จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 847

    “อุก!  ว๊ากกกก!  เจ้าบ้ากริด!!!”

    เวอราดินเคยคิดว่าสิ่งที่มันได้เผชิญเป็นเพียงฝันร้าย  จนกระทั่งลืมตาขึ้นในแคปซูล
    
    ทั้งหมดคือความจริงไม่ใช่ฝัน
    
    มันถูกฆ่าสองครั้งซ้อนจนแคปซูลบังคับล็อกเอาต์  และที่ยิ่งกว่านั้น  มันหมดสิทธิ์เป็นพลเมืองอาณาจักรฮวานตลอดกาล
    
    เวอราดินพยุงร่างให้ลุกขึ้นจากแคปซูลพลางตั้งคำถามกับตัวเอง
    
    ‘ทำไมกริดถึงมีพลังซุกซ่อนขนาดนี้?’

    เพนันมีทหารประจำการสามพันนาย
    และด้วยความช่วยเหลือจากเคียร์  เหล่าแรงเกอร์  ทหาร  และหมอผีอิมมอทัล  จึงได้สวมใส่ไอเท็มที่ดี  

    ด้วยเหตุนี้  เวอราดินจึงคาดเดาว่า  กริดต้องสูญสิ้นค่าเรี่ยวแรงและทักษะจำนวนมากก่อนจะบุกฝ่าถึงตัวมัน

    ไม่สิ  เรียกว่า ‘คาดเดา’ คงไม่ถูกนัก
    เวอราดิน ‘มั่นใจ’ มากต่างหาก

    กริดต้องสิ้นเปลืองทรัพยากรทั้งหมดก่อนจะได้เผชิญหน้ามัน    
    หรือต่อให้ไม่หมด  แต่กว่าจะเข้าถึงตัวมันได้  กริดคงแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงสำหรับแกว่งดาบ
    
    เหตุใดมันถึงมั่นใจเช่นนั้น?
    คำตอบคือ  ลักษณะพิเศษของทรัพยากรที่ชื่อ ‘เรี่ยวแรง’  สิ่งนี้มีระบบแตกต่างจากทรัพยากรประเภทพลังชีวิตและมานา    

    ค่าเรี่ยวแรงไม่สามารถเพิ่มได้จากวิธีการปรกติ  เช่นดื่มโพชั่น  การฟื้นฟูมีเพียงพักผ่อนและกินอาหารมื้อใหญ่

    ในทางทฤษฏี  ต่อให้กริดมีค่าความอดทนเกินสามพันแต้ม  ไม่มีทางที่เขาจะไม่เหนื่อย  หากต้องสู้กับทหารเพนันสามพันพร้อมกับแรงเกอร์ติดอาวุธครบมือ

    ‘แต่หมอนั่นกลับไม่อิดโรยเลยสักนิด’

    เป็นไปได้ยังไง?

    ‘พวกหมอผีอิมมอทัลยกธงขาวยอมแพ้กริดรึไง?’

    นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ค่าเรี่ยวแรงกริดยังเหลือ  ฟังดูเป็นไปได้ก็จริง  แต่ว่า… 

    ‘แค่นี้ยังไม่พอ’

    จากข้อมูลที่มันมี  เวอราดินยังไม่คลายข้อสงสัย  มันไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าส่วนใดของการคำนวณที่ผิดพลาดไป
    
    แต่ในความเป็นจริง  เวอราดินย่อมไม่ทราบว่า  คนที่ทำให้แผนของมันคลาดเคลื่อน  ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเคียร์

    ด้วยความที่เคียร์ไม่ต้องการเสียหน้า  มันจึงไม่ได้เล่าทุกสิ่งให้เวอราดินฟัง  มันไม่ได้เล่าว่าตัวเองสูญเสียยูนิคอร์นให้กริด  ยูนิคอร์นที่มีพลังอวยพรซึ่งช่วยฟื้นฟูค่าเรี่ยวแรงแม้จะถูกเก็บในช่องสัมภาระ

    สิ่งนี้ทำให้แผนของเวอราดินคลาดเคลื่อน

    “…กริดอาจมีค่าความอดทนมากถึงสี่พันแต้ม”

    หากมีค่าความอดทนมากขนาดนี้  พลังป้องกันระดับปราการนั่นก็สมเหตุสมผล
    
    คำถามใหม่ผุดขึ้นในหัวเวอราดิน

    เช่นนั้นแล้ว  กริดมีความลับอะไรที่ทำให้มีพลังโจมตีมหาศาล  ทั้งที่นำแต้มสถานะเกือบทั้งหมดไปลงกับค่าความอดทน
    
    แถมยังมีค่าสติปัญญามากมายสำหรับใช้เวทมนตร์ที่ทรงพลังขนาดนั้น

    นี่ยังไม่นับรวมค่าว่องไวที่โจมตีได้วินาทีละหกครั้งซึ่งเป็นขีดจำกัด

    “…หมอนั่นสมบูรณ์แบบทุกด้าน”

    เวอราดินทุบกำปั้นใส่แคปซูลเสียงดัง

    ด้วยความที่ร่างกายผอมแห้งจนแทบไร้มวลกล้ามเนื้อ  แคปซูลราคาแพงจึงไม่ถูกกระทบกระเทือนมากนัก
    
    เมื่อขบคิดหาคำตอบไม่ได้  เวอราดินเริ่มรู้สึกท้อแท้กับสถานการณ์ที่กำลังเผชิญ  มันเริ่มสัมผัสได้ว่า  ตัวเองเป็นบุคคลที่ลีบเล็กมากเพียงใด

    แต่ไหนแต่ไรมา  ทั้งในชีวิตจริงและซาทิสฟาย  มันคือผู้ชนะโดยตลอด  ความพ่ายแพ้ที่มีต่อกริดอย่างต่อเนื่องจึงก่อให้เกิดแผลใจจนยากจะเยียวยา

    “บัดซบ!”

    เวอราดินต้องการเป็นยังบัน

    มันต้องการแสดงให้คนทั่วโลกเห็นว่า  ตัวมันแตกต่างจากผู้เล่นอีกสองพันล้าน  

    ในสักวันหนึ่ง  แอ็กนัสต้องสยบอยู่ใต้อำนาจบารมีของมัน  เวอราดินเฝ้าฝันจะกลายเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ของโลก

    “ไอ้บัดซบกริด!!”

    ความโกรธแค้นที่มีต่อกริดกำลังอัดแน่นในอกจนยากจะขจัดออก

    “…”

    แต่จิตสังหารที่เกิดขึ้นกลับไม่สอดคล้องกับพลังใจในการต่อสู้
    
    กองกำลังที่แข็งแกร่งอย่างอิมมอทัลต้องสูญเสียไปเท่าไรแล้วเพราะกริด?

    เวอราดินชะงักงันเป็นเวลานานเพื่อไตร่ตรองครุ่นคิด

    มันไม่ควรกระตุกหนวดพญาราชสีห์ที่หลับไหลตั้งแต่ต้น  หากมันทราบว่าพยัคฆ์ตนนี้คือสัตว์ประหลาดล่ะก็…

    เวอราดินหมดอาลัยตายยาก  สตินึกคิดในหัวมีเพียงความเจ็บแค้นแสนสิ้นหวังที่มิอาจระบาย  หากไม่เหยียบหางไอ้ปีศาจนั่นเข้า  ป่านนี้มันคงกลายเป็นดาราดังระดับโลกไปนานแล้ว

    *** 

    ผู้เล่นคลาสพ่อค้าอันดับสามของโลก  มุโต้—บุคคลที่ร่วมมือกับกริดขายโคมเทียนระย้าให้วังหลังของแมรี่
   
    มุโต้คือหนึ่งปัจจัยสำคัญที่ส่งผลให้กริดประสบความสำเร็จในเหตุการณ์ลอบแทรกซึมไททัน

    ปัจจุบัน  มุโต้กำลังดำเนินกิจการค้าขายภายในอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  เขาเป็นคนกำหนดทิศทางของตลาดเพื่อให้อาณาจักรก้าวหน้าได้รวดเร็ว  มุโต้ห่วงใยคู่ค้ามากกว่าเห็นผลประโยชน์เป็นที่ตั้งด้วยความละโมบ    

    ผู้เล่นหลายร้อยหลายพันคนเดินทางมายังอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เพื่อทำการค้ากับบริษัทมุโต้—กลุ่มทุนที่หลอมรวมเป็นหนึ่งกับอาณาจักรเรียบร้อยแล้ว 

    หากเทียบกับด้านการเกษตร  ภาคเศรษฐกิจของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ค่อนข้างซบเซาก่อนที่มุโต้จะเข้ามาบริหาร  

    และเมื่อสิ่งนี้เติบโตอย่างก้าวกระโดด  มุโต้จึงทำกำไรมหาศาล  แม้ว่าจะคำนึงถึงผลประโยชน์ของอาณาจักรและคู่ค้าเป็นที่ตั้ง  
    
    เขากำลังอยู่ในช่วงแข่งขันเพื่อกลายเป็นพ่อค้าอันดับสอง  มุโต้คำนวณว่า  ตนจะกลายเป็นพ่อค้าอันดับสองได้ในสามถึงสี่เดือนข้างหน้า

    ยิ่งอันดับพ่อค้าสูง  จำนวนธุรกิจที่สามารถถือครองจะเพิ่มมากขึ้น  ดังนั้นมูลค่าของแต่ละอันดับจึงสำคัญ

    ระยะห่างจากอันดับสองและสามเคยกว้างจนเขารู้สึกท้อแท้  แต่ไม่ใช่กับปัจจุบัน

    สีหน้าของมุโต้กำลังเปี่ยมสุข  

    เขาย้อนนึกถึงอดีต  วันที่ได้พบกริดครั้งแรกบนทวีปตะวันออกและชิมอาหารจากพ่อครัวพิสดารจนท้องเสียอยู่หลายวัน
    
    มุโต้ยกย่องตัวเองที่ทำให้กริดชื่นชอบได้สำเร็จ  ถึงแม้ต้องแลกกับการเป็นศัตรูของจักรวรรดิก็ตาม  เขาภูมิใจอย่างมากที่สัญชาตญาณร่ำร้องให้เลือกอยู่ข้างชายที่ชื่อกริด  ส่งผลให้ปัจจุบันมีความสุขถึงเพียงนี้    

    จนกระทั่ง… 

    “แกมาทำอะไรที่นี่?”

    มุโต้กำลังกระวนกระวาย

    พ่อค้าอันดับหนึ่งของโลก  เคียร์  ผู้ถูกยกย่องให้เป็นราชาพ่อค้า  มันเดินทางมาเยือนอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ในวันนี้

    มุโต้แสดงสีหน้าผิดหวังอย่างชัดเจนเมื่อได้เห็นเคียร์นั่งร่วมเก้าอี้กับลอเอล
    
    ‘อีกแล้วหรือ…’

    ทุกสิ่งทุกอย่างของเขากำลังจะถูกเคียร์แย่งชิงไป

    เคียร์คือพ่อค้าชั่วช้าที่ขยายธรุกิจด้วยกลยุทธ์ต่ำทราม  เป็นศัตรูทางธรรมชาติดของมุโต้อย่างเลี่ยงไม่ได้

    มุโต้ครุ่นคิดและคาดเดาว่า  เคียร์คงใช้ลูกไม้ชั่วร้ายบางประการ  เพื่อแย่งชิงสิ่งที่ตนกำลังครอบครองในอาณาจักรโอเวอร์เกียร์

    ‘ทั้งที่หมอนั่นจะถูกกริดโจมตีเมือง  แต่ทำไมถึงพลิกวิกฤติร้ายแรงให้เป็นโอกาสทางการค้าได้?  ใช้วิธีแบบไหนกันแน่?’

    เคียร์ฝืนยิ้มจืดชืดเมื่อหันไปเห็นมุโต้กำลังจ้องมองตนด้วยแววตาอาฆาต

    “อย่าทำเหมือนกับฉันเป็นผู้ร้าย  ในสายตาฉัน  แกต่างหากที่เป็นผู้ร้ายตัวจริง…เอานี่ไป”

    “…?”

    มุโต้ขมวดคิ้ว  สิ่งที่เคียร์ยื่นให้มันคือ ‘สมุดบัญชีการเงิน’

    ‘เล่นตลกอะไรอีก?’

    ลอเอลหันมายิ้มให้มุโต้ที่มีสีหน้าฉงน

    “รับมันไว้  หนังสือเล่มนั้นคือบัญชีการเงินและธุรกิจทั้งหมดของราชาพ่อค้า”

    “หมายความว่ายังไง?”

    เคียร์ตอบกลับมุโต้ด้วยน้ำเสียงประชดประชัน

    “ผู้ร้ายอย่างกลับแกแสร้งตีหน้าซื่อจนถึงที่สุด!  ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกวางแผนฮุบกิจการของฉันตั้งแต่เมื่อไร  แต่ครั้งนี้ถือว่าแกทำสำเร็จ”

    “อะไรนะ…”

    กริดและลอเอลช่วงชิงกิจการของราชาพ่อค้า  จากนั้นก็ยกให้ตน?  สมองของมุโต้กำลังวิงเวียนเกินกว่าจะประมวลผลบทสนทนาตรงหน้าให้กระจ่าง

    ลอเอลเดินเข้ามาตบบ่าอย่างอ่อนโยน

    “ได้เวลานายครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างของเคียร์แล้ว”

    “…”

    “จงกลายเป็นราชาพ่อค้าคนใหม่  นี่คือคำสั่งจากราชาโอเวอร์เกียร์”

    ตึกตัก!

    ตึกตัก  ตึกตัก!

    ใบหน้ามุโต้เริ่มแดงก่ำเมื่อเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด  อารมณ์หลากหลายพลันปะทุพร้อมกันจนต้องหลั่งน้ำตา

    “กริดทำเพื่อผมงั้นหรือ…เขาเชื่อในตัวผมสินะ”

    อันที่จริง  เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความเชื่อใจ
    
    ในมุมมองฝ่ายกริด  พวกเขาไม่มีตัวเลือกอื่นนอกจากมุโต้  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ไม่มีพ่อค้าคนใดอีกแล้ว  

    ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ  มุโต้ได้แสดงฝีมือให้ทั้งกริดและลอเอลได้ประจักษ์  ว่าเขาสามารถพัฒนาตลาดการค้าโอเวอร์เกียร์อย่างก้าวกระโดดในระยะเวลาแสนสั้น

    ทว่า  ลอเอลมิได้กล่าวความจริงออกไป  คงดีกว่าหากปล่อยให้มุโต้คิดและรู้สึกเช่นนี้กับกริด  ท่าทีที่มุโต้แสดงออก  ลอเอลเริ่มหวนนึกถึงกริดสมัยอดีต  มุโต้ไม่ต่างจากกริดที่กลับมาเกิดใหม่เมื่อได้รับโอกาสตรงหน้า

    ลอเอลชื่นชอบชายคนนี้  แต่เขาต้องแยกแยะระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว    

    “มุโต้  กำไรในอนาคตที่เกิดจากกิจการของเคียร์  นายต้องแบ่งส่วนให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์  ยอมรับได้ไหม?”

    “แน่นอน”

    “ถ้าอย่างนั้น…กำไร 70% หลังจากนี้จะตกเป็นของกริด”

    70% คือตัวเลขที่สมเหตุสมผล

    ตามปรกติแล้ว  ส่วนแบ่งของอาณาจักรและพ่อค้าจะอยู่ราว 40% ถึง 60%  แต่ในกรณีนี้  กริดได้ยึดครองธุรกิจของเคียร์และนำมาให้มุโต้ดูแลต่อ  

    ดังนั้นอย่าว่าแต่ 70% เลย  มุโต้ยินดีแบ่งส่วนให้อาณาจักรมากถึง 80% ด้วยซ้ำ 

    แต่เคียร์กลับมองว่ามุโต้จะปฏิเสธ

    ‘70% บ้าบออะไรกัน?’

    ในฐานข้อมูลผู้เล่นที่เคียร์ครอบครอง  มีเพียงสองบุคคลในโลกที่สามารถบริหารกิจการของมันต่อได้อย่างมีประสิทธิภาพ  

    สองบุคคลดังกล่าวคือพ่อค้าอันดับสาม  มุโต้  และพ่อค้าอับดับสอง  เซซิเลีย  

    สิ่งนี้ย่อมหมายถึง  กริดจำเป็นต้องพึ่งพามุโต้โดยไม่มีทางเลือก  และมุโต้ย่อมทราบเรื่องนี้  ดังนั้นเขาไม่มีทางพึงพอใจกับกำไรเพียง 30% แน่  อย่างน้อยก็ต้อง 40% ถึง 60%  

    และเป็นดังที่เคียร์คาดหวัง

    “70%…ผมไม่เห็นด้วย”

    มุโต้ปฏิเสธหนักแน่น    

    ‘นั่นปะไร!’

    เคียร์พ่นลมหายใจเย้ยหยันโดยหวังจะเห็นรอยร้าวระหว่างกริดและมุโต้  มันไม่เคยต้องการเห็นผู้อื่นประสบความสำเร็จต่อหน้าอยู่แล้ว
    
    ลอเอลถอนหายใจเล็กน้อย  แต่เขามิได้แสดงสีหน้าผิดหวังมากนัก  ลอเอลคาดเดาได้ว่ามุโต้อาจต่อรอง

    “เข้าใจแล้ว  ถ้าอย่างนั้นก็เสนอสัดส่วนที่ต้องการได้เลย”

    ลอเอลมองว่า 60% ก็ไม่เลวนัก

    “ผมจะให้กริด 90%”

    “ห๊ะ…?”

    “อะไรนะ?”

    ลอเอลและเคียร์ต่างขมวดคิ้วกับสิ่งที่ได้ยิน  ส่วนมุโต้ฉีกยิ้มกว้าง

    “ผมจะตอบแทนบุญคุณของกริดตราบเท่าที่ยังเล่นซาทิสฟาย  แต่เพื่อการนั้น  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ก็ต้องปกป้องบริษัทมุโต้จนถึงที่สุดเหมือนกัน”

    มุโต้มั่นใจว่า  กริดไม่มีทางจบลงที่การเป็นเพียงราชาอาณาจักรเล็ก

    ‘เมื่อประเมินจากความแข็งแกร่งส่วนตัว  ทักษะตีเหล็ก  กระแสความฮึกเหิม  และเหล่าอัจฉริยะมากมายที่รายล้อมกริด…’

    ในอนาคต  กริดต้องเป็นผู้นำอาณาจักรใหญ่ซึ่งมีขุมพลังทัดเทียมจักรวรรดิได้แน่  มุโต้มองว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า  แม้อาจต้องรอนานถึงสิบปีกว่าจะได้กำไรมหาศาล
    
    ใช่แล้ว  นี่คือการลงทุน  มุโต้ฝันใหญ่กว่าโอกาสเล็กน้อยที่ได้รับตรงหน้า  

    เคียร์อ่านสีหน้าของมุโต้ออก  มันรีบโต้แย้ง
    
    “แกมองอนาคตไม่ออกรึไง?  กริดเป็นพวกเสียสติสุดโต่ง  หมอนั่นอันตรายมาก  มุ่งสร้างศัตรูเพิ่มขึ้นทุกวัน  อีกไม่นานอาณาจักรก็จะล่มสลาย  รู้แบบนี้ยังต้องการมีอนาคตร่วมกับกริดอีกรึไง?  ความอ่อนต่อโลกคือสาเหตุที่ทำให้แกเป็นได้แค่พ่อค้าอันดับสาม!”

    เคียร์เย้ยหยันมุโต้

    “อันดับสาม?  ไม่ใช่ว่าฉันกลายเป็นอันดับหนึ่งแล้วหรือ?”

    “…”

    “แกบอกว่าฉันโง่สินะ?  แล้วทำไมฝ่ายที่สิ้นเนื้อประดาตัวถึงเป็นแก?”
    
    เมื่อถูกมุโต้ตอกกลับ  เคียร์ทำได้เพียงสงบปากสงบคำ

    หลังจากนั้น… 

[ อันดับพ่อค้า ]    
อันดับหนึ่ง - มุโต้ (สังกัด : กิลด์โอเวอร์เกียร์)

    การเปลี่ยนแปลงอันดับพ่อค้าได้สร้างความฮือฮาไปทั่วโลก  ชื่อของเคียร์สาปสูญไปจากตารางอันดับพ่อค้าโดยไม่มีใครหาพบ  

    มุโต้กลายเป็นราคาพ่อค้าคนใหม่อย่างเป็นทางการ  ชื่อเสียงกิลด์และอาณาจักรโอเวอร์เกียร์จึงยิ่งเติบโตอย่างก้าวกระโดด  

    ความมั่งคั่งถือเป็นรากฐานในการพัฒนากองทัพอาณาจักรให้เกรียงไกร

    *** 

    “พวกเรามัวใจเย็นไม่ได้แล้ว”

    เกิดความวุ่นวายขึ้นภายในอาณาจักรผู้เล่นที่สอง—วัลฮัลล่า 

    แม่ทัพใหญ่ผู้โด่งดัง  ‘อาเรส’ เทพสงคราม  เขากำลังเคลื่อนทัพทหารหัวกะทินับหมื่นโดยมีตัวเองนำหน้าสุด  จุดหมายปลายทางคืออาณาจักรอุลทาน่า

    อุลทาน่าคืออาณาจักรเล็ก  วัลฮัลล่าจึงเลือกเป็นเป้าหมายแรกในการรุกราน

    ‘เราเองก็ต้องแสดงฝีมือเต็มที่!’

    ผู้เล่นนามว่าโอเอซิส  ครั้งหนึ่งเคยทำให้โลกวุ่นวายด้วยการประกาศตัวเป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย  ปัจจุบันกำลังทำงานรับใช้ในกองทัพอาเรส

    *** 

    ขณะเดียวกัน  บนยอดเขาแห่งหนึ่งในอาณาจักรอุลทาน่า
    
    “เพื่อนเก่าของท่านอาจารย์?”

    ผู้เล่นคนหนึ่งกำลังเผชิญหน้ากับ NPC นามอัสโมเฟล  

    เป็นเฮสเตอร์  มันกำลังหวาดระแวงผู้มาเยือนที่ไม่คาดฝัน
    
    อัสโมเฟลอิดโรยจากการเดินทางไกล  เขาอธิบายด้วยสีหน้าหม่นหมอง

    “พวกเราเคยเป็นอัศวินหน่วยเดียวกันมาก่อน  ไปบอกเขาว่า…ฉันคือคนทรยศ  แล้วเขาจะทราบทันที”

    “เป็นคุณเองหรือ  ผมรอคุณมานานแล้ว”

    มันคือหนึ่งในห้าบุคคลปาฏิหาริย์ของลิมชอลโฮ  

    เฮสเตอร์ผู้เร้นกายจากโลก  บุคคลที่แม้แต่ครอเกลยังยำเกรง  บัดนี้ถึงเวลาเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,258
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous