จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 867

[ ท่านละทิ้ง  ★ ภารกิจลับ ★ บุกถล่มวาติกัน ]
[ ค่าความสัมพันธ์กับวิหารยาธานลดลง 100 หน่วย ]
[ สถานะความสัมพันธ์กับวิหารยาธานเปลี่ยนจาก ‘มิตร’ เป็น ‘หวาดระแวง’ ]

    บุกถล่มวาติกัน—ภารกิจลับที่มีรางวัลตอบแทนมหาศาล  และหากทำสำเร็จ  เรื่องราวหลังจากนี้จะดำเนินไปในทิศทางที่เกิดประโยชน์แก่ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลมาก  

    แต่แอ็กนัสกลับละทิ้งมันทั้งที่ชัยชนะอยู่แค่เอื้อม  เป็นความบ้าบิ่นที่ไม่มีใครทำความเข้าใจได้

    “นายบ้าไปแล้วรึไง!!”

    โรสแผดเสียงตวาด  แต่สายเกินไปแล้วที่จะหยุดแอ็กนัส  

    ลิชมูมัดร่ายเวทโจมตีใส่ซิลเวนัส  ส่วนแอ็กนัสฉวยโอกาสพุ่งเข้าหาไอรีน

    “แอ็กนัส…!”

    ชายคนนี้มักถูกเรียกว่าหมาบ้า  โค้กพลันลนลานเมื่อบุคคลเสียสติกำลังเข้าประชิดตัวองค์ราชินีและองค์ชาย  

    เนื่องจากสูญเสียการได้ยินไปชั่วขณะ  อัศวินหนุ่มจึงไม่ทราบว่าแอ็กนัสคือบุคคลที่หยุดยั้งเสียงกรีดร้องซิลเวนัส  โค้กกำดาบในมือแน่นหมายปกป้องสองแม่ลูก  ภาพการกระทำของชายแสนอ่อนแอที่ฝืนตัวเองเพื่อช่วยหญิงสาวไร้ทางสู้  

    สิ่งนี้กระตุ้นให้ความจำทรงในอดีตของแอ็กนัสเข้มข้นยิ่งขึ้น
    
    ในตอนนั้น  ตัวมันเป็นเพียงบุคคลอ่อนแอไร้พลัง  มิอาจปกป้องหญิงสาวที่ตนรักจากความชั่วร้ายเบื้องหน้า  

    ด้วยความรู้สึกเช่นนี้  แอ็กนัสเกลียดชัง  โมโห  และอยากฉีกกระชากตัวตนแสนอ่อนแอในอดีตให้แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

    ใบหน้าแอ็กนัสเริ่มบิดเบี้ยว  มันต้องการลบอดีตแสนเจ็บปวดให้หายไปจากความทรงจำเป็นการถาวร  

    ใบหน้าปัจจุบันของแอ็กนัสได้มอบความรู้สึกสงสารให้แก่ผู้พบเห็น  มากกว่าจะเป็นความรู้สึกหวาดกลัว

    “คุณเป็นใคร?”

    องค์ชายตัวน้อยเอ่ยปากถาม  

    เขาต้องการทราบถึงตัวตนของบุคคลใบหน้าเศร้าหมองที่ปกป้องชีวิตมารดาตนไว้

    แอ็กนัสพยายามข่มความโกรธที่มีต่อตัวเองในอดีต

    “ฉันเป็นแค่ไอ้งั่ง”

    “…”

    แอ็กนัสยึดติดกับอดีตที่ย้อนกลับแก้ไขไม่ได้  ปัจจุบันกำลังจมอยู่กับห้วงอารมณ์แสนเจ็บแปลบ  มือไม้สั่นระริกอย่างมิอาจควบคุม

    มันคือไอ้งั่ง  ไอ้งั่งตัวจริงเสียงจริง  

    แอ็กนัสย่อมทราบถึงผลร้ายที่จะตามมาหากละทิ้งภารกิจลับกลางคัน  แต่มันกลับปล่อยให้ความรู้สึกจากอดีตครอบงำ  
    
    แอ็กนัสมั่นใจ  ตัวมันจะต้องนึกเสียดายเหตุการณ์ในวันนี้ไปชั่วชีวิต

    ขณะเดียวกัน  อลิเบิร์น  ข้ารับใช้ยาธานลำดับสาม  มันเริ่มหันคมเขี้ยวใส่แอ็กนัส

    “ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอล!!  นายลืมบุญคุณศิลาแห่งชีวิตที่พวกเรามอบให้แล้วหรือ?  แล้วนายจะต้องเสียใจไปชั่วชีวิต!”

    อลิเบิร์นกำลังเดือดดาลเมื่อเข้าใจผิดว่า  ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลคิดทรยศวิหารยาธาน  

    แต่ในความเป็นจริง  แอ็กนัสมิได้คิดทรยศ  มันเพียงต้องการปกป้องไอรีนที่ไม่มีทางสู้จากซิลเวนัส

    “ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลอีกแล้วสินะ  พวกแกเอาแต่หลอกใช้เราอยู่เรื่อย!!”

    วิหารยาธานรับใช้เทพมาร ‘ยาธาน’  รวมถึงจอมอสูรซึ่งเป็นบุตรแห่งยาธาน

    เดิมที  พวกมันเคารพบูชาจอมอสูรลำดับหนึ่ง  บาเอล  เป็นที่สองรองเพียงเทพยาธานเท่านั้น  

    ทว่า  การมีตัวตนของผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลได้ทำให้ความคิดนี้เริ่มแปรเปลี่ยน

    ราวร้อยปีก่อน  บาเอลสำพันธสัญญากับแพ็กม่า  ช่างตีเหล็กในตำนาน  และมอบพลังที่ยิ่งใหญ่ให้แพ็กม่าใช้ส่อตู้กับจอมอสูรที่รุกรานหมู่เกาะเบเฮ็น  

    แม้เจตนายังไม่ชัดเจน  แต่อลิเบิร์นอดเคลือบแคลงในตัวบาเอลไม่ได้  บางที  จอมอสูรตนนี้อาจมิได้รับใช้เทพยาธานอย่างซื่อสัตย์ตามที่ตนเข้าใจ

    “บาเอลคิดทรยศเทพยาธานสินะ!”

    อลิเบิร์นทราบดี  จอมอสูรทุกคนมีความละโมบไม่รู้จบสิ้น  มันจึงคาดเดาว่า  บาเอลหมายโค่นยาธานเพื่อให้ตนกลายเป็นเทพองค์ใหม่เสียเอง

    แอ็กนัสหัวเราะ

    “ฉันไม่สนว่าไอ้บัดซบนั่นจะคิดยังไงกับเทพยาธาน”

    “อะไรนะ?  ก็ในเมื่อนาย…?”

    “ฉันก็เป็นฉัน!  คิดหรือว่าคนอย่างฉันจะทำเพื่อใคร?  คิคิก!”

    แอ็กนัสไม่สนว่าการกระทำของตนจะผิดหรือไม่  มันชี้นิ้วไปทางโค้กที่ยืนเป็นกำบังให้ไอรีนและลอร์ด

    “ฉันต้องการช่วยพวกมัน  นั่นคือความปรารถนาของฉันในตอนนี้”

    สำหรับลอร์ดและไอรีน  แอ็กนัสเป็นราวกับผู้มีพระคุณที่สวรรค์ประทานให้  แต่สำหรับโค้ก  เขายังไม่วางใจชายเสียสติผู้นี้

    อลิเบิร์นหมดคำพูดหลังจากได้ยินสิ่งที่แอ็กนัสกล่าว  

    มันเริ่มข่มขู่

    “นายไม่สามารถปกป้องคนเหล่านี้ไปได้ตลอดแน่!  หากตอนนั้นมาถึง  นายจะพ่ายแพ้และเสียชีวิต!”

    “…"”
    
    “ศิลาแห่งชีวิตที่นายครอบครองจะถูกใครบางคนช่วงชิงไป!”

    นี่คือโอกาสสุดท้ายที่อลิเบิร์นจะมอบให้แอ็กนัส

    “ตาสว่างได้แล้ว!  ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอล!”

    อลิเบิร์นย่างกรายเข้าไปหาแอ็กนัสอย่างเชื่องช้า  ข้อความระบบเชื้อเชิญให้กับเข้าร่วมภารกิจปรากฏขึ้นต่อหน้าแอ็กนัสอีกครั้ง  

    และแน่นอน  รางวัลตอบแทนยังคงล่อตาล่อใจเช่นเดิม  มันจะได้รับพลังอสูร  ค่าสติปัญญา  และค่าพลังปกครองจำนวนมาก  รวมถึงจะได้รับค่าตานทานธาตุศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น 50%  เป็นภารกิจที่ช่วยกลบจุดอ่อนทั้งหมดของผู้ทำพันธสัญญากับบาเอล

    เป็นแรงจูงใจที่แอ็กนัสไม่มีทางปฏิเสธได้  นอกเสียจากมันจะเป็นไอ้งั่ง…

    แต่แอ็กนัสเป็นไอ้งั่ง 

    “ฉันขอยืนยันคำเดิม  คิคิก!”

    แรงปรารถนาของแอ็กนัสแตกต่างจากคนปรกติมาก  มันมิได้ต้องการความแข็งแกร่ง  อำนาจ  หรือความมั่งคั่ง  

    แอ็กนัสต้องการเพียงย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต  และนั่นคือเหตุผลที่ชายคนนี้ไม่ถูกสิ่งเย้ายวนใจทำให้ไขว้เขว  มันขอเลือกทำในสิ่งที่อดีตไม่มีโอกาสได้ทำ  มันต้องการสัมผัสความรู้สึกที่ได้ช่วยหญิงสาวอ่อนแอสำเร็จสักครั้งในชีวิต  

    แม้ต้องแลกมากับสิ่งที่ไม่คุ้มค่าเลยสักนิดก็ตาม

[ ท่านปฏิเสธ ★ภารกิจลับ★  บุกถล่มวาติกัน ]
[ อลิเบิร์น  ข้ารับใช้ยาธานลำดับสาม  มันกำลังโกรธจัด ]
[ สถานะความสัมพันธ์ระหว่างวิหารยาธานเปลี่ยนจาก ‘หวาดระแรง’ เป็น ‘ศัตรู’ ]

    ทันใดนั้น… 

[ ภารกิจลับ ‘เจตจำนงของรุ่นก่อน’ ถูกสร้างขึ้น ]

[ เจตจำนงของรุ่นก่อน ]
ระดับความยาก : ภารกิจประจำคลาส
    ท่านกลายเป็นศัตรูกับวิหารยาธาน  สิ่งนี้หมายความว่า  ท่านคือศัตรูของเทพยาธานและจอมอสูรทุกตน
    ท่านเลือกเดินบนเส้นทางเดียวกับ ‘แพ็กม่า’ ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลรุ่นก่อน
    จงเดินทางไปยังหอเกียรติยศ
    จงทำความเข้าใจเจตจำนงแห่งแพ็กม่า
    เศษเสี้ยวที่แพ็กม่าเหลือทิ้งไว้จะเป็นพลังให้ท่านต่อกรกับจอมอสูร
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ผ่านบททดสอบในหอเกียรติยศ
รางวัลสำเร็จภารกิจ :  พลังของผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลที่แพ็กม่าทิ้งไว้
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว : รางวัลจะหายไปตลอดกาล

    ท้ายที่สุด  เรื่องราวดำเนินให้มันต้องเกี่ยวพันกับแพ็กม่างั้นหรือ?  

    สายสัมพันธ์ใหม่สร้างความสนใจแก่แอ็กนัสไม่น้อย  เป็นอีกครั้งที่หนึ่งในห้าบุคคลปาฏิหาริย์เลือกเส้นบนทางผิดแผกจากที่มอร์เฟียสทำนายไว้

    “คิคิก!”

    แอ็กนัสระเบิดเสียงหัวเราะ

    “ผู้ทำพันธสัญญากับบาเอลต่ำช้าเหมือนกันหมดทุกคน!!”

    อลิเบิร์นคำรามด้วยโทสะ  มันเริ่มรวบรวมพลังเวทปริมาณมหาศาลอีกครั้ง  พื้นโถงหลักวาตกิันเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงอีกระลอก  

    แต่แอ็กนัสหาได้หวาดกลัวการเผชิญหน้า

    “อัญเชิญอัศวินความตาย!”

    ลิชมูมัดกำลังสยบซิลเวนัส  ขณะที่อัศวินความตายตัวใหม่ผุดขึ้นจากพื้นดิน

    “พลังเฟอร์ฟู!”

    ท่ามกลางโถงจัดงานเลี้ยงที่พังครืน  หลังคาเพดานถล่มลงจนมองเห็นท้องฟ้ามืดมิดยามราตรี  

    เพียงไม่นาน  ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีขาวประกายหิมะระยิบระยับ  เม็ดฝนที่กระหน่ำลงเริ่มแข็งตัวและกลายเป็นเกล็ดน้ำแข็งสีใส  

    นี่คือพลังของจอมอสูรเฟอร์ฟู

    พลังจอมอสูรกำลังถูกสำแดงผ่านมนุษย์นามแอ็กนัส  พลังนี้ส่งผลให้บริวารทุกตนของมัน  รวมถึงอัศวินความตายและลิช  ทรงพลังขึ้นทันตาเห็น

    ซิลเวนัสพยายามรับมือกลุ่มก้อนเวทมนตร์จากมูมัดอย่างเต็มกลืน  จนกระทั่งหล่อนเสียท่าและส่งเสียงกรีดร้อง

    “กรี๊ดดดด!”

    ลำพังลิชมูมัดสามารถคุกคามข้ารับใช้ยาธานลำดับสี่ในร่างอสูรได้ไม่ยาก  

    เมื่อแอ็กนัสล้ำเส้นที่ไม่ควรข้าม  ดวงตาอลิเบิร์นพลันแดงก่ำ  นัยน์ตาดำสั่นระริกอย่างโกรธแค้น
    
    “บังอาจ!!”

    อลิเบิร์นทระนงตนว่ามันคือจอมเวทมืดอันดับหนึ่งของทวีปหลังจากหมดยุคสมัยของทัลลอส  ศักดิ์ศรีของมันกำลังถูกย่ำยีเมื่อแอ็กนัสไม่เห็นหัวแม้แต่น้อย

    “ความมืดมิดเปี่ยมมลทินจงแผ่ขยาย!  ฟ้าดินจงถูกกัดกร่อนจนพินาศสิ้น!!”

    ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เคยแปรเปลี่ยเป็นสีขาวโพลนด้วยพลังเฟอร์ฟู  ยามนี้ถูกย้อมกลับเป็นสีดำอีกครั้ง  ฝนเกล็ดน้ำแข็งที่เคยสาดเทลงมาสนับสนุนบริวารแอ็กนัสพลันสลายในพริบตา  

    บรรยากาศโดยรอบถูกแทนที่ด้วยคำสาปปริมาณมหาศาล  ผู้คนจำนวนมากถูกความหวาดกลัวเข้าครอบงำจิตใจ

    “อย่าฝัน!”

    ขณะเดียวกัน  สภาอาวุโสรีเบคก้าที่พยายามทำลายม่านทมิฬเพื่อช่วยสันตะปาปาดาเมี่ยน  บัดนี้หันมาร่วมมือร่วมใจปลดปล่อยพลังชำระล้างแห่งเทพธิดา  

    อาวุโสรีเบคก้าล้วนมีค่าต้านทานธาตุมืดสูง  พวกเขาไม่ได้รับผลจากเวทเผาผลาญมานาของอลิเบิร์น  แสงศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดจากพลังของอาวุโสสิบสามคนได้ชำระล้างให้ท้องฟ้ากลับมาใสสะอาดอีกครั้ง

    “หากฉันไม่ลงมือด้วยตัวเอง   สถานการณ์คงไม่ดีขึ้นแน่”

    เป็นเสียงของดูรันดัล  องค์ชายลำดับสองแห่งจักรวรรดิ  

    มันเริ่มรวมรวบปราณสีชาดเข้มข้นไว้ที่ปลายดาบ  จากนั้นร่ายรำฟาดฟันใส่กลุ่มจอมเวทมืดยาธานหลายสิบคนในคราเดียว  

    เหยื่อทั้งหมดถูกดับลมหายใจในพริบตา

    “อะไรกัน?”

    ดวงตาของข้ารับใช้ยาธานลำดับหก  ‘คาดิโอร่า’ พลันเบิกโพลง  

    ปัจจุบัน  เธอกำลังพัวพันอยู่กับอัศวินสีชาดหลักเดียวซึ่งเป็นองครักษ์ส่วนตัวขององค์ชายดูรันดัล  

    คาดิโอร่าไม่เคยคิดมาก่อนว่า  องค์ชายแห่งจักรวรรดิผู้เติบโตและใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมาตลอด  จะมีพลังทำลายมหาศาลเก็บซ่อนไว้เป็นไพ่ตาย

    ไม่เพียงคาดิโอร่า  แม้แต่คาซิมที่กำลังเล็งสังหารอลิเบิร์น  รวมถึงทุกคนในงานเลี้ยง  พวกเขาต่างตกตะลึงในฝีมือที่น่าเหลือเชื่อของดูรันดัล

    ‘พลังต้องสาป!’

    แน่นอน  คาซิมย่อมทราบถึงเนื้อแท้ความแข็งแกร่งของราชวงศ์ซาฮารัน  เขาไม่มีวันลืมเหลือปราณสีชาดที่กว้างล้างทุกชีวิตในหมู่บ้านนีโรแน่  

    ซิลเวนัสกำลังถูกแอ็กนัสตรึง  
    โรสกำลังเผชิญหน้าการรุกโจมตีอย่างหนักจากชักสเล่ย์และอิสซาเบล  
    อลิเบิร์นถูกกลุ่มสิบสามอาวุโสและบุตรีรีเบคก้าอีกสองคนรุมล้อม  
    คาดิโอร่าต้องรับมือกับอัศวินสีชาดและดูรันดัล

    ขณะเดียวกัน  จอมเวทมืดด้านนอกโถงหลักคอยตรึงอัศวินอาณาจักรอื่นรวมถึงกลุ่มเด็กสาวที่ถูกเลือกของรีเบคก้าไว้

    การทรยศของแอ็กนัสและความแข็งแกร่งที่ไม่คาดฝันจากดูรันดัล  สองสิ่งนี้คือปัจจัยที่ทำให้แผนการของวิหารยาธานเริ่มคลาดเคลื่อนไปจากเดิม

    ‘พวกเรายังพอมีหวัง!’

    ตระกูลราชวงศ์ที่มีค่าวิสัยทัศน์ค่อนข้างสูงเริ่มมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์  
    
    พวกเขาประเมินว่า  หากทุกฝ่ายร่วมมือกันอย่างสามัคคี  ยังพอจะเหลือช่องทางให้ฝ่าวิกฤติครั้งนี้ไปได้  ด้วยความคิดเช่นนี้  ทุกอาณาจักรจึงสั่งการอัศวินของตนให้รีบกำจัดจอมเวทมืดที่อยู่ใกล้

    ทว่า  บุคคลเดียวที่พลิกผันสถานการณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือได้ปรากฏตัว

    ข้ารับใช้ยาธานลำดับเจ็ด  ฮิลล์

    ความสิ้นหวังถูกสลักบนใบหน้าทุกคนเมื่อชายร่างท้วมวัยกลางคนปรากฏตัว ณ ใจกลางสนามรบแสนดุเดือด

    “ฮิฮิ!  คิฮิฮิ!  อลิเบิร์น!  ฉันทำสำเร็จแล้ว!”

    ฮิลล์หัวเราะอย่างชั่วร้ายพลางหินก้อนใหญ่ที่มีดาบปักอยู่ลงบนพื้น

    ทั้งสันตะปาปาดาเมี่ยน  เหล่าอาวุโสรีเบคก้า  รวมถึงบุตรีแห่งรีเบคก้า  ดวงตาของทุกคนพลันเบิกโพลงอย่างพร้อมเพรียง

    ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  เพราะดาบศักดิ์สิทธิ์ที่เทพธิดารีเบคก้าทรงประทานให้สันตะปาปาคนแรกกำลังตกอยู่ในมือวิหารยาธานแสนชั่วช้า

    ดาเมี่ยนได้รับภารกิจใหม่ทันที

[ ทวงคืนดาบศักดิ์สิทธิ์ ]
    ดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกผนึกไว้  ดาบเล่มที่เทพธิดารีเบคก้าประทานให้แก่สันตะปาปาคนแรก  ปัจจุบันตกอยู่ในเงื้อมมือของวิหารยาธานแสนชั่วร้าย
    ดาบศักดิ์สิทธิ์คือสัญลักษณ์ของเทพธิดารีเบคก้าและเป็นสิ่งพิสูจน์ตัวตนสันตะปาปา  ท่านต้องนำมันกลับคืนมาให้ได้!
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : นำดาบศักดิ์สิทธิ์กลับคืนมา
รางวัลสำเร็จภารกิจ : 
- พรจากเทพธิดารีเบคก้าหนึ่งข้อ
- ความสัมพันธ์กับอาวุโสรีเบคก้าเพิ่มขึ้นถึงค่าสูงสุด  
- สาวกทุกคนจะยอมรับนับถือในตัวท่าน
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว :
- สาวกจำนวนมากจะเสื่อมศรัทธาที่มีต่อโบสถ์รีเบคก้าและขอถอนตัว
- ท่านจะหมดสิทธิ์ในการดำรงตำแหน่งสันตะปาปาเป็นการถาวร
- เทพธิดารีเบคก้าจะผิดหวังในตัวท่าน
- เลเวล -5

    ตัวเขาจะทำอะไรได้อีกในสภาพถูกกักขังเช่นนี้?  

    ท่ามกลางความวุ่นวายโกลาหล  ดาเมี่ยนสวดภาวนาเพื่อให้เทพธิดาช่วยชี้ทางสว่าง
    
    ทว่า  เทพธิดารีเบคก้ายังคงเงียบงัน

    “อึก…”

    แม้กำลังกังวลว่าภารกิจอาจล้มเหลว  แต่สายตาดาเมี่ยนกลับเอาแต่จ้องมองอิสซาเบลกับไอรีนตลอดเวลา  เขาหวังจากก้นบึ้งของหัวใจให้บุคคลสำคัญของตนและกริดรอดกลับไปอย่างมีชีวิต

    ฝ่ายโบสถ์จะทนการบุกถล่มจากวิหารยาธานได้อีกนานแค่ไหนกัน?  

    ทุกสิ่งยิ่งแย่ลงเมื่ออลิเบิร์นเริ่มพิธีร่ายคำสาปใส่ดาบศักดิ์สิทธิ์  

    เพียงพริบตาเดียว  นักบวชรีเบคก้า  พาลาดิน  อาวุโส  รวมถึงบุตรีแห่งรีเบคก้าด้านนอกม่านทมิฬทุกคน  พลังศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราเริ่มถูกดูดกลืนออกจากร่าง

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,264

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous