จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,185

ท่ามกลางโลกอับแสง ชุดเกราะสีเงินระยิบระยับและผิวพรรณอันขาวนวล ย่อมโดดเด่นสะดุดตากว่าสิ่งใดทั้งหมด

ท่ามกลางขุมนรกแสนดำมืดและเต็มไปด้วยพลังงานชั่วร้าย ไม่มีใครยืนหยัดอย่างสง่างามได้เท่าเธออีกแล้ว

ปัง!

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

นักล่าอสูร ยูร่า

หลังจากหญิงสาวอัญเชิญขุมนรกซึ่งตนสุดแสนรังเกียจ ปลายนิ้วรัวลั่นไกกระหน่ำยิงด้วยความโกรธแค้นเจือหงุดหงิด ห่าฝนกระสุนโปรยปรายลงจากฟากฟ้าอันมืดมิด ทำลายกลุ่มก้อนวัตถุเบื้องล่างจนหมดเกลี้ยง

สนามแข่งไม่ต่างอะไรจากคุกมืด คอยคุมขังนักกีฬาทุกคนในคราวเดียว

= สุดยอด…!

การแข่งได้ผู้ชนะด้วยเวลาเพียง 23 วินาที

ผู้ชมทั้งในสนามและทั่วโลก มีโอกาสได้ชมภาพช้าซ้ำอีกหลายรอบและหลายมุมมอง จนกระทั่งใครบางคนเริ่มส่งเสียงฮือฮาทำลายบรรยากาศเงียบสนิท

ความสุดยอดของคลาสเกรดเลเจนดารีซึ่งกริดเคยแสดงให้เห็นเมื่อหลายปีก่อน ยูร่าเพิ่งจะทำมันสำเร็จต่อหน้าทุกคนในปีนี้

ผลผลิตจากความพยายามตลอดทั้งปี

“…”

ขณะกำลังเหนื่อยหอบ ภาพจากอดีตย้อนกลับมาฉายในสมองยูร่าทีละฉากสองฉาก

นับตั้งแต่เผชิญหน้าจอมอสูรอาโมแรค ความเจ็บปวดและผิดหวังก็ถาโถมใส่เธอมาตลอดโดยไม่ปล่อยให้พักหายใจ

ซีบาลเดินเข้ามาขอจับมือ

“คุณคงผ่านอะไรมาไม่น้อยสินะ… ขอแสดงความยินดีด้วย”

ไม่เชิงเป็นการแสดงความยินดี กลิ่นอายคล้ายกับเป็นการปลอบใจและเข้าอกเข้าใจเสียมากกว่า

ทำไปเพื่ออะไร?

ขณะยูร่ากำลังสับสน หยดน้ำตาพลันไหลรินผ่านข้างแก้ม

“อะ…”

นั่นสินะ

เรารอคอยเวลานี้มาตลอด…

กริด ครอเกล ปิอาโร่ เมอร์เซเดส

น้ำตาของยูร่าเกิดจากความยินดีและภาคภูมิใจเป็นล้นพ้น เธอเริ่มไล่ตามทุกคนทันสักที หลังจากปล่อยให้เวลาผ่านมาเนิ่นนานหลายปี

“ขอบคุณมาก” ยูร่าขานรับด้วยรอยยิ้ม

“นี่…” ซีบาลขมวดคิ้ว

“อย่าเพิ่งร้องไห้เพียงเพราะเอาชนะฉันได้แค่ครั้งเดียว ปีหน้าฉันไม่ยอมแพ้แน่!”

“…?”

ฉันไม่ได้ร้องเพราะเอาชนะนายสักหน่อย

ยูร่าต้องการพูดออกไป แต่สุดท้ายก็ไม่ทำ

เพราะเธอเหลือบเห็นซีบาลกำลังยักไหล่ คล้ายกับพยายามบอกใบ้บางสิ่ง

“…เข้าใจแล้ว”

ไม่ได้มีเพียงเธอคนเดียว

ทั้งซีบาลตรงหน้า ทั้งผู้เข้าแข่งขันหน้าเศร้ารายอื่น ทุกคนล้วนพยายามอย่างหนักมาตลอดหนึ่งปีเต็ม ทุกคนสมควรได้รับความเคารพ

“ไว้มาสู้กันใหม่ปีหน้า ต้องสนุกกว่านี้แน่”

ยูร่าเผยรอยยิ้มอันหายาก

ได้เห็นดังนั้น ผู้ชมทั่วโลกพลันถูกสะกดจนหยุดหายใจไปชั่วขณะ

…ในรายการถัดมา

พรึบ—!

การแข่ง <ดึงดาบอริยะ> เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเปลวเพลิงลุกโชนท่วมท้นท้องฟ้า

ตรงข้ามกับยูร่าผู้ฉาบให้โลกเป็นสีดำ จิสึกะได้ย้อมสนามแห่งให้เป็นสีแดงเพลิง

“…คาดไม่ถึงเลยนะ”

หลังจากปัดทำลายลูกธนูเพลิง ครอเกลใช้มือซ้ายจับข้อมือขวาซึ่งกำลังสั่นเทา สายตาจ้องทะลุผ่านกำแพงไฟเข้าไปด้านใน

มันมองเห็นสาวสวยกำลังถือธนูเพลิงลุกไหม้

จิสึกะ

โดยไม่มีใครคาดคิด เธอเข้าร่วมการแข่งดึงดาบอริยะซึ่งครอเกลเป็นตัวเต็ง

ไม่ใช่เพราะฝีมือครอเกลเพียงอย่างเดียว แต่ด้วยเพราะความแตกต่างของคลาส ทุกคนล้วนทราบดี หากนักธนูถูกนักดาบพุ่งประชิด โอกาสชนะก็แทบไม่หลงเหลืออีกต่อไป และครอเกลสามารถทำเช่นนั้นได้ไม่ยาก

ในการแข่งอันไร้หนทางชนะ เหตุใดเธอถึงยอมเสี่ยงลงสมัคร?

นั่นคือคำถามจากทุกคนทั่วโลก

“ครอเกล”

จิสึกะเผยรอยยิ้มอย่างเย็นชาจนทำให้ทุกคนลืมความร้อนไปชั่วขณะ ก่อนจะปริปากเล่าความจริงอันน่าทึ่ง

“ฉันต้องล้มนายให้ได้ นั่นคือภารกิจสุดท้ายก่อนจะเป็นอริยศร”

“…”

จุดประสงค์แท้จริงในการลงแข่งดึงดาบอริยะถูกเปิดเผยต่อหน้าคนทั่วโลก

แต่ครอเกลไม่ถูกโน้มน้าว

“หากสามัญชนหวังก้าวข้ามอริยะ ส่วนต่างของพรสวรรค์จะต้องมากมายราวฟ้ากับเหว”

ถ้อยคำแฝงดังกล่าวความนัยไว้มากมาย

ลำพังความแตกต่างระหว่างคลาสสายนักดาบและนักธนู ถ้าพรสวรรค์ฉีกหนีกันมากจนเห็นได้ชัดเจน จิสึกะแทบไม่มีโอกาสชนะครอเกลได้เลย ถึงจะใช้คลาสอริยศรต่อสู้ก็ตาม

ดังนั้น หากเงื่อนไขของภารกิจเลื่อนเป็นคลาสอริยศร คือการเอาชนะตำนานคนใดก็ได้เหมือนกับกับครอเกลในอดีต จิสึกะก็ไม่จำเป็นต้องรอให้ถึงงานแข่งแล้วค่อยมาดวลกับครอเกล แต่เธอสามารถเลือกสู้กับยูร่าหรือกริด และเอาชนะพวกเขาให้ได้ก่อนจะงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติจะเริ่มขึ้นก็พอ

ฉึบ!

จิสึกะดึงสายรั้งไปด้านหลัง

ทันใดนั้น ละอองเพลิงรอบคันศร เริ่มหลั่งไหลมารวมกันในจุดเดียวและก่อตัวเป็นรูปศรเพลิง

“ก็เพราะการล้มนายมันยาก ฉันถึงเจาะจงนายเลือกเป็นพิเศษ ไม่มีเส้นทางการเป็นอริยศรแบบใด จะภาคภูมิใจและยิ่งใหญ่ไปกว่าการล้มอริยดาบพร้อมกับเปลี่ยนคลาสอีกแล้ว อย่าประมาทฉันเด็กขาด ถ้านายไม่อยากเสียใจในภายหลัง”

อยู่อย่างอับอาย หรือตายอย่างมีเกียรติ

นับตั้งแต่เริ่มเรียนภาษาเกาหลี จิสึกะชื่นชอบวลีนี้มากเป็นพิเศษ

บึ้มมมม!

ศรนัดนี้คือสัญญาณจากจิสึกะ

เมื่อเธอปล่อยสายรั้งและส่งศรเพลิงออกจากคันธนู เหล่าผู้เล่นซึ่งดักซุ่มโดยรอบ ต่างเปิดฉากโจมตีใส่ครอเกลอย่างพร้อมเพรียงในทุกทิศทาง

จิสึกะและนักกีฬาจากชาติอื่นมิได้นัดแนะกันมาก่อนแข่ง

แต่ตาม ‘หลักสากล’ ของแบทเทิลรอยัล การล้มบอสหรือบุคคลอันดับหนึ่งในสนาม คือข้อตกลงซึ่งทุกฝ่ายเห็นพ้องต้องกันเสมอ

จิสึกะคำนวณในเรื่องนี้ไว้ และเธอค่อนข้างมั่นใจว่าทุกคนจะทำตาม

‘ถ้าทำสำเร็จ ฉันจะจ่ายให้ทุกคนอย่างงาม’

หลังจากเดินทางออกจากอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เพื่อท่องโลก จิสึกะพัฒนาตัวเองในหลากหลายด้าน ไม่เพียงการเพิ่มขึ้นของเลเวล แต่ยังได้รับทักษะใหม่ เปิดค่าสถานะใหม่ เพื่อเข้าใกล้ความเป็นอริยศรไปทีละนิด

รวมถึงการช่วยกริดบนทวีปตะวันออก เธอบังเอิญได้รับพรจากฟินิกซ์แดงอย่างคาดไม่ถึง บัฟดังกล่าวช่วยเพิ่มแต้มสถานะชุดชนิด 10% อีกทั้งยังได้รับทักษะ ‘ศรล่องหนอัดแน่นพลังเทพ’ ติดตัวมาด้วย

โอกาสชนะของเธอยิ่งชัดเจนขึ้น

สนามแข่งดึงดาบอริยะนั้นกว้างกว่าลานประลองปรกติของ PVP หลายเท่า แถมยังมีภูมิประเทศซับซ้อน หากนักธนูหวังเอาชนะนักดาบด้วยสงครามกองโจร ไม่มีเวทีใดเหมาะสมไปกว่านี้อีกแล้ว

‘ฉันจะหาจุดอ่อนของนายให้พบ’

จริงอยู่ เธอมีเส้นทางง่ายให้เลือกเดิน ไม่จำเป็นต้องทำภารกิจกับครอเกล ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ในสายตาคนอื่น

หนึ่งในเส้นทางดังกล่าวคือ ให้กริดหรือยูร่าช่วยยอมแพ้ ส่งให้เธอเลื่อนคลาสสำเร็จก่อนมาแข่งกอบโกยเหรียญ

แต่อย่าลืมว่า เมื่อในอดีต ครอเกลเลือกท้าดวลกริดอย่างซื่อตรง มิได้ขอร้องให้กริดยอมแพ้ เพื่อให้ตนกลายเป็นอริยดาบก่อนงานแข่ง

ครอเกลเอาชนะกริดด้วยพรสวรรค์ส่วนตัว กลายเป็นอริยดาบอย่างสง่างามและสมเกียรติ

สิ่งนี้คือ ‘ศักดิ์ศรี’

จิสึกะยึดถือศักดิ์ศรีเป็นสำคัญ

จะให้เธอเลื่อนลำดับโดยอาศัยความลำบากของพวกพ้อง? ไม่มีทางแน่นอน นั่นจะกลายเป็นความอับอายไปชั่วชีวิต

“…”

ครอเกลหลับตาลง

เป็นการพึ่งพาประสาทสัมผัส แทนการถูกรบกวนด้วยเปลวไฟไหววูบวาบเบื้องหน้า

ฉึบ.

อริยดาบเปลี่ยนท่ายืนเล็กน้อย พร้อมกับตวัดดาบฟันศรเพลิงขาดออกเป็นสองซีก

สองซีกผ่ากลางพอดิบพอดี

ขณะผู้ชมทางบ้านกำลังเข้าใจว่า การโจมตีของจิสึกะจบลงเพียงเท่านี้

แต่ความจริงแล้วยัง

ภัยคุกคามแท้จริงจากจิสึกะเพิ่งเริ่มต้น

<ศรล่องหนอัดแน่นพลังเทพ> กำลังแหวกอากาศอย่างเงียบงัน โดยมีจุดหมายปลายทางเป็นกึ่งกลางหน้าผากครอเกล

ทว่า

ฉึบ.

เคร้ง—!

ครอเกลสร้างม่านดาบป้องกันทันเวลา

‘ต้องไม่เปิดโอกาสให้สร้างม่านดาบ’

จิสึกะกำลังรวบรวมข้อมูลการต่อสู้ระหว่างสงครามจริง

ม่านดาบ สุดยอดทักษะของแสลงสำหรับการโจมตีด้วย ‘โพรเจกไตล์’ ทุกชนิด หากยังมีสิ่งนี้อยู่ ไม่ผิดนักถ้าจะกล่าวว่า ครอเกลแทบไม่มีทางพ่ายแพ้นักธนูในการดวล

ฉะนั้น เธอต้องผนึกมันให้ได้

หรือไม่ก็เล็งโจมตีในช่วงไม่มีมัน

บึ้มมม!

จิสึกะยิงศรเพลิงใส่อีกครั้ง คราวนี้เล็งไปยังข้อมือครอเกล บีบให้อริยดาบต้องโยกตัวหลบเนื่องจากระยะหน่วงของม่านดาบยังมาไม่ถึง

และเป็นไปตามคาด เธอเดาว่าครอเกลจะเลือกหลบแทนการป้องกันตามปรกติ

จิสึกะยิงดักล่วงหน้าไว้แล้ว ศรเพลิงอีกหนึ่งนัดจึงกำลังพุ่งไปยังหัวไหล่ของอริยดาบครอเกล ผู้ยังไม่พร้อมจะใช้ม่านดาบป้องกัน

ทว่า

วืด—!

‘หลบได้? เจ้าสัตว์ประหลาดนั่น! ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เราควรลอบยิงด้วยศรล่องหนแทน’

ขณะเดียวกัน ผู้เล่นชาติอื่นกำลังรุมล้อมโจมตีครอเกลในช่วงรอยต่อการกระหน่ำยิงของจิสึกะ

ครอเกล ผู้ถูกมวลมหาศาสตรารายล้อมทุกทิศทาง เริ่มโน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อยพร้อมกับตั้งท่าดาบเชิงต่ำ

“ตัดผ่า.”

ซู่ววววว—!

ละอองปราณดาบปริมาณมหาศาลเริ่มหลั่งไหลมารวมรอบตัวครอเกล ผู้กำลังโน้มตัวต่ำและตั้งท่าเตรียมฟัน

นี่คือท่าสำหรับปลดปล่อยพายุปราณดาบสุดแสนคมกริบและทรงพลังเหนือคำบรรยาย

ชิ้ง!

ชิ้งชิ้งชิ้งชิ้งชิ้งชิ้งชิ้ง!

ทุกสิ่งรอบตัวครอเกล ไม่เว้นแม้แต่ผืนดิน ถูกผ่าด้วยปราณดาบจนแยกออกจากกันด้วยแผลเนียนกริบ

…รวมถึงร่างของผู้เล่นด้วย

ในวินาทีนี้ ‘จำนวนคน’ ได้กลายเป็นสิ่งไร้ค่าต่อหน้าอริยดาบครอเกล

“คึ่ก…!”

“อั่ก…!”

ผู้เล่นต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส หลายคนกำลังอาเจียนเป็นเลือดสีแดงเข้ม

“แทงทะลวง.”

ตำนานแท้จริง ต้องแข็งแกร่งระดับสามารถสร้าง ‘สิ่งไม่ควรเกิด’ หรือ ‘สิ่งไม่มีทางเกิด’ จนเป็นกลายเรื่องธรรมดา

ฉึก—!

ขณะโลหิตจากปากนักกีฬาชาติอื่นยังไม่ทันกระเซ็นถึงพื้นดิน จิสึกะถูกทะลวงเข้ากึ่งกลางหน้าอกเสียก่อน

ครอเกลได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ตัวมันคือหนึ่งในตำนานแท้จริงตามคำจำกัดความของบราฮัม

‘ยังไม่ไหวสินะ…’

ต้องขอบคุณเอฟเฟค ‘อัคคีจุติ’ ในคันศรฟินิกซ์แดง จิสึกะจึงยังรอดชีวิตมาได้หงุดหวิด แม้จะถูกการโจมตีทรงพลังเล่นงานอย่างจัง

‘ไม่คิดว่าเขาจะพัฒนาเร็วขนาดนี้’

ข่าวลือการขังตัวเองอยู่ในกระท่อมบนเขาตลอดสามปีเต็ม คงไม่ใช่เรื่องโกหกแล้วกระมัง

ทำไมพรสวรรค์ระดับฟ้าประทาน ถึงมาอยู่ในร่างเดียวกับความมุ่งมั่นราวกับคนบ้าได้

ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เมื่อจนตรอก จิสึกะไม่มีทางเลือกนอกจากระดมยิงศรเพลิงอย่างบ้าคลั่ง และด้วยความแม่นยำและอำนาจคุกคามจากศรล่องหน ครอเกลไม่สามารถหลบทั้งหมดพ้น

บาดแผลเริ่มปรากฏตามลำตัวหลายจุด

อย่างไรก็ตาม ศรล่องหนซึ่งมีพลังทำลายสูงและเป็นไพ่ตายของจิสึกะ กลับถูกอริยดาบป้องกันไว้ได้อย่างหมดจดทุกนัด ปล่อยให้ลำตัวได้รับบาดเจ็บจากศรประเภทธรรมดาเท่านั้น

ขณะเดียวกัน ครอเกลเร่งขยับเท้าย่นระยะเข้าหาอีกฝ่ายด้วยจิตคุกคามดาบ

“รู้อะไรไหม… พระเอกในการ์ตูนผู้ชายยังไม่ขี้โกงเท่านายเลย”

จิสึกะกล่าวตัดพ้อขณะครอเกลพุ่งตัวประชิดตัวจนห่างแค่เอื้อมมือ

ทว่า

บึ้มมมมมมม!

ฝ่าเท้าครอเกลเหยียบสิ่งไม่พึงประสงค์เข้า

มันไม่ทันระวังเนื่องจาก สมาธิเกือบทั้งหมดต้องจดจ่ออยู่กับศรล่องหนสุดแสนอันตราย

บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!!

เสียงระเบิดดังคำรามต่อเนื่อง ครอเกลถูกบีบให้ต้องถอยหลังตั้งรับ

ท่ามกลางสนามรบสั่นสะเทือนโครมคราม แสงคมดาบในมืออริยดาบกำลังสว่างวูบวาบอย่างงดงาม ศรเพลิงสลับศรล่องหนพุ่งโจมตีประหนึ่งพายุบุแคม โดยเฉพาะศรล่องหนเจ้าปัญหา คมศรสามารถทะลวงได้แม้กระทั่งกำแพงหินหนา ซึ่งถูกสร้างจากเอฟเฟคของดาบเสือขาว

เมื่อใช้ดาบตั้งรับแต่ละหน ข้อมือครอเกลจะเกิดอาการเหน็บชาอย่างมิอาจเลี่ยง

การต่อสู้อันดุเดือดและสูสีดำเนินต่อไป

แต่ไม่ผิดนักถ้าจะกล่าวว่า หากนักดาบเข้าประชิดนักธนูสำเร็จเมื่อใด การดวลก็ถือเป็นอันจบลงทันที

โชคยังดีของจิสึกะ กลุ่มผู้เล่นจำนวนมากจากชาติอื่น เริ่มฟื้นฟูร่างกายกลับมาบางส่วนและเปิดฉากรุมโจมตีใส่ครอเกลอีกครั้ง

จิสึกะฉวยโอกาสดังกล่าวเผ่นหนีด้วยทักษะอันคล่องแคล่ว และเมื่อครอเกลพยายามไล่ตาม หูของมันพลันได้ยินเสียงฟินิกซ์แดงกรีดร้องดังจากในป่า จึงตัดสินใจรักษาระยะห่างรอดูท่าที ไม่กล้าเข้าไปอย่างบุ่มบ่าม

“…”

ขณะเดียวกัน ครอเกลในสภาพบาดเจ็บ ก็ไม่เหนือชั้นพอจะหลบการโจมตีจากเหล่าแรงเกอร์นานาชาติพ้นทุกรอบ

ในเมื่อจุดมุ่งหมายของการแข่งดึงดาบอริยะ คือการทำให้ดาบอริยะ ‘ยอมรับ’ ครอเกลจึงตัดสินใจกลับไปแข่งขันตามเกมอีกครั้ง

มันหลอกล่อแรงเกอร์อื่นซึ่งคอยตามเกาะแกะให้เข้าไปในป่า จากนั้นก็ทำการทำลายแหล่งกำเนิดแสงรอบตัวจนหมดเกลี้ยง

กว่าจะรู้ตัวเมื่อสาย บรรดาแรงเกอร์นานาชาติพยายามจุดไฟด้วยทักษะ แต่ก็ช้าเกินไปสำหรับครอเกล มันฉวยโอกาสคว้าบทกวีของด่านแรกและรีบหนีไปยังคำใบ้ถัดไป

หลังจากนี้ ไม่มีใครไล่ตามครอเกลได้ทันอีก ยิ่งเมื่อจิสึกะเลือกเปลี่ยนกลยุทธ์ เป็นการรักษาระยะห่างกับครอเกลและเน้นทำภารกิจของด่านแทนการต่อสู้ห้ำหั่น ก็ยิ่งไม่มีใครเป็นภัยคุกคามต่อครอเกลได้อีกเลย

บทสรุปเป็นไปตามคาด

『ครอเกลคว้าอันดับหนึ่งเหนือจิสึกะได้อย่างฉิวเฉียดครับ!』

ครอเกลดึงดาบเป็นคนแรก ตามด้วยจิสึกะเป็นอันดับสอง

“นายทำให้ฉันดูไม่จืด”

จิสึกะรำพันขณะยืนบนแท่นรับเหรียญเงิน

แต่สายตานักสู้ของเธอยังคงลุกโชน

“ฉันจะกลับไปฝึกตัวเองให้แข็งแกร่งกว่านี้ จากนั้นก็กลับมาท้าสู้นายใหม่ หวังว่าจะยอมรับคำท้านะ”

เมื่อครอเกลหันกลับมามองตอบ จิสึกะเผยรอยยิ้มเป็นกันเอง แต่แฝงความสง่างามและมั่นใจในตัวเองอย่างสูงลิบ

ด้วยความสัตย์จริง ครอเกลไม่รู้สึกยินดีกับเรื่องนี้สักเท่าไร

…หากผู้ใดกระหายการต่อสู้แลกชีวิต มันผู้นั้นน่ากลัวกว่าใครทั้งหมด

‘ควรไปขอให้กริดช่วยไกล่เกลี่ยดีไหม…’

***

“ด…เดี๋ยวก่อน! หยุดก่อน!”

กริดตะโกนเรียกบราฮัมสุดเสียง

เมื่อชุนโปล้มเหลวหนแรก มันก็ถูกบราฮัมทิ้งห่างไกลเป็นทุ่งทันที

“เดี๋ยวฉันก็หลงกันพอดี!”

“บ่นเป็นเด็กน้อยไปได้”

บราฮัมยืนรอพลางหาวอย่างเหนื่อยหน่าย

เมื่อกริดตามมาทัน ชายหนุ่มทำเพียงส่ายหัว

ทันใดนั้น

“หือ?”

ชุมชนหนูใหญ่พิษ

ดินแดนแถบนี้ได้กลายเป็นเขตรกร้าง หลังจากกริดปราบราชินีหนูสำเร็จเมื่อหลายปีก่อน

เมื่อหนูไร้ราชินี พวกมันจึงเป็นเพียงมอนสเตอร์หนูเร่ร่อนไร้จุดหมาย

นั่นคือภาพซึ่งกริดเห็นก่อนไปคาราสึ

แต่ผ่านมาเพียงไม่กี่วัน ชุมชนหนูใหญ่พิษกลับมีชีวิตชีวาอย่างน่าอัศจรรย์ ทุกสิ่งถูกจัดแจงเป็นระเบียบ จนเหมือนกับชุมชนอยู่อาศัยของมนุษย์

‘หนูกลายเป็นสัตว์วิเศษขึ้นมาหรือ?’

หนูซึ่งต้องกลายเป็นมอนสเตอร์หลังจากเทพฟินิกซ์แดงถูกผนึก สามารถคืนสภาพเดิมอีกครั้งหลังจากฟินิกซ์แดงคืนชีพ?

นับเป็นข่าวดีสำหรับกริด

ขณะชายหนุ่มย่างกรายเข้าไปในชุมนุมด้วยสีหน้าแจ่มใส

“จ…เจ้า!?”

เรื่องน่าอัศจรรย์พลันบังเกิด

แม้แต่ราชินีหนูก็ถูกชุบชีวิตกลับมาอีกครั้ง

หล่อนรีบกระโจนเข้าหากริด และกริดก็รีบตั้งท่าป้องกันตามสัญชาตญาณ

แต่อีกฝ่ายพุ่งตัวมาด้วยความเร็วสูงจนน่าเหลือเชื่อ ยากจะให้ปักใจยอมรับว่า ก้อนแฮมสเตอร์สามารถมีความเร็วสูงถึงระดับนี้ได้ด้วย

เร็วกว่าเมื่อก่อนชนิดเทียบกันไม่ติด

กริดรีบชักดาบตอบโต้ แต่ก็ไม่ทันการ ราชินีหนูเป็นฝ่ายเร็วกว่าและบุกเข้าประชิดตัวสำเร็จ

หมับ!

หล่อนกอดกริดแน่นจนหายใจลำบาก

“ท่านผู้มีพระคุณ! ข้ากำลังรออยู่เลย!”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,574

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous