จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,234

“มนุษย์…? ฮะฮะ! ใจร้อนจังเลยนะ ข้าบอกแล้วไง ว่าจะไปรบกวนพวกเจ้าตอนพรุ่งนี้เช้า”

เฮลทาวอน เผ่าดราโกเนี่ยน รีบปรี่เข้าหาเหยื่อทันทีหลังจากเห็นมนุษย์หลงทางเข้ามา

สีหน้าเฮลทาวอนกำลังตื่นเต้น

การได้เห็นมนุษย์หลงเข้ามาในสันเขาลึกตามลำพัง เรื่องนี้เหนือความคาดหมายอย่างมาก

‘ไม่อยากเชื่อว่าหมู่บ้านติดภูเขาจะมีมนุษย์ระดับอัศวินหลักเดียวอยู่ด้วย… ชักน่าสนุก’

พวกมันคงอยู่ภายใต้การกดขี่ของจักรวรรดิซาฮารันนานเกินไป โลกจึงเปลี่ยนไปมากเพียงนี้

หลังจากได้รับอิสรภาพกลับคืน นับว่าคุ้มค่าแล้วกับการยอมถ่อมาไกลถึงเทือกเขาเคอัส

ตึกตัก!

หัวใจเฮลทาวอนเต้นระรัว เลือดมังกรมารบันเฮเลียร์ที่ไหลเวียนในตัวเริ่มเดือดพล่าน

สัญชาตญาณการต่อสู้ของเผ่าพันธุ์ถูกกระตุ้น

“หึหึ… การประลองพรุ่งนี้ก็ส่วนพรุ่งนี้ ไม่เกี่ยวกันสักหน่อย แกก็คิดแบบนั้นใช่ไหม”

อยากที่ทราบกันดี เผ่าดราโกเนี่ยนกำลังอาศัยอยู่บนเทือกเขาเคอัส จึงหมายความว่า พวกมันขาดแคลนอาหารและเครื่องนุ่งห่ม

นั่นคือสาเหตุที่เผ่าดราโกเนี่ยนส่งทูตมาแจ้งข่าวกับดยุคสไตมเมื่อเช้า

ดราโกเนี่ยนวางแผนจะใช้ฟรอนเทียร์เป็นเมืองบรรณาการ ขณะที่พวกมันอาศัยอยู่บนเขาและต่อสู้กับมอนสเตอร์อย่างสนุกสนาน

แผนการไม่ซับซ้อน เริ่มจากข่มขวัญชาวเมืองฟรอนเทียร์ด้วยการสังหารนักรบอันดับหนึ่งของเมืองอย่างโหดเหี้ยม จากนั้น ความหวาดกลัวจะปกคลุมจิตใจชาวเมือง จนเผ่าดราโกเนี่ยนสามารถเรียกร้องได้ทุกสิ่ง ไม่ว่าจะอาหาร เครื่องนุ่งห่ม หรือแม้กระทั่งของมึนเมา

อย่างไรก็ตาม ในสายตาเฮลทาวอน สิ่งสำคัญกว่าแผนการ คือศัตรูเก่งกาจที่กำลังยืนตรงหน้า

“ฮะฮ่าฮ่า! แสดงฝีมือให้ข้าดูหน่อย!”

เฮลทาวอนตะโกนพร้อมกับพ่นลมหายใจมังกรทางปาก

ฟ้าววว!

หิมะที่กำลังโปรยปราย พลันถูกริ้วแสงสีดำพุ่งผ่านจนปลิวกระจัดกระจาย

เป้าหมายคือมนุษย์ผมดำ ที่กำลังพุ่งเข้าหามันท่ามกลางลานกว้างบนสันเขา

ทันใดนั้น

‘แปลก…’

อารมณ์ตื่นเต้นของเฮลทาวอนเริ่มบรรเทาลงอย่างน่าประหลาด ความสุขุมเยือกเย็นแผ่ซ่านเข้ามาแทนที่

‘คงคิดไปเอง…’

เฮลทาวอนสลัดความคิดฟุ้งซ่านพลางยืนจ้องลมหายใจของตน ที่กำลังพุ่งเข้าใส่ชายผมดำอย่างแม่นยำ

ทว่า

“วังวน”

กริดสะท้อนกลับง่ายดาย

ลมหายใจสีดำย้อนกลับไปหาเฮลทาวอนที่กำลังพุ่งตามมาโจมตีซ้ำ

‘ไม่เลว…’

เคร้ง!

เฮลทาวอนใช้ท่อนแขนป้องกันลมหายใจตัวเองจนเกิดอาการชะงักเล็กน้อย แต่สายตาของมันยังไม่ละไปจากมนุษย์ผมดำตรงหน้า

‘เร็ว…!’

มนุษย์ปริศนาโผล่มายืนข้างเฮลทาวอนแทบจะในพริบตา ตามด้วยการวาดดาบใส่ในลักษณะครึ่งวงกลม และแน่นอน เฮลทาวอนหลบไม่พ้น

แต่มันไม่กังวลนัก เพราะการฟาดฟันของมนุษย์มิอาจทะลวงผ่านเกล็ดดราโกเนี่ยนได้

เป็นเช่นนี้ไม่เคยแปรเปลี่ยน

แม้แต่อัศวินสีชาดหลักเดียวที่อาบคมดาบด้วยออร่าเข้มข้น ก็ยังมิอาจฟันผ่านแผ่นเกล็ดที่แข็งและหนา จนสุดท้ายต้องยอมเปลี่ยนไปใช้อาวุธประเภททุบตีแทน

ฉึก—!

“แค่ก!”

เมื่อถูกคมดาบฟันลึกเข้าไปในเอว เฮลทาวอนที่เตรียมกะซวกแผ่นหลังมนุษย์ พลันครางเสียงหลงพร้อมกับบ้วนก้อนเลือดคำใหญ่

‘อะไรกัน!’

ความเจ็บปวดอันไม่คุ้นเคย

เฮลทาวอนก้มลองไปมองบาดแผลที่เอว

เลือดกำลังไหลนองเป็นทางยาว

บาดแผลฉกรรจ์ที่สร้างโดยดาบมนุษย์ ทำให้เลือดไหลซึมและหยดลงบนพื้นหิมะ

‘เราโดนฟันเข้า…’

ฟ้าว!

เฮลทาวอนรีบกางปีก สายลมกระโชกสองเส้นพุ่งพัดใส่ร่างมนุษย์ปริศนาจนเสียสมดุล

มันไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย ดราโกเนี่ยนดุร้ายรีบกระแทกเข่าใส่สะโพกกริดทันที

จากบรรดาอัศวินหลักเดียว มีเพียงลำดับ 5 ขึ้นไปเท่านั้น ที่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้ทันและไม่บาดเจ็บสาหัส

ทว่า

กริดคว้าไว้อยู่หมัด ด้วยมือข้างเดียว

เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ชายหนุ่มมิได้เป็นรองเฮลทาวอนทั้งในแง่พละกำลังและความเร็ว

‘อัศวินลำดับ 2…!’

อย่างไรก็ตาม แม้เฮลทาวอนจะเริ่มตระหนักถึงฝีมือของอีกฝ่าย แต่มันมิได้รู้สึกหวาดหวั่นหรือตื่นเต้นจนเสียอาการแม้แต่น้อย

นี่คือผลของพันธสัญญาที่กริดทำกับเฮ่า

เฮลทาวอน ‘ใจเย็นลง’ เมื่อได้พบสิ่งมีชีวิตที่มีกลิ่นอายคล้ายคลึงดราโกเนี่ยน

ถูกต้อง

สมาธิของเฮลทาวอนกำลังแจ่มชัด และมันกำลังอยู่ในสภาพพร้อมต่อสู้สุดขีด

พันธสัญญาระหว่างกริดและเฮ่า ได้กลายเป็นยาพิษที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวกริดเอง

ฟุ่บ!

ขณะเข่าซ้ายถูกมนุษย์จับแน่น เฮลทาวอนหมุนตัวและเตะซ้ำด้วยเท้าขวา

กริดหลบหลีกตามสัญชาตญาณด้วยการเอนตัวไปด้านหลัง แต่ก็ไม่พ้นทั้งหมด

กรงเล็บเท้าที่ยาวและแข็ง ได้ข่วนถากต้นคอชายหนุ่มไปอย่างฉิวเฉียด

หากข่วนลึกกว่านี้อีกสัก 2 เซนติเมตร เส้นเลือดใหญ่บริเวณลำคอจะถูกทำลาย และนั่นจะก่อให้เกิดอาการผิดปรกติ ‘เลือดไหล’ ชนิดที่ไม่มีทางรักษา

“หืม…”

กริดจำใจปล่อยเข่าซ้ายเฮลทาวอนเพื่อหลบหลีกความเสียหาย จากนั้น มันกระโดดถอยหลังหนึ่งก้าวใหญ่ พลางตั้งคำถามกับอีกฝ่าย

“แกอยู่ระดับไหน”

“อะไร…?”

“ฉันถามว่า หากเทียบด้วยฝีมือ แกจะอยู่ระดับใดในหมู่ดราโกเนี่ยน”

จากข้อมูลที่เฮาเพิ่งเล่าให้ฟัง กริดได้ทราบว่า ต้นตระกูลของเผ่าดราโกเนี่ยนมีชื่อว่า ‘ราโอ’ ถือกำเนิดจากมังกรมาร บันเฮเลียร์ กับมนุษย์

หรือก็คือ ในตัวดราโกเนี่ยนมีเลือดมังกรแท้ไหลเวียนอยู่จริง

แต่กระนั้น ชายหนุ่มมิได้สั่นกลัว เพราะเคยมีประสบการณ์กับออร์คสนธยามาแล้ว

ในเมื่อผู้เล่นสามารถเปลี่ยนเป็นเผ่าดราโกเนี่ยนได้เหมือนกับออร์คสนธยา กริดจึงเดาว่า ฝีมือและความแข็งแกร่งของดราโกเนี่ยน ไม่น่าจะเอาเปรียบเผ่าพันธุ์อื่นมากนัก

เฮ่าเองก็คิดแบบเดียวกัน

แม้ว่าเลือดบันเฮเลียร์จะเป็นของจริง แต่ปัจจุบันก็คงเจือจางลงมากแล้ว

หากไม่ใช่ตัวตนระดับ NPC พิเศษเหมือนกับเทรูชาน กริดเชื่อว่า ค่าเฉลี่ยของเผ่าดราโกเนี่ยนก็คงหนีจากออร์คสนธยาไม่มาก

แต่การปะทะเมื่อครู่ทำให้มันต้องประหลาดใจ

เฮลทาวอนซึ่งมีตัวอักษรชื่อเป็นสีปรกติ กลับค่อนข้างแข็งแกร่ง ชนิดที่มนุษย์ธรรมดายากจะรับมือไหว

คล้ายอัศวินสีชาดลำดับต่ำกว่าห้า…

‘คงแย่แน่ หากเจ้านี่มีฝีมือระดับกลาง ๆ ภายในเผ่า’

ลาเด็นอาจเป็นอัจฉริยะแห่งแดนเหนือ แต่พรสวรรค์ยังเบ่งบานไม่เต็มที่

‘เปลี่ยนแผนดีไหม…’

มีเหตุผลหลายข้อ ที่ทำให้กริดไม่อยากกวาดล้างเผ่าดราโกเนี่ยนด้วยตัวเอง

ประการแรก หากกษัตริย์ต้องคอยออกโรงทุกครั้งเมื่ออาณาจักรเกิดปัญหา คนภายนอกจะมองเข้ามาไม่ดี อีกทั้งยังทำให้ขวัญกำลังใจประชาชนเสื่อมถอย และเกิดความไม่เชื่อมั่นในกองทัพของอาณาจักร

ประการถัดมา ดินแดนภาคเหนือคือปราการด่านสำคัญที่โด่งดังของอาณาจักร เมืองฟรอนเทียร์คอยทำศึกต่อต้านการรุกรานจากมอนสเตอร์มานานหลายปีโดยไม่เคยพ่ายแพ้ ถือเป็นอีกหนึ่งหน่วยทหารหัวกะทิรองจากทัพหลวงและทหารเรย์ดัน กริดต้องการให้ประชาชนมองว่าแดนเหนือสามารถยืนหยัดได้ด้วยลำแข้งตัวเอง จึงเกิดเป็นแผนเสริมความแข็งแกร่งให้ลาเด็น

จริงอยู่ กริดไม่มั่นใจเต็มร้อยว่าวิธีนี้จะได้ผล แต่มันก็เชื่อว่าลาเด็นจะไม่ทำให้ตนผิดหวัง

‘แต่ถ้าลาเด็นตาย… ทุกอย่างก็จบ’

ขณะกริดกำลังกระสับกระส่าย เฮลทาวอนตอบด้วยสีหน้าสุดโอหัง

“ฮุฮุฮุ! แค่นี้ยังมองไม่ออกอีกหรือ… แน่นอน! ข้าแข็งแกร่งมากในหมู่ดราโกเนี่ยน! ถึงจะยังเป็นเพียงทารกเมื่อเทียบกับเฮเลน่าก็เถอะ”

“…งั้นหรือ คนที่จะลงไปประลองกับมนุษย์พรุ่งนี้เช้าคือเฮเลน่าใช่ไหม”

“เจ้าโง่!! ลำพังนักรบปลายแถวก็จัดการมนุษย์ได้สบายแล้ว!”

ข่าวดีฉิบ…

กริดเริ่มฉีกยิ้ม

“ดราโกเนี่ยนที่จะลงไปสู้ในวันพรุ่งนี้ไม่ใช่เฮเลน่า แต่เป็นนักรบปลายแถว…?”

“แน่นอน”

“ค่อยโล่งใจหน่อย”

“โล่งใจอะไร…? อย่าบอกนะว่า มนุษย์อ่อนแออย่างพวกเจ้า ฝันจะเอาชนะนักรบปลายแถวของเผ่าดราโกเนี่ยน!”

“ถ้าเอาชนะแกได้ กับนักรบปลายแถวก็คงไม่ยากเย็นอะไร…”

“ฮะฮะ! มนุษย์ช่างน่าสมเพช! ที่ข้าเสียท่าเพราะยังไม่ได้เอาจริงต่างหาก!”

“หึหึ… แล้วอีกอย่าง… ฉันมิได้แข็งแกร่งที่สุดในฟรอนเทียร์”

“…!”

เฮลทาวอนที่เอาแต่หัวเราะเยาะ ยามนี้หุบยิ้มด้วยสีหน้าบึ้งตึงเป็นหนแรก

มนุษย์ตรงหน้า แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ

มันมองว่า นักรบปลายแถวของเผ่ายากจะเอาชนะชายคนนี้ได้ เฮลทาวอนจึงคิดกำจัดกริดทิ้งด้วยตัวเอง

‘แต่มันบอกว่า… ยังมีคนแข็งแกร่งกว่า?’

ทำไมอาณาจักรเล็กนอกจักรวรรดิ ถึงมีบุคคลระดับอัศวินลำดับ 2 มากถึงสองคน…

โลกเปลี่ยนไปมากแค่ไหนกัน

จักรวรรดิกลายเป็นพวกงี่เง่าไปแล้วหรือ

‘ถ้าเป็นจักรวรรดิเก่า พวกมันคงไม่ปล่อยให้พรสวรรค์ระดับนี้อาศัยอยู่นอกดินแดน… หากไม่ถูกกำจัดทิ้ง ก็ต้องกลายเป็นพวกเดียวกัน’

หรือการคืนอิสรภาพให้อมนุษย์ คือสัญญาณการเสื่อมความทะเยอทะยานของจักรวรรดิ?

‘ไม่ว่าจะอย่างไหน… พวกมันก็อันตรายมาก เราต้องกลับไปบอกให้เฮเลน่าเปลี่ยนตัวนักรบ’

แต่ก่อนอื่น

‘ต้องเชือดเจ้านี่ทิ้งก่อน’

เฮลทาวอนแสยะยิ้มชั่วร้าย

แกร่ก! แกร่ก!

ร่างกายของมันเกิดการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน เกล็ดที่เคยปกคลุมเฉพาะอวัยวะสำคัญ ยามนี้แผ่ออกไปครอบคลุมทั่วร่าง เสื้อผ้าที่ทำจากหนังสัตว์เริ่มฉีกขาด

เพียงไม่นาน เฮทาวอนได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกปกคลุมด้วยเกล็ดแข็งทุกอณู ร่างกายใหญ่โต และแผ่จิตคุกคามรุนแรงตลอดเวลา

‘นี่คือร่างจริงของดราโกเนี่ยน…’

กริดก้มมองฝ่ามือขนาดมหึมาที่ใหญ่เท่าลาร์ดวูล์ฟ และเห็นกรงเล็บแหลมยาวอันน่าหวาดหวั่น

ชายหนุ่มไม่คิดรีรอ รีบชิงลงมือด้วยศรเวท

ฟ้าว!

ปีกมังกรกระพือสร้างสายลมกระโชก เบี่ยงวิธีการพุ่งของศรเวทจนพลาดเป้า

‘ต่อต้านเวทมนตร์?’

แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับลาเด็น

‘ถ้าเป็นนี่ล่ะ…’

กริดนำหอกออกจากช่องสัมภาระ เป็นหอกที่เตรียมไว้สำหรับทักษะขว้างโดยเฉพาะ

ผลลัพธ์เป็นเช่นเดิม เฮลทาวอนกระพือปีกสร้างสายลมหักเหวิธีการพุ่งของหอก

‘ไม่ใช่ต่อต้านเวทมนตร์ แต่เป็นโพรเจกไทล์ทุกชนิด’

คล้ายกับไม่มีระยะหน่วง แต่กริดสังเกตเห็นว่าปีกมังกรขยับต่ำกว่าตำแหน่งปรกติ จึงเดาว่าน่าจะเกิดเอฟเฟค ‘ไม่สามารถเคลื่อนที่’ ชั่วขณะ

‘แล้วถ้าทำแบบนี้…’

ฟุ่บ!

กริดยิงศรเวทใส่อีกนัด ขณะเดียวกันก็พุ่งประชิดตัวและซัด ‘สังหาร’ เข้าใส่

เป็นไปตามคาด

เนื่องจากเฮลทาวอนอยู่ในสภาพมิอาจเคลื่อนที่เพราะต้องสร้างลมเบี่ยงทิศทางศรเวท จึงทำได้เพียงใช้แขนขวารับท่า ‘สังหาร’ อย่างไม่มีทางเลือก

[ท่านสร้างความเสียหาย 179,800 หน่วย]

‘…ไม่เบาไปหน่อยหรือ’

ท่าสังหารนับว่ามีพลังโจมตีสูงสุดในบรรดาวิชาดาบผสานหนึ่งชนิด เมื่อพิจารณาจากพลังโจมตีของกริด รวมถึงเปอร์เซ็นต์ความแรงทักษะ การที่ความเสียหายเกิดขึ้นเพียง 180,000 หน่วยจึงนับว่าน้อยเกินไป

‘คงเป็นการยากที่ลาเด็น ผู้มีพลังโจมตีน้อยกว่าเราถึงสี่เท่า จะทะลวงผ่านชั้นเกล็ดของเผ่าดราโกเนี่ยน…’

ขณะกริดกำลังยืนทบทวนค่าสถานะและทักษะของลาเด็น

[ทักษะ <สังหาร> สร้างอาการผิดปรกติ ‘ปลดอุปกรณ์สวมใส่’ เป็นเวลา 1 วินาที]

“…!”

เกล็ดมังกรบนท่อนแขนในจุดที่เฮลทาวอนยกขึ้นมารับ ‘สังหาร’ เริ่มแตกหักชำรุด

หมายความว่า เกล็ดมังกรถูกจัดให้อยู่ในหมวดหมู่ ‘อุปกรณ์สวมใส่’ ประเภทชุดเกราะ

ฟุ่บ! ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!!

ชายหนุ่มไม่ปล่อยโอกาสทองหลุดลอย รีบตามซ้ำด้วยร่ายรำทันที เมื่อตัวเลขความเสียหายปรากฏตรงมุมหน้าจอ กริดเริ่มฉีกยิ้มกว้างอย่างพึงพอใจ

‘ถ้าไม่มีเกล็ด พลังป้องกันลดลงราวสองเท่า’

มันรู้แล้วว่าต้องสร้างอาวุธแบบใดให้ลาเด็น

“โฮกกกกก!!”

เฮลทาวอนคำรามเกรี้ยวกราดขณะโจมตีสวน

เคร้ง!!

เฮลทาวอนใช้กรงเล็บขนาดมหึมาจับคว้าหัวไหล่กริด แต่เกราะไหล่ไม่ถูกทำลายเนื่องจากมีค่าความคงทนอนันต์ เพียงส่งเสียงเสียดสีเล็กน้อย และฟื้นฟูกลับคืนรูปทรงเดิมทันที

โครมมมม!!

เฮลทาวอนกระชากตัวกริดขึ้นพร้อมกับทุ่มลงพื้นสุดแรง เป็นท่าจับทุ่มคล้ายกับบูบัต

‘ไม่ควรปล่อยให้ประชิดตัว…’

เปรี้ยง!

เฮลทาวอนใช้ฝ่าเท้ากระทืบใส่อกกริด

ขณะกำลังย่ามใจว่าตนเป็นฝ่ายเหนือกว่า มันอ้าปากกว้างพลางพ่นลมหายใจสีดำ

‘เราหลบไม่พ้นแน่…’

โดยทั่วไปแล้ว ลมหายใจมังกรในระยะประชิดจะสร้างความเสียหายมหาศาล มากชนิดที่ทักษะประเภทอื่นเทียบไม่ได้ กริดเคยได้ยินฮูเร็นอธิบายสาเหตุที่มันเลือกจินตนาการออร่าให้เป็นลมหายใจมังกร

ขณะเดียวกัน เมื่อถูกฝ่าเท้ายันติดกับพื้น กริดย่อมมิอาจหลบหลีกไปทางใดได้

อย่างไรก็ตาม หัตถ์เทวะป้องกันไว้ได้ทันเวลา

“…!?”

เฮลทาวอนเริ่มหัวเสีย มันกระทืบเท้าอีกหนพร้อมกับอาศัยแรงถีบม้วนตัวกลางอากาศ ตามด้วยการสะบัดปลายหางแหลม เล็งใส่ลำคอกริดที่ปราศจากเกราะป้องกัน

‘หางมีไว้เพื่อตัดคอเหยื่อ…’

เมื่ออ่านเจตนาออก กริดรีบหลบไปด้านหลังและรักษาระยะห่าง หลังจากยืนมองหางสักพัก ชายหนุ่มพุ่งกลับเข้าไปใหม่โดยเล็งโจมตีใส่หางเป็นหลัก

เคร้ง!!

หางของเฮลทาวอนมีความแข็งเทียบเท่าดาบอัสนีฯ บรรลุสัจธรรม อาวุธสองชนิดจึงปะทะกันโดยไม่มีใครยอมใคร

‘หางคืออุปกรณ์สวมใส่เหมือนกันรึเปล่า…’

เป็นเพราะระยะหน่วงของ ‘สังหาร’ ถูกล้างด้วย ‘บัญชาแห่งเทพ’ ในการฟันครั้งแรก กริดจึงสามารถซัด ‘สังหาร’ ใส่หางอีกฝ่ายได้ทันที

“ฮะฮะ! เจ้าโง่! หางของข้าดูเหมือนจุดอ่อนนักรึไง!”

เมื่อหางของมันปะทะกับ ‘สังหาร’ โดยไม่ถูกปลดอาวุธ เฮลทาวอนคำรามอย่างโอหัง

กริดพยักหน้ากับตัวเอง

ทันใดนั้น เนตรมองทะลุของเมอร์เซเดสได้ถูกปลูกถ่ายในดวงตาชายหนุ่ม

“ต้องระวังส่วนหางมากเป็นพิเศษ เพราะมีทั้งความยาว ความแข็ง และความคม แถมยังหมุนได้ 360 องศา รูปแบบการโจมตีจึงยากคาดเดา”

“…?”

เฮลทาวอนเริ่มอึดอัด

ประหนึ่งมนุษย์ตรงหน้ามองเห็นทุกสิ่งในร่างกายตนอย่างทะลุปรุโปร่ง เฮลทาวอนรู้สึกเหมือนกับตนเป็นกบที่ถูกผ่าทดลอง

“เจ้าวางแผนอะไรอยู่… ไม่คิดจะสู้เลยรึไง!”

กริดเผยรอยยิ้มแฝงเลศนัย

“ยังมีอะไรที่แกไม่ได้แสดงให้ดูอีกไหม?”

“ปากเก่งนักนะ!!”

สิงโตไม่กลัวกระต่ายฉันใด

ดราโกเนี่ยนก็ไม่กลัวมนุษย์ฉันนั้น

ผู้ล่าย่อมทราบว่า ตนไม่มีทางถูกเหยื่อทำร้าย

นี่คือสัจธรรมของห่วงโซ่อาหาร

แต่ในการต่อสู้ตรงหน้า เฮลทาวอนกลับมิอาจหยั่งถึงมือฝีมือแท้จริงของกริดได้เลย

ยิ่งได้ดวลก็ยิ่งพบเหตุการณ์ประหลาด

ทั้งที่มันมิได้ประมาท และมิได้ขาดสมาธิ

“…หือ?”

ขณะเฮลทาวอนเตรียมกระหน่ำโจมตีใส่กริด มันชะงักร่างกายด้วยดวงตาเบิกโพลง

อุณหภูมิรอบตัวสูงขึ้นอย่างฉับพลัน

ไอความร้อนกำลังแผ่ปกคลุมบรรยากาศ

ที่นี่คือลานพายุหิมะไม่ใช่หรือ…

ทันใดนั้น

ฟ้าวววว!

ทัศนวิสัยของเฮลทาวอนพลันแปรเปลี่ยน

ฉากระบบนิเวศของเทือกเขาเคอัสถูกลบเลือนไปจากการมองเห็นโดยสมบูรณ์ มีเพียงพายุเพลิงอันร้อนแรงเจิดจ้า และหากพิจารณาให้ดี จะมองเห็นออร่าสีเงินของปราณดาบไหลเวียนในทุกทิศทาง

“ที่นี่… ที่ไหน?”

ไม่มีความกลัวใด รุนแรงเท่าความกลัวที่เกิดจากความไม่รู้

เสียงเย็นชาของกริดดังแว่ว

“ฉันรู้จักแกมากพอแล้ว”

คลื่นทำลายล้างมายาร่ายรำสังหาร.

ปราณดาบภายในโลกจินตภาพ เริ่มหลั่งไหลไปรวมกับสุดยอดทักษะสำหรับสร้างความพินาศ

ปราณดาบสีเงินรูปทรงมังกรจำนวนหลายสิบเส้น พุ่งแหวกอากาศเข้าปะทะร่างครึ่งมังกรอย่างหนักหน่วง

ชีวิตของเฮลทาวอน ผู้ถูกกริดผ่าเป็นสองซีก ได้ดำเนินมาถึงจุดจบโดยสมบูรณ์

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,629

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous