์ระดับสูงโดยแท้จริง เธอมอบค่าประสบการณ์มหาศาลจนกริดกลายเป็นเลเวล 411 ในพริบตา

แต่ชายหนุ่มกลับเกิดความเคลือบแคลงมากกว่ายินดีปรีดา

‘เธอไม่ใช่จุดสูงสุดของสายพันธุ์…?’

กริดมีสมญานาม <ราชาสหเผ่าพันธุ์>

<ราชาสหเผ่าพันธุ์>

ท่านเหมาะสมจะเป็นราชาสหเผ่าพันธุ์เนื่องจากรับสิ่งมีชีวิตต่างเผ่าพันธุ์เข้าร่วมอาณาจักร

★ เอฟเฟคถาวร

* เป็นที่ชื่นชอบของสิ่งมีชีวิตต่างเผ่าพันธุ์

* ทุกครั้งที่ค่าความสัมพันธ์เพิ่มขึ้น ปริมาณจะเพิ่มเป็นสองเท่าจากปรกติ

* ทว่า เผ่าพันธุ์ที่ดุร้ายจะทดสอบฝีมือท่านก่อนให้การยอมรับ

★ เอฟเฟคกำจัด

* ท่านได้รับระบบ ‘พันธสัญญา’

* จำนวนครั้งการทำพันธสัญญาได้ : 1/3

★ รายการพันธสัญญาที่ลงนามในปัจจุบัน

1. เฮ่า (ผู้เล่น, ดราโกเนี่ยน)

*ผลของพันธสัญญา*

- เปิดใช้งานทักษะ <ปีกมังกร>

- เป็นมิตรกับดราโกเนี่ยนง่ายขึ้นเล็กน้อย

2. เทรูชาน (NPC, ออร์คสนธยา)

*ผลของพันธสัญญา*

- <ค่าความอดทน> ส่งผลต่อค่าสถานะเพิ่มขึ้นจากปรกติ 1.8 เท่า

เนื่องจากกริดมีพันธสัญญากับเฮ่า

มันจึงรอคอย ‘อีเวนต์’ ที่จะเกิดขึ้นขณะตนเผชิญหน้ากับ ‘ดราโกเนี่ยนลอร์ด’

แต่เหตุการณ์ดังกล่าวกลับไม่ปรากฏ

เฮเลน่าเปิดฉากโจมตีใส่กริดทันทีโดยไม่คิดเจรจาแม้แต่คำเดียว

‘เป็นเพราะเราฆ่าดราโกเนี่ยนจนเกลี้ยง…?’

เธอก็เลยคับแค้นใจ ยกเลิกการเจรจา?

ไม่น่าจะลึกซึ้งขนาดนั้น…

จากที่มองผิวเผิน เผ่าดราโกเนี่ยนมิได้รักใคร่กลมเกลียวกันสักเท่าไร เฮเลน่าจึงไม่น่าจะมีความแค้นส่วนตัวต่อเราเพียงเพราะเรื่องนี้…

‘เธอโจมตีใส่เรา เพียงเพราะเราคือศัตรูที่บุกรุกเข้าไปในแขนแดน’

ยิ่งไปกว่านั้น ถึงค่าประสบการณ์ที่เฮเลน่ามอบให้จะมหาศาล แต่ในสายตากริด สิ่งนี้ยังไม่คู่ควรกับการเป็นจุดสูงสุดของเผ่าพันธุ์

<หัวใจที่ถูกบันเฮเลียร์อวยพร>

เกรด : เลเจนดารี (ผูกมัดตัวละครหลังจากสวม)

ความคงทน : 131/131

ต้านทานเวทมนตร์ : 150

เครื่องประดับที่สามารถขัดขวางเวทมนตร์

* บล็อกเวทมนตร์ได้ 2 ครั้ง

* จำนวนการบล็อกจะชาร์จทุก 12 ชั่วโมง

เงื่อนไขการสวมใส่ : ไม่มี

น้ำหนัก : 13

สร้อยคอที่เฮเลน่าดรอปหลังจากเสียชีวิต

คุณสมบัติ ‘บล็อกเวทมนตร์’ ฟังดูค่อนข้างดี แต่จำนวนครั้งที่ใช้งานกลับมีน้อยเกินไป แถมระยะหน่วงการชาร์จก็แสนนาน เมื่อผนวกกับคุณสมบัติพื้นฐานที่ค่อนข้างต่่ำ มันเป็นได้แค่สร้อยสำหรับสับเปลี่ยนมากกว่าไอเท็มชิ้นหลัก

‘เซตแสงศักดิ์สิทธิ์ที่มองข้ามหรือลดทอนประสิทธิภาพเวทมนตร์ในอัตราสุ่มโดยไม่จำกัดจำนวนครั้ง ยังมีประโยชน์มากกว่าเจ้านี่’

แน่นอน กริดไม่มีเจตนาจะดูหมิ่นคุณค่าของหัวใจบันเฮเลียร์

ขึ้นอยู่กับการใช้งาน จะดีจะร้ายอย่างไร มันก็เป็นเครื่องประดับที่สามารถสลายเวทมนตร์เกรดเลเจนดารีได้อยู่หมัด ถือเป็นไอเท็มยื้อชีวิตที่ไม่ควรมองข้าม

แต่กริดก็ยังมองว่า ระดับของไอเท็มต่ำเกินกว่าจะดรอปจากจุดสูงสุดของเผ่าพันธุ์

‘อยากนำไปให้ไอรีนใส่…’

มันคงดีไม่น้อยถ้าไอรีนได้สวมสร้อยเส้นนี้ กริดจะได้มั่นใจว่าเธอปลอดภัย แม้ตนไม่ได้อยู่ข้างกายตลอดเวลา

‘แต่พวกพ้องของเราอาจต้องการ…’

ความโลภไม่ใช่สิ่งที่ดี

กริดข่มความรู้สึก เปิดรายการทักษะขึ้นมาตรวจสอบ

ท่ารำดาบ <มังกร> ถูกเพิ่มเข้ามาไปหมู่ของ <วิชาดาบกริด>

<มังกร>

วิชาดาบที่เลียนแบบจิตวิญญาณของมังกร

ประสิทธิภาพ :???

★ ท่านยังไม่บรรลุโดยสมบูรณ์ จึงยังอยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งาน

“…”

ในช่วงแรก วิชาดาบแพ็กม่าจะมาพร้อมกับวิชาดาบพื้นฐานจำนวน 5 ท่า ประกอบด้วย คลื่น หน่วง ร่ายรำ สังหาร และมายา

อย่างไรก็ตาม เมื่อกริดเติบโตขึ้น ได้ผจญภัยออกตามหาชิ้นส่วนลับของแพ็กม่า วิชาดาบพื้นฐานจึงเพิ่มขึ้นอีกสามชนิด ประกอบด้วย วังวน สะพรั่ง สยบ

โดยทั้งหมดมิใช่ท่าต้นตำหรับของกริด

เป็นเพียงการเสริมศักยภาพและมิติให้กับ <วิชาดาบแพ็กม่า> เป็นเพียงสิ่งที่แพ็กม่าคิดค้นขึ้นและปูทางให้ชนรุ่นหลัง

อย่างไรก็ตาม คอนเซ็ปของ <มังกร> นั้นแตกต่างโดยสิ้นเชิง

เห็นได้ชัดว่าเป็นวิชาดาบที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก <ดราก้อนเบลด> ของเฮเลน่า

แตกต่างจากท่ารำดาบอื่น สิ่งนี้มิได้มีรากฐานมาจาก <วิชาดาบแพ็กม่า> แต่ถือกำเนิดจาก <วิชาดาบกริด> โดยตรง

นี่คือเหตุการณ์พิเศษที่มันสร้างขึ้นเองกับมือ

แต่กริดก็ยังไม่พึงพอใจ

‘ถ้าเฮเลน่าคือจุดสูงสุดของเผ่าพันธุ์จริง…’

วิชาดาบ <มังกร> ก็ควรเสร็จสมบูรณ์หลังจากเอาชนะเธอได้…

แต่เฮเลน่าแสดงกลับแสดงศักยภาพของมังกรให้ชายหนุ่มเห็นเพียงด้านเดียว

นอกจากนั้น ความตายของเฮเลน่ายังไม่ทำให้เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนเกิดความโกลาหล

เมื่อเทียบกับกรณีของเทรูชาน กริดที่สังหารลอร์ดของดราโกเนี่ยนกับมือ ควรถูกเผ่าดราโกเนียนประกาศความเคียดแค้นผ่านข้อความโลก หรืออย่างน้อยก็ต้องมีข้อความการเลือกตั้งลอร์ดคนใหม่

‘ค่อนข้างแน่ชัดแล้วว่า ดราโกเนี่ยนลอร์ดไม่ได้อยู่ที่นี่…’

มันควรจะคิดได้ตั้งนานแล้ว

ประชากรของดราโกเนี่ยนมีราวสามร้อยตน แต่บนภูเขาเคอัสกลับมีเพียง 31

สรุปได้ว่า เฮเลน่ามีตำแหน่งเพียงหัวหน้าหน่วยย่อยของดราโกเนี่ยน ไม่มากไปกว่านั้น

‘แต่หัวหน้าหน่วยย่อยกลับมอบค่าประสบการณ์ถึง 267%…’

ด้วยเอฟเฟคของระบบ ‘บรรลุ’ การต่อสู้กับเฮเลน่าจึงถูกจัดอยู่ในข่าย ‘ล่าบอส’ ส่งผลให้กริดได้รับค่าประสบการณ์ปริมาณมหาศาลจนน่าขนลุกขนพอง

นอกจากนั้นอนุมานได้ว่า เผ่าดราโกเนียนคือสิ่งมีชีวิตทรงพลังโดยแท้จริง เพราะแม้จะไม่ใช่ลอร์ดก็ยังแข็งแกร่งเพียงนี้

ถึงกริดที่มี ‘ปราณดาบอนันต์’ ‘เขตแดนพายุเพลิงเทพ’ ‘วิชาดาบผสาน’ และ ‘หัตถ์เทวะ’ จะเหนือกว่าหลายขุมก็เถอะ

‘เมื่อลองนึกดูให้ดี…’

การที่เราได้รับวิชาดาบชนิดใหม่ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะตัวตนของปราณดาบอนันต์…

หัวใจกริดเริ่มเต้นแรงเมื่อหวนนึกถึงฉากความเกรี้ยวกราดของปราณดาบสีเงิน ที่พุ่งทำลายเกล็ดแข็งของเฮเลน่าชั้นแล้วชั้นเล่าจนแหลกละเอียด

ในอนาคต ตนอาจได้เรียนรู้วิชาดาบชนิดใหม่เพิ่มเติมขณะกำลังต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่ง

แค่จินตนาการก็ทำให้หัวจิตหัวใจพองโต

ซู่ววว!

สิบวีรชนที่หายตัวไปพักใหญ่ภายในมิติขุมนรกของยูร่า ยามนี้ปรากฏกายกลับมาอีกครั้ง

ภายในช่วงเวลาไม่นาน สีหน้าของสิบวีรชนดูฮึกเหิมขึ้นจนผิดหูผิดตา คงเป็นเพราะความภาคภูมิใจที่พวกมันร่วมมือกันจัดการนักรบชั้นสูง 4 ตนได้อย่างไม่ยากเย็น

“ไหน! หัวหน้าของพวกจิ้งเหลนอยู่ไหน!!”

แวนเนอร์แหกปากตะโกนอย่างดุดันพลางยืนหดหัวอยู่หลังโล่ใหญ่ ได้เห็นเช่นนั้น สิบวีรชนคนอื่นต่างพากันส่ายหน้าเอือมระอา

แต่เมื่อทุกคนมายืนรวมตัวกันและหันไปเห็นกริดกับอัศวินกำลังยืนนิ่งโดยปราศจากวี่แววศัตรู

“เฮเลน่าล่ะ… ถูกล่าไปแล้วหรือ?”

“ใช่… โซโล่คิล” (Solo Kill)

เมื่อกริดชูสองนิ้วและทำสัญลักษณ์รูปตัว V เหล่าสิบวีรชนต่างทำเพียงยืนอ้าปากค้าง

***

ไอเท็มดรอปจากบรรดานักรบชั้นสูงมิได้เตะตาสิบวีรชนสักเท่าไร

ทั้งกรงเล็บที่เป็นวัสดุสร้างอาวุธ และเกล็ดที่เป็นวัสดุสร้างชุดเกราะ ยังค่อนข้างบกพร่องในสายตาของชาวโอเวอร์เกียร์

ขณะเดียวกัน <ปีกมังกรฉีกขาด> ที่ดรอปจากนักรบชั้นสูง ถึงจะพร้อมเอฟเฟค ‘การบินพิสัยต่ำ’ และ ‘ป้องกันการตกจากที่สูงกะทันหัน’ แต่ก็ยังมีผู้เข้าร่วมประมูลเพียงสี่คน เนื่องจากน้ำหนักที่ค่อนข้างมาก แถมยังมีสภาพฉีกขาดยับเยิน รูปลักษณ์จึงดูไม่งดงาม

จนกระทั่งทุกฝ่ายได้ข้อสรุป กริดและสิบวีรชนเห็นพ้องต้องการว่า ควรนำไอเท็มดรอปทั้งหมดจากนักรบดราโกเนียนชั้นสูงไปขายและนำเงินมาแบ่งกัน

หลังจากนั้น

“ฉันว่ามันคงดีกว่า… ถ้านายนำสร้อยเส้นนี้ไปให้ไอรีนหรือลอร์ดสวม”

“อือ ฉันก็คิดเหมือนกัน”

ลงเอยด้วย กรรมสิทธิ์ของ <หัวใจที่ถูกบันเฮเลียร์อวยพร> ตกเป็นของกริดอย่างเอกฉันท์

ชายหนุ่มมิได้ยกประเด็นดังกล่าวขึ้นมาพูด แต่เป็นทางสิบวีรชนเสียเอง ที่เสนอให้ลอร์ดหรือไอรีนเป็นผู้สวมใส่

ต้องขอบคุณเรื่องนี้ ความกังวลใจของกริดจึงสลายไปในพริบตา

“ฉันจะให้ไอรีนใส่”

ในขณะที่ลอร์ดแข็งแกร่งพอจะปกป้องตัวเองไหว แถมยังมีองครักษ์ข้างกายมากมาย ทางด้านไอรีนเป็นเพียงคนธรรมดาที่มีแค่หนึ่งชีวิต

กริดกำสร้อยอย่างมีความสุข หันไปกล่าวกับพวกพ้องด้วยสีหน้ามุ่งมั่น

“ไปยังสันเขาที่เจ็ดกันเถอะ”

เหตุผลหลักที่กริดอัญเชิญสิบวีรชนและอัศวินของตนมาเทือกเขาเคอัส มิใช่เพื่อล่าดราโกเนี่ยน แต่เป็นการล่ามอนสเตอร์เพื่อเก็บเลเวล

หลังจากย้ายไปยังสันเขาสุดท้าย ปาร์ตี้ชาวโอเวอร์เกียร์เริ่มเข่นฆ่ามอนสเตอร์ที่กระจุกตัวกันเป็นกลุ่มใหญ่อย่างสนุกสนาน

การเติบโตอย่างก้าวกระโดดชนิดไม่มีใครจินตนาการออกได้เริ่มขึ้น ณ บัดนี้

แกนหลักสำคัญคือบราฮัมและยูเฟอมิน่า

เมื่อเวทมนตร์เสริมแกร่งของบราฮัมและเวทมนตร์มูมัดของยูเฟอมิน่าร่วมมือกัน มอนสเตอร์ดุร้ายเลเวล 500 กว่าก็มีอันต้องสิ้นท่าภายในไม่กี่วินาที

โดยระหว่างที่เวทมนตร์มิอาจแสดงผล สีหน้าของคริสเริ่มเผยความตื่นเต้น เพราะนั่นคือช่วงเวลาที่มันจะได้เฉิดฉาย ดาบยักษ์ถูกกระหน่ำฟาดใส่มอนสเตอร์ดุร้ายจนร่างกายพวกมันขาดสะบั้นเป็นสองท่อน

เลเวล 400 อยู่ห่างแค่เอื้อมเท่านั้น

***

ชุมชนออนไลน์ที่เกี่ยวกับซาทิสฟายเริ่มถกเถียงกันในประเด็นร้อนแรงมาพักใหญ่

จุดเริ่มต้นมาจากการปรากฏตัวของเผ่าดราโกเนี่ยน ณ เมืองฟรอนเทียร์

ในวิดีโอที่ผู้เล่นบันทึก ความแข็งแกร่งของเผ่าดราโกเนี่ยนถูกพิสูจน์แล้วว่าตรงตามข่าวลือทุกประการ ปราศจากการแต่งเติมโดยสิ้นเชิง สมศักดิ์ศรีของเผ่าพันธุ์นักสู้แสนดุร้าย โดยมีการประเมินไว้ว่า แม้แต่แรงเกอร์แถวหน้าก็ยังมิอาจดวลชนะในรูปแบบตัวต่อตัว

ทว่า อัศวินหนุ่มคนหนึ่งของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์กลับดวลชนะไปได้อย่างฉิวเฉียด

ผู้เล่นที่ได้เห็นวิวัฒนาการจาก NPC พิเศษธรรมดา กลายเป็น NPC สุดพิเศษกับตาตัวเอง ต่างพากันตื่นเต้นและเกิดข้อถกเถียง

ส่วนใหญ่เป็นการตั้งคำถามเกี่ยวกับอนาคตของอัศวินหนุ่มลาเด็น รวมถึงประเด็นที่ว่า ทำไม NPC ที่เก่งกาจถึงอยู่ฝ่ายกริดอีกแล้ว

ถูกต้อง

ฉากที่กริดโผล่ออกมาฆ่าซาร์ดขณะลาเด็นใกล้ตาย มิได้ถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางสักเท่าไร

ในปัจจุบัน ไม่มีใครในโลกที่ไม่ทราบว่าราชาโอเวอร์เกียร์ของทุกคนทรงพลังมากเพียงใด

ไม่ว่ากริดจะสร้างปาฏิหาริย์อีกสักกี่หน ก็คงมิอาจเรียกเสียงฮือฮาจากสาธารณชนได้มากเท่าสมัยอดีตอีกแล้ว เว้นเสียแต่ว่า ชายหนุ่มจะแสดงการ ‘โซโล่คิล’ จอมอสูรระดับแถวหน้าให้ประจักษ์สายตาผู้คนทั่วโลก

= ว่าแต่ เกิดอะไรขึ้นกับแรงเกอร์แถวหน้าของโอเวอร์เกียร์?

= หมายถึงอะไร?

= ลองดูตารางแรงกิ้งให้ดี อันดับของสิบวีรชนโอเวอร์เกียร์กำลังทะยานสูงขึ้น!

= นายหมายถึงลอเอลที่เพิ่งกระเด็นออกจากอันดับท็อป 100 ใช่ไหม? ฮะฮะ!

= ลอเอลไม่มีพัฒนาการทางเลเวลเพราะเขาต้องคอยบริหารอาณาจักร! แล้วเขาก็ไม่ใช่สิบวีรชน!

= แต่การได้เป็นมหาเสนาบดีต้องรวยมากแน่…

= เลิกพล่ามไร้สาระแล้วรีบแหกตาดูอันดับแรงกิ้งสักที! ฉันไม่ได้ล้อเล่น!

= …?

ผ่านไปสี่วันหลังจากกริดและสิบวีรชนหมกตัวอยู่ในสันเขาที่เจ็ดของเทือกเขาเคอัส

<เลเวลของสมาชิกหลักกิลด์โอเวอร์เกียร์กำลังเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด!>

<มีการสันนิษฐานว่า พวกเขากำลังซุ่มเก็บตัวอยู่บนเทือกเขาเคอัส!>

< (บทความ) เทือกเขาเคอัสถูกปกคลุมไปด้วยพายุหิมะอันบ้าคลั่ง! มนุษย์ปรกติไม่มีทางอาศัยอยู่บนนั้นได้นานแน่นอน!>

บทความมากมายผุดขึ้น

ถือเป็นเหตุการณ์ปรกติเมื่อประเมินว่า สิบวีรชนทุกคนมีอันดับขยับขึ้นอย่างต่ำ 2 ขั้นภายในระยะเวลาเพียง 4 วัน

หลายฝ่ายเริ่มกังวลว่า ในอีกไม่ช้า กริดและสิบวีรชนจะผูกขาดอันดับ 1 ถึง 11 ของโลกไว้เพียงกิลด์เดียว

แน่นอน ความสำเร็จในครั้งนี้เกิดขึ้นจากความไม่ย่อท้อของทุกคน

รวมถึงตัวกริดด้วย

“ฉันเหนื่อยแล้ว…”

ตีสามสี่สิบห้านาที

เมื่อชินยองวูล็อกเอาต์ ชายหนุ่มตรวจสอบเวลาจากหน้าจอแคปซูล

สำหรับยองวูที่ตื่นตี 5 เพื่อออกกำลังกายจนเป็นกิจวัตรมานานหลายปี การโหมเก็บเลเวลในช่วงหลายวันหลังส่งผลให้ตารางชีวิตถูกกระทบกระเทือนอย่างหนัก

“ให้ตายสิ… ความแตกต่างของโซนเวลาช่างโหดร้าย…”

ถึงจะเป็นกริด แต่มันก็เก็บเลเวลตามลำพังบนสันเขาสุดท้ายของเขาเคอัสไม่ไหว ดังนั้น ชายหนุ่มจึงต้องจับกลุ่มเก็บเลเวลแบบปาร์ตี้กับพวกพ้องตลอดเวลา ทุกคนต้องตื่นพร้อมกันและนอนพร้อมกัน แต่ความแตกต่างของไทม์โซนกำลังกัดกร่อนร่างกายชายหนุ่มทีละนิด

‘เรากำลังเอาสุขภาพไปแลกกับเลเวล…’

ยองวูที่มิได้ออกกำลังกายเป็นกิจจะลักษณะมาแล้วหลายวัน เริ่มวอร์มอัปเล็กน้อยหลังจากอาบน้ำเสร็จ และตัดสินใจไม่กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเหมือนทุกที เพื่อเป็นการถนอมมิให้สุขภาพทรุดโทรมกว่าเดิม

โดยเหตุผลที่สองสามวันก่อนต้องกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ก็เพราะไม่มีคนคอยตื่นมาเตรียมอาหารให้ในช่วงเช้าตรู่

ขณะมันเตรียมเปิดตู้เย็นทำอาหารเอง

กิ๊งก่อง~

“…เอาจริงดิ”

ตีสามห้าสิบแปดนาที

กริ่งบ้านดังตอนเกือบตีสี่!

มารยาทอยู่ตรงไหนวะ!

แต่ถึงแม้จะสับสนเล็กน้อย ชินยองวูก็ยังเดินไปทางอินเตอร์โฟนหน้าประตูโดยปราศจากความกังวล

เพราะเหนือสิ่งอื่นใด บ้านหลังนี้มีบอดี้การ์ดสุดแกร่งอย่างทูนคอยอารักขา จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนแปลกหน้าเดินเข้ามากดกริ่งส่งเดช

แล้วก็เป็นเช่นนั้น

ใบหน้าที่ปรากฏในอินเตอร์โฟนคือยูร่า

“เกิดอะไรขึ้น…?”

ยองวูซักถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ

ยูร่ายิ้มรับอย่างอ่อนโยน

“ฉันทำอาหารสุขภาพมาให้”

“อะ…!”

หัวใจยองวูพลันถูกสั่นคลอนด้วยความจริงใจและเอาใจใส่ของอีกฝ่าย มันรีบเปิดประตูบ้านต้อนรับยูร่าอย่างมีความสุข

“เข้ามาก่อนสิ”

กริ๊ก.

ประตูปิดสนิท

และไม่เปิดออกอีกเลยจนกระทั่งถึงเช้า

ภายในบ้านบรรยากาศมืดสลัวและเงียบงัน ชายหนึ่งหญิงหนึ่งอาศัยในชายคาเดียวกันตามลำพังโดยไม่มีใครรบกวน…

“แฮ่ก… แฮ่ก…”

“ฮ่าห์~”

ทั้งสองคนกำลังวิ่งบนลู่เพื่อถนอมสุขภาพ

พวกเขาที่มีงานอดิเรกเหมือนกัน เริ่มทำความเข้าใจกันและกันให้มากขึ้น

***

ซาทิสฟายขึ้นชื่อในด้านความสมดุล

แม้โลกอาจยังไม่พบสันติสุขในเร็ววัน แต่สัญญาณกำลังบ่งชี้ไปในทิศทางเชิงบวก

โบสถ์รีเบคก้าที่นำโดยอัครเทวทูตและหน่วยเท็มพล่าสุดทรงอำนาจ กำลังรุกหนักกดดันจนฝ่ายวิหารยาธานต้องตกที่นั่งลำบาก

“อา… ถึงเวลาแล้วสินะ…”

อาโมแรค จอมอสูรแห่งความขัดแย้ง และยังเป็นข้ารับใช้ยาธานอันดับหนึ่ง

หลังจากได้รับ <วิวรณ์*> จากมัน สมาชิกของโบสถ์ยาธานประสบความสำเร็จในการอพยพเข้าสู่เมืองทาลิม่าอย่างปลอดภัยโดยไม่ถูกมังกรเพลิงทราวก้ารบกวน

(การเปิดเผยของพระเจ้า ใช้ในเชิงศาสนา)

เป้าหมายหลักของพวกมัน นอนหลับใหลในเมืองทาลิม่ามาแสนนาน

โบสถ์ยาธานกำลังค้นหา ‘ประตู’ ที่เชื่อมต่อกับขุมนรกและเตรียมเปิดมันออก

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,641

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous