จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,198



“ข้างนอกกำลังวุ่นวายเลยล่ะ”


“งั้นหรือ… เกิดอะไรขึ้นอีก?”


“ดินแดนของท่านแม่ทัพปิอาโร่ รับผู้อพยพเข้ามาจนเต็มหมดทุกเมืองแล้ว”


“หมายถึงดินแดนของอาณาจักรเก๊าส์เดิม? บ้าน่า… จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง”


“ก็เป็นไปแล้ว ทุกเมืองมีจำนวนประชากรล้นมือเกินกว่าจะรองรับไหว จำเป็นต้องส่งผู้อพยพบางส่วนกลับไปด้วยซ้ำ”


“สุดยอด… ฝ่ายเราเพิ่งยึดครองเก๊าส์ได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน แต่ประชากรจากทั่วทั้งทวีปกลับเบียดเสียดแย่งเข้ามาอาศัยจนเต็ม!”


“เป็นเพราะอาณาจักรของพวกเราง่ายต่อการดำรงชีวิตยังไงล่ะ”


คุกใต้ดินของกรุงไรน์ฮาร์ทมักโด่งดังในด้านความโหดเหี้ยมอำมหิต


สิ่งเลวร้ายมากมายเคยเกิดขึ้นภายใน แต่ไม่สามารถเปิดเผยให้บุคคลภายนอกรับรู้ได้


มีการกล่าวไว้ว่า คุกแห่งนี้จะถูกใช้สำหรับกักกันอาชญากรโฉดเท่านั้น ต้องเป็นบุคคลผู้ก่อบาปจนสมควรตายนับพันครั้ง จึงจะถูกลงทัณฑ์ด้วยโทษระดับสูงสุดของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์


ข่าวลือการลงโทษสุดอำมหิตมากมายได้ลุกลามออกไปเป็นวงกว้าง หนึ่งในนั้นคือการให้นักโทษเลี้ยงไก่จนเกิดความผูกพัน และเมื่อไก่เติบโตจนถึงวัยก็จะนำมาทอดกินต่อหน้าต่อตา


เหล่าผู้คุมต่างพูดคุยเกี่ยวกับวีรกรรมการลงโทษสุดเลือดเย็นภายในนี้บ่อยครั้ง หากไม่มีข่าวดีจากภายนอกมาให้ชุ่มชื่นหัวใจบ้าง เกรงว่าพวกมันอาจได้เป็นบ้าเข้าสักวัน


“อะ…”


ชายคนหนึ่งบังเอิญได้ยินบทสนทนาอย่างมีความสุขของผู้คุมเข้า สีหน้ามันจึงบิดเบี้ยวทันที


นักโทษคนดังกล่าวคือ ‘บิวลัง’


อัศวินอันดับหนึ่งแห่งเก๊าส์


ดาบเอกแห่งเนเมซิส


รวมถึงฉายาอันเลื่องชื่ออีกมากมาย


แต่ราวสองเดือนก่อน ภารกิจของมันประสบความล้มเหลวภายในเมืองหลวงแห่งโอเวอร์เกียร์


ใบหน้าของบิวลังเริ่มบิดเบี้ยวเมื่อหวนนึกถึงเนื้อหาภารกิจซึ่งถูกกำชับอย่างหนักแน่นจากองค์กษัตริย์โดยตรง


เจ้าจงจับเป็นราชินีโอเวอร์เกียร์เพื่อนำมาใช้เป็นเงื่อนไขเจรจาสงบศึก นี่อาจเป็นหนทางเดียวในการยุติสงครามนองเลือด…


บิวลังยินดีทำทุกสิ่งเพื่อผลประโยชน์ของอาณาจักรโดยไม่เกี่ยว ราวครึ่งปีก่อน มันเดินทางออกจากอาณาจักรเก๊าส์เพื่อเป็นแฝงตัวเป็นผู้อพยพของโรเทมอนขณะจอมอสูรเฟย์ริสกำลังบุกโจมตี แผนการดำเนินไปอย่างราบรื่น อาณาจักรโรเทมอนถูกทำลาย และบิวลังอพยพเข้ามาอยู่ในอาณาจักรโอเวอร์เกียร์สำเร็จ


แต่ดันทำพลาดในขั้นตอนสุดท้าย


ความล้มเหลวของตนคือชนวนเหตุให้อาณาจักรเก๊าส์เผชิญจุดจบเร็วกว่าเดิม บิวลังเชื่อเช่นนั้นโดยไม่เคลือบแคลง


‘ทุกสิ่งต้องลงเอยอย่างน่าเศร้าเพราะความไร้น้ำยาของเรา…!’


ขณะมันกำลังตำหนิตัวเองอย่างหนัก เสียงอันไม่คุ้นเคยได้ดังแว่วมาตามสายลม


นับตั้งแต่ถูกคุมขัง นี่คือหนแรกอย่างแท้จริง กับการได้ยินเสียงของนักโทษห้องข้างเคียง


“แกมาจากเก๊าส์ใช่ไหม”


“…”


“อย่าไปใส่ใจคำพูดของผู้คุมนัก พวกมันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เราเครียดและจิตตก”


“…?”


“แม้ว่าเก๊าส์จะเป็นแค่อาณาจักรเล็ก แต่ก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าร้อยปี ไม่มีทางถูกยึดครองโดยอาณาจักรเล็กภายในไม่กี่สัปดาห์แน่”


“…”


“แล้วรู้อะไรไหม… เรื่องผู้อพยพนั่นก็เหลวไหลทั้งเพ ซากเมืองหลังสงครามจะไปมีคนอยากอพยพเข้าจนเต็มได้ยังไง? ไม่มีทางแน่! ด้านนอกยังมีอาณาจักรน่าอยู่อีกมากมาย รวมถึงจักรวรรดิซาฮารันอันมั่งคั่งสมบูรณ์!”


“…”


“พวกผู้คุมชอบพ่นเรื่องไร้สาระเป่าหูเสมอ เมื่อราวครึ่งปีก่อน มันบอกว่าอาณาจักรโอเวอร์เกียร์จับมือเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิอย่างแนบแน่น จากนั้นไม่นาน พวกมันยังเล่าให้ฟังอีกว่า ออร์คลอร์ดยอมจำนนและสวามิภักดิ์รับใช้กริด เรื่องเหลวไหลเช่นนี้จะเป็นความจริงได้อย่างไร? ว่าไหม? เล่าให้ไก่ฟัง ไก่ยังไม่เชื่อเลย”


“…”


บิวลังพยายามไม่แยแสถ้อยคำไร้สาระของเพื่อนนักโทษข้างห้อง มันจมอยู่กับการตำหนิตัวเองไปอีกสักพัก


แต่ยิ่งครุ่นคิด มันก็ยิ่งเห็นใจอีกฝ่าย


ชายคนนี้ถูกขังมานานแค่ไหนแล้ว?


และเคยเป็นคนของอาณาจักรใดมาก ถึงกล้าเรียกโอเวอร์เกียร์ว่าอาณาจักรเล็ก?


“ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใคร แต่ผู้คุมกล่าวได้ถูกต้องแล้ว จักรวรรดิซาฮารันประกาศด้วยตัวเองว่าจะจับมือเป็นพันธมิตรอย่างแนบแน่นกับโอเวอร์เกียร์ และออร์คลอร์ดกลายเป็นบริวารอันซื่อสัตย์ของกริดไปแล้ว บางที เรื่องของอาณาจักรเก๊าส์ก็คงจะจริงด้วยเช่นกัน”


“…แกเองก็เป็นหนึ่งในผู้คุมสินะ”


เสียงของนักโทษจากอีกฝั่งกำแพงพลันแฝงความเย็นยะเยือก จิตสังหารอันเข้มข้นทะลวงผ่านชั้นกำแพงหินหนา และเสียดแทงเข้ามาในตัวบิวลังจนมันรู้สึกเย็นสันหลัง


‘เป็นยอดฝีมือคนใดกัน…?’


ผู้เหลือรอดจากอาณาจักรอีเทอนัลเก่า?


“นายเป็นใคร” บิวลังถาม


บุคคลปริศนาจากอีกฝั่งตอบเสียงเย็นชา


“เรย์ดอร์น อัศวินสีชาดลำดับ 6 ผู้ถูกยกย่องให้มีพรสวรรค์เหนือปิอาโร่ ผู้เป็นอดีตเสาหลักของจักรวรรดิซาฮารัน”


“…!”


ดวงตาบิวลังเบิกโพลงทันที


นี่คือ… ชายผู้ฟันปราการขาดในดาบเดียว!


เขายังมีชีวิตอยู่?


มันไม่เคยคิดมาก่อนว่า หนึ่งในบุคคลทรงอิทธิพลแห่งยุคสมัย จะถูกคุมขังภายในคุกป่าเถื่อนแสนมืดมิดและโสมมแห่งนี้ด้วย!


‘เมื่ออยู่ต่อหน้าโอเวอร์เกียร์ ทุกคนเท่าเทียมกันหมดสินะ…’


ฝ่าบาทเนเมซิสกล่าวได้ถูกต้องแล้ว


พวกเราไม่ควรเป็นศัตรูกับโอเวอร์เกียร์ด้วยประการทั้งปวง


ขณะบิวลังเริ่มกระจ่าง


“แกเป็นใคร! อั่ก…!”


ปึก! ปึก!


เกิดเสียงเอะอะโวยวายบนทางเดินภายในคุกสักพัก จนกระทั่งความเงียบงันเข้าปกคลุมโดยสมบูรณ์


กึก. กึก. กึก.


เสียงฝีเท้าไม่คุ้นเคยดังอย่างเชื่องช้า


“กรรร…!”


จู่ ๆ เรย์ดอร์นในห้องติดกันก็เริ่มคำรามต่ำในลำคอจนฟังดูคล้ายสัตว์ป่า


แต่ทันใดนั้น


“ท…ท่าน…?”


จิตสังหารอันท่วมท้นเมื่อครู่ ได้อันตรธานหายไปราวกับเป็นเรื่องโกหก


เรย์ดอร์นเชื่องลงทันทีไม่ต่างจากหมาเฝ้าบ้าน


“ท…ท่านแกรนมาสเตอร์…!”


“ไม่ผิดไปจากข่าวลือจริง ๆ เรย์ดอร์น ลำดับ 6 แห่งอดีตอัศวินสีชาด ยังคงมีชีวิตอยู่และไม่ถูกเนรเทศกลับอาณาจักร”


“ทำไมท่านถึงใช้คำว่า ‘อดีต’ อัศวินสีชาด?”


“โลกเปลี่ยนไปมากแล้ว จักรวรรดิยุคใหม่ไม่ต้อนรับคนอย่างเจ้าอีก เรย์ดอร์นเอ๋ย อนาคตของเจ้าเหลือเพียงข้าแล้ว”


บิวลังไม่เข้าใจสักเรื่องเดียว


และเนื่องจากถูกกำแพงหนาบดบัง มันจึงมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับห้องขังติดกัน


ฉึบ!


เริ่มด้วยเสียงฟันอันคมกริบ


เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!


ตามด้วยเสียงของโลหะร่วงกราวกระทบพื้นคุกจนดังกังวาน


ในฐานะนักดาบ บิวลังพอจะจินตนาการได้อย่างคร่าวว่า ลูกกรงห้องขังของเรย์ดอร์นถูกฟันขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในดาบเดียว


‘เป็นไปไม่ได้…!’


ทำไมถึงได้ตัดเหล็กนิลเยี่ยงเต้าหู้เช่นนี้!


ทันใดนั้น เงาลางของบุคคลผู้หนึ่งเริ่มปรากฏในการมองเห็นของบิวลังผู้กำลังสั่นเทา


ชายปริศนาเดินเข้ามาใกล้ลูกกรงห้องขัง


อีกฝ่ายมีใบหน้าอ่อนเยาว์ ดวงตาขาดความกระตือรือร้น ราวกับเบื่อหน่ายโลกเสียเต็มประดา ไม่สอดคล้องกับบุคลิกด้านอื่นเลยสักนิด


มันชำเลืองสายตามอง พลางกล่าวด้วยสีหน้าปราศจากอารมณ์


“ผู้วางหมากให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ฉลาดหลักแหลมจนน่ายกย่อง เจ้าคงถูกขังอยู่ในนี้ไปจนตายโดยไม่ได้รับการปล่อยตัว”


“…”


“เลือกมา จะแก่ตายอย่างเปล่าประโยชน์ หรือจะออกไปแสวงหาโอกาสพร้อมกับข้า”


“คุณเป็นใคร”


“คนบาปผู้หวังจะร่วมมือกับเทพตกสวรรค์เพื่อโค่นล้มเทพเสื่อมทรามในยุคสมัยปัจจุบัน ร่างจุติของหนึ่งในเจ็ดมาร ซิกเฟรคเตอร์”


***


โรงแปรธาตุภายใต้การบริหารอย่างเข้มงวดของจอมปราชญ์สติกส์ หลังจากได้รับเงินทุนจากกริดไปมากมายในช่วงเริ่มต้น ปัจจุบันกำลังเบ่งบานอย่างสุดขีดและเป็นกำลังสำคัญให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์


ลูกแก้วเวทมนตร์สำหรับตรวจตรารอบเมืองมิใช่อุปกรณ์หายากอีกต่อไป แทบจะถูกติดตั้งในทุกหัวมุมของเมืองหลวง


“ลงมือเร็วผิดคาด…”


ลอเอล ผู้กำลังเฝ้ามองเหตุการณ์ภายในคุกใต้ดินผ่านลูกแก้วเวทมนตร์ พึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นแกมยินดี


หลังจากจงใจปล่อยข้อมูลของคุกใต้ดินไรน์ฮาร์ทหลุดออกไป แกรนมาสเตอร์ ซิกเฟรคเตอร์ก็เริ่มลงมือทันที


นั่นทำให้ลอเอลมีความสุขอย่างมาก


‘สำหรับแกรนมาสเตอร์ผู้ต้องการรวบรวมอัจฉริยะไว้เป็นพวกพ้อง เขาไม่มีทางพลาดการชิงตัวเรย์ดอร์น’


สำหรับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ เรย์ดอร์นไม่ต่างอะไรกับซี่โครงไก่


ขณะถูกจับตัวมาครั้งแรก อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ยังคงทำสงครามอยู่กับจักรวรรดิ การสืบข้อมูลจากอัศวินสีชาดจึงนับว่าจำเป็นพอสมควร แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปมากแล้ว


อาณาจักรโอเวอร์เกียร์รู้เรื่องฝั่งจักรวรรดิดียิ่งกว่าเรย์ดอร์นเสียอีก


ไม่เพียงเท่านั้น กับเรย์ดอร์นผู้เย่อหยิ่งและไม่ยอมปริปากเล่าความลับ ตัวตนของมันจึงรกหูรกตาลอเอลพอสมควร


แต่ในทางกลับกัน เรย์ดอร์นไม่ควรถูกเนรเทศกลับจักรวรรดิ


มันคือผู้พยายามสังหารกริดต่อหน้าธารกำนัลจำนวนมากในพิธีก่อตั้ง หากปล่อยตัวเป็นอิสระ เกรงว่าผลร้ายย่อมมีมากกว่าผลเสีย


ขณะเดียวกัน จักรวรรดิยุคใหม่ก็ไม่ต้องการอดีตอัศวินสีชาดอย่างเรย์ดอร์นกลับไป


เรย์ดอร์นเคยอยู่ในสังกัดดยุคลิมิต ในสายตาจักรพรรดินีบาซาร่า ความจงรักภักดีของมันจึงควรถูกตั้งคำถาม และเหนือสิ่งอื่นใด เธอไม่มีทางมอบตำแหน่งสำคัญให้กับอัศวินผู้เคยพยายามสังหารกริดแน่


‘เราคิดมาตลอด ว่าควรปล่อยให้มันแก่ตายไปในคุกดีไหม…’


จนกระทั่งลอเอลฉุกคิดถึงซิกเฟรคเตอร์


มันมองว่าบางที หมากตัวนี้ควรไปอยู่กับแกรนมาสเตอร์มากกว่าตายอย่างไร้ค่าภายในคุก


“ท่านเสนาบดี ไม่มีผู้คุมเสียชีวิตครับ ทุกคนแค่สลบไปชั่วคราว”


ลอเอลยิ่งสบายใจเมื่อได้ยินรายงานอันน่ายินดีจากหัวหน้าผู้คุม


‘อย่างน้อยเขาก็ไม่ล้ำเส้น…’


เจ็ดมารมิได้ชั่วร้ายสมชื่อ ความจริงออกจะตรงกันข้ามด้วยซ้ำ หรืออย่างน้อย อุปนิสัยของซิกเฟรคเตอร์ก็ค่อนข้างดีในสายตาลอเอล


ในอดีต พวกมันพยายามโค่นล้มเทพเสื่อมทรามเพื่อช่วยเหลือมวลมนุษย์ เพื่อให้โลกเกิดสันติภาพอย่างแท้จริง


แต่กลับถูกเรียกว่า ‘มาร’ เพราะการป้ายสีจากฝั่งเทพ…


ลอเอลชื่อในคุณธรรมของซิกเฟรคเตอร์ผู้เป็นร่างจุติหนึ่งในเจ็ดมาร


‘ได้โปรดรีบเดินทางไปยังทวีปตะวันออกและพบความจริงอันน่ารังเกียจของเทพตกสวรรค์… จากนั้นก็เข้าร่วมกับกริด!’


เราไม่สามารถนำกองทัพหลักของโอเวอร์เกียร์ไปเสี่ยงอันตรายบนทวีปตะวันออก…


‘ได้แต่หวังให้เขาช่วยเหลือกริดไม่มากก็น้อย’


ลอเอลเผยรอยยิ้มขื่นขม


มันรู้สึกผิดในพฤติกรรมของตน เรื่องการเอาชีวิตของผู้คุมมาเสี่ยงเพื่อล่อให้ซิกเฟรคเตอร์ชิงตัวนักโทษออกไป


การกระทำเช่นนี้นับว่าเลือดเย็น ลอเอลทราบ


แต่เพื่ออาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ลอเอลไม่เคยละอายใจ และไม่เกรงกลัวว่าจะถูกผู้ใดตำหนิในภายหลัง


การตัดสินใจทั้งหมดก็เพื่อประโยชน์สูงสุดของกริดและอาณาจักรโอเวอร์เกียร์


เสมอมาและตลอดไป


‘ทุกองค์กรจำเป็นต้องมีคนอย่างเรา’


กลุ่มของคนดีล้วน ไม่มีทางไปได้ไกลแน่….


ลอเอลยึดมั่นในสิ่งนี้โดยไม่เคลือบแคลง


***


ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเริ่มต้นภารกิจเสียงเพรียกจากสวรรค์


“ถึงสักที…”


ณ ดินแดนเหนือสุดของทวีปตะวันออก


กลุ่มแรงเกอร์ทยอยเดินทางมาถึงเมืองเฉาจื่อแห่งอาณาจักรชิงทีละคนสองคน


แน่นอน ในฐานะผู้เล่นกลุ่มท็อป 0.00005% ของโลก พวกมันย่อมมีข้อมูลในมือมากพอสมควร


“มาเพราะเสียงเพรียกจากสวรรค์ใช่ไหม”


ผู้ทำภารกิจจะถูกต้อนรับเป็นอย่างดีจากเหล่าองครักษ์ เมืองเฉาจื่อถึงขั้นส่งทหารออกมาเดินนำทางเหล่าแรงเกอร์ไปยังปราสาท


ความน่าเกรงขามของกำแพงสีแดงสดสลับกับพื้นกระเบื้องสีทองอร่าม ได้สะกดให้บรรดาแรงเกอร์เกิดอาการหายใจติดขัดเล็กน้อย


“สะอาดจนไม่เห็นคราบเลอะแม้แต่จุดเดียว เจ้าของปราสาทต้องรวยมากแน่”


“ดูรวยกว่าอาณาจักรโชเยอะ”


“ชู่ว! เงียบก่อน!”


ณ ลานฝึกทหารซึ่งถูกปูด้วยหินอ่อนราคาสูง


ขณะเหล่าแรงเกอร์กำลังกระซิบกระซาบคุยกันอย่างสนุกปาก สตรีเลอโฉมผู้หนึ่งย่างกรายขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม


เธอถอนหายใจสั้น พลางจ้องมองกลุ่มคนด้านล่างด้วยสายตาเชิงเหยียดหยัน


“ยินดีต้อนรับสู่เสียงเพรียกจากสวรรค์”


ทันใดนั้น


[ภารกิจ <เสียงเพรียกจากสวรรค์> สำเร็จ!]


[เลเวลอัป 2 ระดับจากรางวัลตอบแทนภารกิจ]


[เปิดใช้งานภารกิจต่อเนื่อง <คุ้มครองเทพผู้พิทักษ์>]


<คุ้มครองเทพผู้พิทักษ์>

★ ภารกิจลับ ★

วายร้ายลึกลับได้ลอบแทรกซึมเข้ามาในเมืองเฉาจื่อแล้ว สมบัติแห่งชาติอาจถูกช่วงชิงไปได้ทุกเมื่อ ฉะนั้น ท่านต้องคอยปกป้องด้วยความระมัดระวังสูงสุด

เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ปกป้องเป้าหมายจนกว่าวายร้ายนิรนามจะเสียชีวิต

รางวัลสำเร็จภารกิจ : เลเวลอัป 2 ระดับ

บทลงโทษภารกิจ : เลเวลลดลง 4 ระดับ


“…!?”


ระบบต้องคงสมดุลของซาทิสฟายไว้เสมอ


และความจริงอันโหดร้ายได้ทำให้กลุ่มผู้เล่นต่างพากันสติแตก


“เหลวไหลสิ้นดี! ทำไมถึงได้มีบทลงโทษเป็นการลดเลเวลมากถึง 4 ระดับ!”


ท่ามกลางบรรยากาศโกลาหล แรงเกอร์หลายคนต่างก่นด่าสาปแช่งอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ


ตัวเลือกตรงหน้า ทุกคนต้องตัดสินใจโดยใช้อนาคตของตัวเองเป็นเดิมพัน


▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,587
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

Comments

  1. ไม่ใช่ลดลง4ระดับหรอกเพราะตกบวกโทษจากการตายเข้าไปอีก1

    ReplyDelete
  2. 👍
    ขอบคุณ​ครับ​🙏

    ReplyDelete

Post a Comment

recent post


♥ All Chapters ♥
ออกทุกเย็น
ช่วงเวลา 18.00 - 24.00