จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,331

การล่าบอสซึ่งมอบความรู้สึกยาวนานเป็นพิเศษ ในที่สุดก็จบลงด้วยความสำเร็จ

ยูร่าฉีกยิ้มกว้างพลางแบ่งปันความสุขกับกริด จากนั้นก็ทิ้งตัวนั่ง

อาการอ่อนเพลียทางจิตไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เหตุการณ์ชวนให้ตึงเครียดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและยาวนานจนสภาพจิตใจของหญิงสาวอยู่ในระดับต่ำกว่ามาตรฐาน

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ยูร่ากำลังเป็นห่วงกริดที่ต้องสู้กับมาโชซิอัสตามลำพังตั้งแต่ต้นจนจบ

‘…หรือว่าเราควรทำตัวน่ารัก ๆ เพื่อให้เขาอารมณ์ดี?’

หญิงสาวซุ่มฝึกทำท่าทางน่ารักอยู่นาน เพื่อเตรียมรับมือเหตุการณ์ทำนองนี้โดยเฉพาะ

แต่เมื่อถึงเวลาจริง เธอกลับประหม่าจนเกิดความลังเล

“…?”

ขณะทำแก้มป่องเพื่อเตรียมใจ ยูร่าหันไปมองกริดด้วยสีหน้าสุดฉงน เนื่องจากชายหนุ่มยังคงทำตัวผ่อนคลายตามปรกติ ปราศจากท่าทางอ่อนเพลีย คล้ายกับคนที่กำลังสดชื่นหลังจากตื่นนอน

สิ่งนี้มิใช่เรื่องแปลก สภาพจิตใจของกริดยอดเยี่ยมกว่าใครเสมอ แม้กระทั่งในยามที่ยังเป็นเพียงคลาสนักรบเลเวล 73 สุดอ่อนแอ

ชายหนุ่มเคยหลงทางหนแล้วหนเล่าขณะพยายามตามหาถ้ำสุดเขตแดนเหนือ และไม่คิดล้มเลิกภารกิจกลางคันแม้จะตายไปหลายสิบหน

ไม่ว่าจะเป็นงานที่ยากสักเพียงใด แต่พลังใจของชายหนุ่มจะพื้นตัวอย่างรวดเร็วหากผลลัพธ์ออกมาประสบความสำเร็จ

และถึงจะล้มเหลวก็มิได้จมปลักอยู่กับความเศร้านานนัก

‘ไม่ได้รู้สึกดีแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว?’

กริดกำลังยิ้มแฉ่ง

มาโชซิอัสเป็นศัตรูที่สามารถทนรับท่าไม้ตายได้ครั้งแล้วครั้งเล่า และยังสามารถอัญเชิญสัตว์อสูรนับแสนมาแจก EXP เพื่อส่งเสริมให้ระบบบรรลุเกิดประสิทธิภาพสูงสุด เรียกได้ว่า ไม่มีกระสอบทรายใดจะตรงตามอุดมคติของกริดไปมากเท่านี้อีกแล้ว

‘ไอเท็มดรอปก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน’

สิ่งที่มาโชซิอัสดรอปก็คือ <โล่ที่ถูกสาปหิน> ไม่เพียงพลังป้องกันจะสูงมาก แต่ยังมีเอฟเฟคทำให้ร่างกายส่วนหนึ่งของผู้ถือกลายเป็นหิน เพิ่มพลังป้องกันในบริเวณนั้นเป็นเปอร์เซ็นต์

เหนือสิ่งอื่นใด หากหันโล่เข้าหาเป้าหมาย มีโอกาสสูงที่จะทำให้ศัตรูถูกสาปเป็นหิน จึงไม่เกินจริงไปนักหากจะขนานนามมันว่า อาวุธและโล่ที่แข็งแกร่งที่สุด

‘คุณภาพสูงสมกับเป็นไอเท็มดรอปจากจอมอสูร’

กริดต้องการนำโล่นี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์

บางที… คงต้องหาเวลาฝึกฝนวิธีใช้โล่ให้ชำนาญ…

‘อันที่จริง แค่รู้ว่าเซตแสงศักดิ์สิทธิ์ถูกอัปเกรดเราก็ดีใจมากแล้ว… ยิ่งดรอปโล่นี้มาเพิ่ม เรายิ่งดีใจจนพูดไม่ออก’

เนื่องจากกริดยอมรับแพ็กม่าในฐานะวีรบุรุษ ตำนานลับ ๆ ของแพ็กม่าจึงถูกเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง ส่งผลให้ผลงานทั้งหมดของแพ็กม่าทุกชิ้นถูกอัปเกรดหนึ่งขั้น

ไม่ต้องดูที่ไหนไกล ปืนวิศวกรรมเวทมนตร์ของยูร่าทรงพลังขึ้นชนิดที่เมื่อก่อนเทียบไม่ติด

ขณะกริดอมยิ้มด้วยสีหน้าพึงพอใจ ข้อความหนึ่งปรากฏตรงมุมสายตา

ข้อความโลก

[จอมอสูรลำดับ 29 มาโชซิอัส ถูกสังหารในนรก]

เหตุผลที่ต้องเน้นหนักคำว่า ‘ในนรก’ นั้นง่ายมาก

แม้กระทั่งอริยดาบมุลเลอร์ก็ไม่เคยฆ่าจอมอสูรในนรกสักครั้งเดียว

หากไม่นับนักล่าอสูรอเล็กซ์ นี่คือหนแรกที่มนุษย์สามารถโค่นจอมอสูรในนรกสำเร็จ

[เป็นความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ของราชาโอเวอร์เกียร์ กริด ดวงประทีปแห่งมวลมนุษย์]

[ผลงานของเขาทำให้ศัตรูในนรกเกิดความหวาดผวา วีรกรรมครั้งนี้สมควรได้รับการสรรเสริญจากมนุษย์ทุกคนบนโลก]

เมื่อข้อความโลกจบลง

[เชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น 1,000,000 แต้ม]

ดวงตาชายหนุ่มพลันเบิกกว้างเมื่อได้เห็นค่าชื่อเสียงจำนวนมหาศาลถูกเพิ่มเข้ามา เป็นปริมาณที่มากกว่าชื่อเสียงซึ่งกริดเคยสั่งสมมาตลอดชีวิตถึงสามเท่า

‘ถ้าเพิ่มมาหนึ่งล้าน… แปลว่าสามารถสุ่มรางวัลได้ 1,001 ครั้ง!’

ไม่ว่ามือของตนจะอัปมงคลสักเพียงใด แต่การเสี่ยงโชคพันครั้งย่อมไม่มีทางจบลงด้วยมือเปล่า

กริดไตร่ตรองสักพัก ก่อนจะส่ายหน้า

‘ไม่ได้… ห้ามเสี่ยงดวงเด็ดขาด’

หากหลงเข้าไปในวังวนการพนันเมื่อไร ชีวิตจะมีเพียงความทุกข์ระทมรออยู่

การคาดหวังรางวัลใหญ่ซึ่งมีโอกาสออกเพียง 1% 0.1% หรือ 0.0001% นั้นไม่ต่างอะไรกับการนั่งรถไฟความเร็วสูงดิ่งลงไปในหุบเหวแห่งความหดหู่

กริดขจัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปอย่างเด็ดขาด พลางทบทวนความทรงจำในอดีต

‘ถ้าจำไม่ผิด… มีข่าวลือว่าร้านค้าชื่อเสียงเพิ่มไอเท็มใหม่เข้ามา’

ด้วยกระเป๋าสตางค์ที่บวมพองเช่นนี้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะราคาสูงเพียงใด แต่ตนสามารถซื้อได้ทันทีแน่

กริดรีบเปิดร้านค้าชื่อเสียงด้วยสีหน้าคาดหวัง แต่น่าเสียดายที่ในนรกไม่เปิดให้ใช้งานระบบนี้

[ท่านมิอาจอัญเชิญราชรถทองคำในดินแดนปัจจุบัน]

“คงต้องเลื่อนออกไปก่อนสินะ”

กริดที่ผิดหวังเล็ก ๆ หันมาจ้องยูร่า

ตนสามารถโค่นมาโชซิอัสลงได้เพราะมียูร่าคอยสนับสนุนอย่างใกล้ชิด

ชายหนุ่มรู้สึกหดหู่ที่ข้อความโลกกล่าวถึงเพียงตน

ยูร่าผู้อ่านความกังวลใจออก กล่าวกลับไปอย่างอ่อนโยน

“นักล่าอสูรมีหน้าที่ต้องปราบจอมอสูรอยู่แล้ว ความสำเร็จครั้งนี้ทำให้ฉันได้รับค่าสถานะเพิ่มขึ้นจากเดิมมาก รวมไปถึงทักษะชนิดใหม่”

เฉกเช่นที่กริดโค่นมาโชซิอัสได้เพราะยูร่า ยูร่าสามารถโค่นมาโชซิอัสได้เพราะกริด เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้หญิงสาวเคลียร์หนึ่งในสามสิบภารกิจประจำคลาสแสนโหดหินลงได้

ได้ยินเช่นนั้น กริดรู้สึกเหมือนถูกชกเข้าเบ้าตาอย่างจัง

‘ทั้งที่เธอต้องทำภารกิจฆ่าบอส… แต่เรากลับเห็นแก่ตัวและพยายามล่าบอสตามลำพัง’

ในอนาคต เราต้องเรียกยูร่ามาช่วยล่าจอมอสูรทุกครั้ง…

ขณะกริดสาบานกับตัวเองหนักแน่น ยูร่าส่ายศีรษะ

“นายไม่จำเป็นต้องกังวลแทนฉัน ตามปรกติแล้ว ตำแหน่งของจอมอสูรจะว่างลงไม่นาน ถึงนายจะฆ่ามาโชซิอัสได้ตามลำพัง แต่ก็จะมีจอมอสูรลำดับ 29 ตนใหม่ถือกำเนิดขึ้นแทนอยู่ดี”

ขณะเดียวกัน บรรยากาศภายในนรกขุม 29 เริ่มปั่นป่วน

กองทัพปีศาจที่ยังรอดชีวิตต่างมองหาผู้นำคนใหม่และจับกลุ่มรวมตัว แต่ละกลุ่มนำโดยอสูรผู้ท้าชิงตำแหน่งจอมอสูร เป้าหมายเดียวคือการแก่งแย่งชิงบัลลังก์ที่ยังว่างอยู่

“ตำแหน่งต้องเป็นของข้า!”

กลุ่มอสูรที่มีทรงเขาและสีผิวแตกต่างกัน เริ่มปะทะตามจุดต่าง ๆ ภายในนรกขุมที่ 29

แต่กลุ่มอสูรที่อยู่ใกล้กริดกับยูร่า เลิกทะเลาะกันเองชั่วคราวและหันมารุมมนุษย์สองคนแทน

“งานหนักอยู่นะ…”

ค่าเรี่ยวแรงและอาการอ่อนเพลียทางจิตถือเป็นคนละส่วนกัน

ตรงข้ามกับอารมณ์ยิ้มแย้มแจ่มใส กริดซึ่งแทบไม่เหลือเรี่ยวแรง ยากจะขจัดกลุ่มอสูรจำนวนมากตรงหน้าที่กำลังกรูเข้าใส่

เหนือสิ่งอื่นใด ทักษะสำคัญของทั้งคู่ล้วนอยู่ในระยะหน่วง การดิ้นรนเอาตัวรอดจึงเป็นเรื่องยาก

ขณะชายหนุ่มและหญิงสาวเริ่มถูกผลักให้ถอยหลังทีละนิด แกลนท์ผิวแดงปรากฏตัวขึ้นตรงกลางระหว่างคนทั้งสอง

“ทำไมถึงไม่บอกเขาไปตรง ๆ? ภารกิจของเจ้าคือการกวาดล้างจอมอสูรทุกตัวไม่ใช่หรือ?”

อสูรที่มีอายุยืนยาวนับพันปี

จากบรรดาอสูรมากมาย มีเพียงหยิบมือที่อายุขัยยาวนานเช่นนี้ และเหตุผลก็ไม่ซับซ้อน

แกลนท์แข็งแกร่งมาก

มันระเบิดคลื่นสายฟ้าสีแดงออกไปทุกทิศทาง

ขณะยืนจ้องเหล่าอสูรที่กำลังฉงน แกลนท์กล่าวต่อ

“นี่กริด… ทุกครั้งที่เจ้าล่าจอมอสูร อย่าลืมพาเจ้านายข้าไปด้วย หากหล่อนพลาดตนใดไป ต้องรอนานไม่ต่ำกว่าร้อยปีจึงจะมีจอมอสูรตนใหม่ดำรงตำแหน่งแทน อายุขัยของมนุษย์คงไม่ยาวนานขนาดนั้นกระมัง?”

แกลนท์โพล่งความจริงที่ยูร่าพยายามปกปิดเพียงเพราะเธอไม่อยากฉุดรั้งกริด

ขณะยูร่าจ้องแกลนท์ด้วยสายตาไม่พอใจ กริดวางมือลงบนไหล่หญิงสาวอย่างอ่อนโยน

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับยูร่า”

ชายหนุ่มตระหนักดีว่า ตนเพียงลำพังมิอาจเอาชนะมาโชซิอัสได้ ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงจอมอสูรที่แข็งแกร่งกว่ามาโชซิอัส ยูร่าจำเป็นต่อกริดมากหากชายหนุ่มหวังกวาดล้างนรกอย่างจริงจัง

เพียงเพราะต้องการวัดฝีมือระหว่างตนและอีกฝ่ายให้แน่ใจ กริดจึงอยากดวลกับมาโชซิอัสตามลำพังในตอนแรก มิได้คิดกอบโกยผลประโยชน์เข้าตัวแต่อย่างใด และไม่มีเหตุผลให้ต้องดื้อรั้นโซโล่บอสที่ตนมองว่าไม่มีทางเอาชนะได้ตามลำพัง

“ฉันเองก็มีความสุขเหมือนกัน”

ประหนึ่งบุปผากำลังบานสะพรั่งในขุมนรก รอยยิ้มยูร่ากำลังผลิบานด้วยความสุข

จากนั้น หญิงสาวเปิดใช้พลัง ‘สยบขุมนรก’ ‘ทำลายดินแดน’ และ ‘ชำระล้างขุมนรก’

นรกขุม 29 ซึ่งสูญเสียผู้ปกครอง มิอาจต้านทานพลังอำนาจอันล้นพ้นของนักล่าอสูร พลังอสูรจึงเริ่มเสื่อมถอยอย่างรวดเร็ว

“บ้าจริง! ช้าไปแค่ก้าวเดียว!”

“ไอ้ระยำแกลนท์! เล่นสกปรก! ขึ้นสวรรค์ไปซะไอ้ขี้หมา!”

นรกที่สูญเสียพลังอสูรไม่มีคุณค่าใดให้เหล่าอสูรพักอาศัย

เมื่อปราศจากแรงจูงใจในการต่อสู้ เหล่าอสูรเริ่มทยอยหนีออกจากนรกขุมที่ 29 โดยปราศจากความลังเล กองทัพอสูรที่ขาดผู้นำย่อมกระเจิดกระเจิงอย่างไร้ทิศทาง

ขณะเห็นผืนนภาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีฟ้าคราม กริดตั้งคำถามอย่างสงสัย

“พวกเราทำอะไรกับขุมนรกที่ถูกชำระล้างได้บ้าง?”

“สามารถเปลี่ยนให้เป็นเขตปลอดภัยและนำเผ่าอสูรมาอยู่อาศัย หลังจากนั้นจะเกิดเป็นอารยธรรมของเมือง มีการเก็บภาษี และถือกำเนิดผู้เชี่ยวชาญในแต่ละด้าน”

“จอมอสูรตนอื่นจะยอมหรือ?”

ยูร่าตอบ

“ตามที่เคยเล่าไปแล้ว ในหมู่จอมอสูรจะมีกฎลับ ๆ ที่ห้ามแตะต้องเขตเป็นกลาง”

แกลนท์รีบพูดแทรก

“กริด หากใช้สมองสักนิด เจ้าสามารถอนุมานเหตุผลได้ไม่ยาก”

“…?”

“เห็นรูปปั้นในแต่ละเมืองของเขตเป็นกลางไหม?”

“หมายถึงรูปปั้นของเทพยาธาน?”

“ถูกต้อง”

“เข้าใจแล้ว… แบบนี้นี่เอง”

หนึ่งในมหาเทพต้นกำเนิด

หรือกล่าวได้ว่า มหาเทพไม่จำเป็นต้องอาศัยแรงศรัทธาและบารมีเทพเพื่อดำรงสถานะ

แต่รีเบคก้ากลับยังคงปรารถนาแรงศรัทธาจากมนุษย์ นั่นเพราะยิ่งได้รับความศรัทธามากเพียงใด อิทธิฤทธิ์ก็ยิ่งเพิ่มพูนตามจำนวน

‘ยาธานก็เช่นกัน…’

เผ่าอสูรธรรมดา (ชาวนรก) ที่อาศัยในเขตเป็นกลางคือสาวกของยาธาน และเป็นรากฐานที่ทำให้เทพยาธานแข็งแกร่งขึ้น

เมื่อยาธานมีพลังมากขึ้น สิ่งมีชีวิตที่ยาธานสร้าง (อสูร) ก็จะแข็งแกร่งขึ้นตามไปด้วย

นั่นคือเหตุผลหลักที่ทำให้บรรดาจอมอสูรไม่กล้าแตะต้องเขตเป็นกลาง

กริดซึ่งเริ่มเข้าใจเบื้องลึกของขุมนรก ผุดแนวคิดใหม่ได้ทันที

“มาชำระล้างขุมนรกหลักสามสิบกันเถอะ! ในเมื่อพวกเราสามารถโค่นลำดับ 29 ลงได้ หลักสามสิบก็ไม่น่าจะยากอะไร”

ย้อนกลับไปในตอนแรก กริดมิได้ให้ความสำคัญกับคำพูดของยูร่าที่กล่าวว่า เธอจะเปลี่ยนนรกขุมที่ 32 ให้กลายเป็นกิลด์โอเวอร์เกียร์สาขา

ในตอนนั้น ชายหนุ่มมองไม่เห็นประโยชน์ของดินแดนอันว่างเปล่าที่แทบไม่มีอสูรอยู่อาศัย

แต่สำหรับปัจจุบัน เรื่องราวต่างออกไปโดยสิ้นเชิง เมื่อตระหนักว่านรกเป็นดินแดนที่สามารถสร้างเมืองโดยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกจอมอสูรรุกราน กริดเริ่มต้องการขยายสาขาของกิลด์โอเวอร์เกียร์ลงมายังนรกให้มากที่สุด

“อา… แต่ตอนนี้ขอกลับโรงตีเหล็กก่อน”

กริดค่อนข้างหงุดหงิดที่ตนมักถูกค่าเรี่ยวแรงเหนี่ยวรั้งศักยภาพบ่อยครั้ง ภายในใจลึก ๆ นึกอยากสร้างไอเท็มสำหรับแก้ปัญหาด้านค่าเรี่ยวแรงโดยเฉพาะ

ขณะชายหนุ่มเตรียมกลับ ยูร่าแนะนำ

“ในนรกก็มีโรงตีเหล็ก”

‘เฮลมิส!’

ช่างตีเหล็กเพียงหนึ่งเดียวในขุมนรก

ดวงตากริดพลันลุกวาวเมื่อหวนนึกถึงชื่อของเผ่าอสูรที่ตนเคยพบเมื่อไม่กี่ปีก่อน

“เธอรู้ไหมว่าอยู่ที่ไหน?”

“แน่นอน ฉันแวะเข้าไปประจำ”

“…!!”

***

หนึ่งในข้อเสียของการเป็นผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลก็คือ มันมิอาจเก็บเลเวลภายในนรกได้ เว้นเสียแต่จะมีเงื่อนไขพิเศษ

สัตว์อสูรเกือบทั้งหมดในนรกล้วนรับใช้บาเอลและเป็นมิตรกับผู้ทำพันธสัญญา หรืออีกนัยหนึ่ง แอ็กนัสจะมองเห็นอสูรเหล่านั้นเป็น NPC มิใช่มอนสเตอร์ ส่งผลให้มันต้องเก็บเลเวลบนโลกมนุษย์เท่านั้น

[มีข่าวใหม่ จอมอสูรลำดับ 29 มาโชซิอัส ถูกฆ่าโดยฝีมือมนุษย์]

ขณะเพิ่งเดินทางมาถึงเทือกเขาเคอัส แอ็กนัสได้รับข่าวที่เหนือความคาดหมาย

อย่างไรก็ตาม มันมิได้ออกอาการสั่นกลัว

ย้อนกลับไปในตอนที่เห็นกริดสู้กับอันดราส แอ็กนัสเชื่อว่าฝีมือของกริดก้าวข้ามจอมอสูรบางตนเรียบร้อยแล้ว ยิ่งมียูร่าคอยสนับสนุนก็ยิ่งง่ายไปใหญ่

[เขาเคยเป็นไอ้ขี้แพ้ที่โดนผู้คนดูถูกและเหยียดหยัน]

[ไอ้ขี้แพ้ที่ถูกกลั่นแกล้งและมิอาจยืนหยัดได้ตามลำพัง]

แอ็กนัสหวนนึกถึงมหากาพย์บทแรกของกริดที่เคยดังกึกก้องไปทั่วหุบเขา

ปัจจุบัน สีหน้ามันของกำลังเย็นชายิ่งกว่าพายุหิมะซึ่งพัดผ่านทางเดินเบื้องหน้า

‘นายเคยมีชีวิตแบบเดียวกับฉัน…’

แล้วทำไมกริดถึงกล้าเชื่อใจผู้คนรอบตัว?

ทำไมถึงกล้าพูดออกมาว่า ตัวเองมีทุกวันนี้ได้เพราะคนรอบข้าง?

เช่นนั้นแล้ว ชีวิตอันโดดเดี่ยวของเราคือทางเดินที่ล้มเหลว?

กึก

แอ็กนัสชะงักฝีเท้าขณะเดินขึ้นหน้าผาลาดชัน

ชายคนหนึ่งซึ่งกำลังแบกดาบใหญ่ไว้บนบ่า จ้องลงมาจากจุดกึ่งกลางยอดเขา

ไม่ใช่ใครนอกจากคริส ผู้เล่นอันดับสองของโลก ขุนพลคนสำคัญของโอเวอร์เกียร์

“แอ็กนัส?”

“น่ารำคาญฉิบ ไปไหนก็เจอแต่พวกโอเวอร์เกียร์… ถ้าแกไม่มีธุระอะไรก็รีบไสหัวไปจากฉัน”

“…!”

ขณะคริสเตรียมรับมือการจู่โจมจากอัศวินความตายและลิช สายตาของมันเผยความประหลาดใจเมื่อเห็นแอ็กนัสเดินผ่านไปโดยไม่โจมตี

หมาบ้าซึ่งเคยกัดทุกคนที่หันมาสบตา ยามนี้กลับเงียบสงบจนผิดวิสัย

คริสผงะเล็กน้อย ก่อนจะหันไปตะโกนเรียก

“แอ็กนัส นายมาทำอะไรที่นี่?”

“ทำไมฉันต้องบอก…”

“ที่นี่คือดินแดนของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ฉันจำเป็นต้องทราบจุดประสงค์ของผู้มาเยือน จะได้ตัดสินใจถูกว่าควรอนุญาตให้ผ่านทางหรือไม่”

มีหลากหลายสาเหตุที่กิลด์หรืออาณาจักรต้องควบคุมการผ่านเข้าออกของแม็ปใดแม็ปหนึ่ง

ในบางกรณี พวกมันทำไปเพื่อผูกขาดจุดเก็บเลเวล แต่ก็มีบางกรณีที่ทำไปเพื่อรักษาความปลอดภัยให้ชาวเมือง

แน่นอน การเฝ้าระวังแอ็กนัสถือเป็นอย่างหลัง

แอ็กนัสคือตัวอันตรายที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อชาวเมืองโอเวอร์เกียร์ได้ทุกเมื่อ

“อนุญาต? คนอย่างฉันจำเป็นต้องขออนุญาตจากแกด้วยหรือ”

เมื่อเห็นชุดเกราะของทหารโครงกระดูก ดวงตาคริสพลันเบิกโพลง

ผืนหิมะในจุดที่แอ็กนัสยืนเริ่มสั่นสะเทือน

“ไอ้บัดซบ…”

ชุดเกราะของทหารโครงกระดูกล้วนสลักตราอาณาจักรโอเวอร์เกียร์

เพียงแรกเห็นก็สามารถระบุได้ทันทีว่าเป็นของกองทัพดยุคสไตม์ สังกัดหน่วยรบฟรอนเทียร์

วิชาดาบพันชั่งจากผู้เล่นอันดับสองของโลก กำลังก่อให้เกิดเหตุการณ์หิมะถล่มครั้งใหญ่

______________

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 2 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,790

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous