จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,236
“รูปลักษณ์ภายนอกของดราโกเนี่ยนนั้นคล้ายกับมนุษย์มาก แต่จะเริ่มพบความแตกต่างเมื่อถอดเสื้อผ้าออก พวกมันมีเกล็ดแผ่นหนาคอยปกป้องอวัยวะสำคัญ การโจมตีจึงต้องเล็งไปยังจุดอื่นแทน หากใช้ดาบ ก็ต้องพึ่งพาเทคนิคดาบขั้นสูงในการทะเลวงผ่านเกล็ด”
หลังจากลาเด็นตามกริดเข้ามาในห้องฝึกวิชาประจำปราสาท มันนั่งฟังบทเรียนอย่างตั้งใจ
ผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วโมง
กริดอ้างว่า ภายในระยะเวลาดังกล่าว เขาสามารถล่าดราโกเนี่ยนและกลับถึงฟรอนเทียร์ได้อย่างปลอดภัย
ในทางทฤษฎี นั่นแทบเป็นไปไม่ได้เลย
แต่ลาเด็นยังเชื่อว่าเป็นไปได้
กษัตริย์ของพวกตน ที่มักสำแดงปาฏิหาริย์ให้ทุกคนประจักษ์อยู่เสมอ มิได้มีนิสัยชอบโกหกหรือโอ้อวด
“เกล็ดมีลักษณะเป็นแบบนี้…”
ฉึบ.
กริดอธิบายไปพร้อมวาดภาพ
การแสดงให้เห็นภาพเสมือนจริงของเกล็ดที่สามารถเบี่ยงคมดาบ ช่วยให้ลาเด็นจินตนาการได้ง่ายขึ้น
[ท่านได้รับทักษะ<ความชำนาญศิลปะขั้นต้น>]
[ท่านวาดเกล็ดดราโกเนี่ยนออกมาอย่างสมจริง ทักษะ <ความชำนาญศิลปะขั้นต้น> ถูกยกระดับเป็น <ความชำนาญศิลปะขั้นกลาง>]
ต้องขอบคุณค่าความชำนาญมือระดับสูง
ท่วงท่าการขยับมือของกริด คล่องแคล่วเหนือมาตรฐานมนุษย์ปรกติพอสมควร
“และยังเป็นสาเหตุว่าทำไม ร่างแปลงมังกรของเผ่าดราโกเนี่ยนจึงอันตรายมาก ในวินาทีพวกมันจำแลงกาย ทุกส่วนของร่างกายยกเว้นใบหน้า จะถูกปกคลุมด้วยเกล็ดแข็งที่ดาบแทบทำอะไรไม่ได้เลย…”
ข้อมูลที่กริดได้รับมิได้กำจัดเพียงรูปลักษณ์เชิงกายภาพ แพทเทิร์นการต่อสู้ ธาตุของลมหายใจ แต่ยังรวมไปถึงรายละเอียดเชิงลึกจำพวก ค่าพลังโจมตี พลังป้องกัน ค่าต้านทานเวทมนตร์ รวมไปถึงทักษะ
จนกระทั่งหนึ่งชั่วโมงก่อน กริดแทบไม่รู้จักเผ่าดราโกเนี่ยนเลย แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ชายหนุ่มได้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญดราโกเนี่ยนโดยสมบูรณ์
ประหนึ่งคนที่ศึกษาดราโกเนี่ยนอย่างจริงจังมานานหลายทศวรรษ
มาถุงจุดนี้ ลาเด็นเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ
ฝ่าบาทของตนคงไม่โกหก แต่ก็อาจแต่งเรื่องผสมปนเปเข้ามาในบางจุด
ทว่า ดวงตาดยุคสไตม์กำลังลุกวาว
“ทรงพระปรีชายิ่งนัก! สมกับเป็นลูกเขยของกระหม่อม! ไอรีนเลือกชายไม่ผิดคนจริง ๆ”
“ผิดแล้ว ไอรีนดีเกินไปต่างหาก… สำหรับผมที่แทบไม่มีเวลาให้ และไม่มีโอกาสได้ทำหน้าที่สามีที่ดีสักเท่าไร เธอไม่เคยแสดงความไม่พอใจออกมาเลยสักครั้ง ถือเป็นภรรยาในอุดมคติของราชาทุกคน… ผมต่างหากที่ต้องขอโทษคุณ ท่านพ่อตา”
“ฝ่าบาท…”
“…”
เชื่อใจกันขนาดนี้เชียวหรือ…
เมื่อเห็นดยุคสไตม์เชื่อมั่นกริดอย่างสุดหัวใจ ลาเด็นพลันรู้สึกละอายใจที่ตนไม่เชื่อคำอธิบายอันละเอียดซับซ้อน
คนที่เอาแต่ตำหนิตัวเองเช่นนี้ ไม่มีทางแต่งเรื่องเพื่อโอ้อวดใครแน่…
หลังจากบทเรียนผ่านไปหลายนาที กริดหันมาถามลาเด็น
“เริ่มเห็นภาพในหัวหรือยัง”
ลาเด็นคืออัจฉริยะ
มันเข้าใจความนัยของคำถามทันที จึงพยักหน้าหนักแน่น
“ขอรับ ข้อมูลเชิงลึกของฝ่าบาทช่วยให้กระหม่อมมองเห็นรายละเอียดภาพชัดเจน”
ชัดพอจะ ‘ต่อสู้ในจินตนาการ’ กับดราโกเนี่ยน
สิ่งนี้จะสำเร็จไม่ได้เลยหากขาด 2 ปัจจัยสำคัญไป ข้อแรก คำอธิบายอย่างละเอียดของกริด ผู้รวบรวมข้อมูลดราโกเนี่ยนทุกซอกมุมด้วย ‘เนตรมองทะลุ’ และข้อที่สอง พรสวรรค์ส่วนตัวของลาเด็น
กริดหยิบเตาหลอมขนาดพกพาและฟืนฟอสฟอรัสขาววางบนพื้นพลางพยักหน้ารับ
“ดีมาก จากนี้ฉันจะถลุงโลหะ ส่วนนายก็ต่อสู้ในจินตนาการเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์”
ฉึบ. ฉึบ. ฉึบ.
กริดยังล้วงหยิบอีกหลายสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นทั่งเหล็ก ค้อนตีเหล็ก แหนบโลหะ
ห้องฝึกวิชาถูกเปลี่ยนให้เป็นโรงตีเหล็ก
ในทางสามัญสำนึก ภาพเหตุการณ์เช่นนี้ย่อมมิอาจพบเห็นได้ทั่วไป แต่สำหรับชาวอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ไม่มีใครลืมว่ากษัตริย์ของตนคือช่างตีเหล็กในตำนาน รวมถึงลาเด็นด้วย
“น้อมรับบัญชา!”
ลาเด็นมอบคำตอบด้วยสีหน้าขึงขังพลางชักดาบและโล่ อัศวินหนุ่มหลับตาลง จินตนาการภาพของดราโกเนี่ยนตนหนึ่งกำลังยืนตรงหน้า
“คึก!”
เนื่องจากอาศัยข้อมูลของกริดเป็นหลัก ภาพในหัวลาเด็นจึงเป็นเฮลทาวอนผู้มีสมรรถภาพร่างกายสูงลิบ
ดราโกเนี่ยนในจินตนาการอาศัยความเร็วที่เหนือกว่าหลายเท่า พุ่งประชิดตัวลาเด็นพร้อมกับปลดโล่ด้วยเทคนิคพิเศษ และในวินาทีที่โล่ตกกระทบพื้น เฮลทาวอนพ่นลมหายใจแผดเผาลาเด็นกลายเป็นซากขี้เถ้า
“แฮ่ก… แฮ่ก!”
ในศึกจินตนาการยกแรก ลาเด็นถูกฆ่าโดยยังผ่านไปไม่ถึง 20 วินาที อัศวินหนุ่มลืมตาขึ้นพร้อมกับลมหายใจหอบ
ขณะเดียวกัน กริดเพิ่งจุดฟืนเสร็จ
ชายหนุ่มเหลือบมองด้วยรอยยิ้ม ไปทางลาเด็นผู้กำลังยืนเหงื่อโชก
“จบแล้ว…? นายจินตนาการให้เจ้านั่นแปลงร่างเป็นมังกรตั้งแต่แรกเลยหรือ”
“ในเมื่อการจำแลงมังกรเป็นหนึ่งในพลังของพวกมัน กระหม่อมคิดว่าคงเป็นการดีกว่า หากจะต่อสู้ด้วยเงื่อนไขสูงสุดตั้งแต่แรก”
“อา… ตามใจเลย”
อันที่จริง หากนายฆ่าดราโกเนี่ยนได้ก่อนที่มันจะแปลงร่าง ก็ไม่มีความจำเป็นต้องหวาดกลัวร่างมังกร… แต่ลาเด็นคงทำแบบนั้นไม่ได้…
กริดครุ่นคิดพลางก้มหน้า ด้านลาเด็นหลับตาลงอีกครั้ง และสร้างเฮลทาวอนตัวปลอมขึ้นมาสู้ในยกถัดไป
สำหรับคราวนี้ มันเปลี่ยนอาวุธจากดาบโล่มาเป็นค้อนศึกและหอกยาว
จุดเด่นของคลาสอัศวินก็คือ พวกมันชำนาญอาวุธแทบทุกชนิด
เคร้ง!
เทคนิคขว้างหอกของลาเด็นย่อมไม่ธรรมดา ปลายหอกพุ่งเป็นเส้นตรงและถึงตัวเฮลทาวอนภายในพริบตา
ขณะเดียวกัน ลาเด็นพุ่งตัวตามไปพร้อมหอก
เป็นการอาศัยจุดอ่อนของดราโกเนี่ยนที่กริดอธิบายให้ฟัง พวกมันจะเสียเวลาทำลายการโจมตีแบบโพรเจกไตล์ก่อนเสมอ
ทว่า ผลลัพธ์กลับนอกเหนือความคาดหมาย
เคร้ง!
เฮลทาวอนไม่กระพือปีกปัดโพรเจกไทล์ตามที่ควรจะเป็น แต่เลือกใช้กำปั้นชกหอกทิ้งอย่างง่ายดายโดยไม่เสียงจังหวะ หอกยาวร่วงหล่นพื้นพร้อมกับเสียงเคร้ง
หมับ!
ลงเอยด้วย เฮลทาวอนฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับใช้อุ้งมือคว้าใบหน้าลาเด็นที่กำลังพุ่งเข้าใส่ เป็นรอยยิ้มแสนเหยียดหยัน ประหนึ่งไม่เกรงกลัวการโจมตีของ ‘เหยื่อ’ แม้แต่น้อย แถมยังชื่นชอบที่อาหารวิ่งเข้ามาประเคนให้ถึงที่
ฉึบ.
เมื่อได้เห็นเฮลทาวอนกำลังอ้าปากกว้าง ดวงตาอัศวินหนุ่มพลันสั่นระริกด้วยความประหวั่น
ลมหายใจสีดำสนิทพวยพุ่งครอกร่าง
“…แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก!”
แม้จะพ่ายแพ้อย่างน่าสมเพชอีกหน แต่สีหน้าลาเด็นกลับค่อนข้างพึงพอใจ
แตกต่างจากยกแรกที่เสียชีวิตโดยไม่มีโอกาสได้ตอบโต้ พัฒนาการในยกที่สองดีขึ้นมากจนมันเริ่มมีกำลังใจ
‘เข้าใจแล้ว… ในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์สายต่อสู้ ดราโกเนี่ยนมองออกทันใดว่าการโจมตีใดเป็นอันตราย… เนื่องจากประเมินว่าการโจมตีของเราไม่อันตราย จึงไม่เสียเวลากระพือปีก’
หลังจากได้ฟังกริดเล่าประสบการณ์ ลาเด็นคิดว่าดราโกเนี่ยนจะใช้ ‘สัญชาตญาณ’ ในการกระพือปีกเบี่ยงวิถีโพรเจกไตล์ เพราะไม่ว่ากริดจะสาดสิ่งใดไป อีกฝ่ายก็เอาแต่ปัดทิ้งด้วยสายลมจากปีกเสมอ
แต่ในความเป็นจริง เหตุการณ์เกิดขึ้นเช่นนั้นเพราะคู่ต่อสู้ของเฮลทาวอนคือกริด
พลังทำลายของกริดรุนแรงจนมิอาจมองข้าม
“…แค่ก! แค่่ก…”
ยังมีเวลาเหลือเฟือ มากพอจะให้ทดสอบในอีกหลายเรื่อง
หลังจากได้ข้อสรุป ลาเด็นลืมตาขึ้นพร้อมกับไอสำลัก อัศวินหนุ่มรีบมองไปรอบตัวด้วยสีหน้าประหลาดใจ และต้องตกตะลึงเมื่อพบว่า ห้องฝึกวิชากำลังเต็มไปด้วยกลุ่มควันคละคลุ้ง
เป็นควันจากการเผาฟืน
ห้องฝึกวิชาในปราสาทฟรอนเทียร์อาจกว้างขวางหลายร้อยพยอง แต่ระบบระบายอากาศกลับไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากเป็นสถานที่ปิด
ใช้เวลาไม่นาน ควันขวาจากเตาหลอมได้ฟุ้งกระจายจนเต็มบรรยากาศ
“แค่ก…”
ดยุคสไตม์เริ่มสำลักควันบ้าง
ลาเด็นรีบล้วงหยิบผ้าเช็ดปากและเดินไปมอบให้ดยุคสไตม์ จากนั้นก็หันไปทางกริด
หลังจากเจียระไนเสร็จ กริดนำไข่มุกสีดำสนิทที่ลาเด็นไม่เคยเห็น ใส่เข้าไปในเตาหลอมโดยไม่แยแสควันเข้มรอบตัวแม้แต่น้อย
‘หรือว่า…!’
ลาเด็นหวนนึกถึงระบบนิเวศน์บนเขาเคอัส
ที่นั่น มนุษย์ไม่สามารถหายใจได้ตามปรกติ
มันเริ่มเข้าใจแล้ว ถึงเจตนาที่ฝ่าบาทเผาฟืนจนห้องเต็มไปด้วยควัน
‘ฝ่าบาทช่วยจำลองบรรยากาศของเทือกเขาเคอัส…! ใช่แล้ว ตอนนี้เรากำลังต่อสู้กับดราโกเนี่ยนบนเทือกเขา เหมือนกับที่ฝ่าบาทเคยทำ!’
หากเราทำตัวให้คุ้นชินกับสภาพอากาศที่เลวร้ายเข้าไว้ การต่อสู้ในเมืองฟรอนเทียร์ที่มีอากาศสดชื่น ก็จะง่ายขึ้นกว่าเดิมมาก…
ลาเด็น ผู้กระจ่างแจ้ง หลับตาลงอีกครั้ง
คราวนี้ สังเวียนรอบตัวกลายเป็นภูเขาเคอัส
ภายใต้สภาพอากาศที่ย่ำแย่กว่าเดิม ลาเด็นประสบความพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องอีกหลายสิบยกถัดมา
มันต่อสู้ในจินตนาการจนใกล้ถึงขีดจำกัดทางร่างกายและจิตใจ โดยจากความพ่ายแพ้กว่าร้อยครั้ง มีเพียง 4 ครั้งที่ยืนหยัดได้เกินหนึ่งนาที
“เอาล่ะ”
ในที่สุด กริดก็ใช้ค้อนนวดโลหะเสร็จ
หลังจากชายหนุ่มทุ่มสมาธิสักพักใหญ่ มันสร้างพลองเหล็กเสร็จหนึ่งแท่ง
เป็นแท่งเหล็กทรงกลวง
โดยภายในพื้นที่กลวงนั้น
แกร่ก.
กริดสอดใบมีดที่แหลมเหมือนหนามเข้าไป
ใบมีดแผ่นบาง ขนาดไม่ยาวมาก ถูกสอดเข้าไปอย่างพอดีกับขอบช่อง
“…?”
นั่นมันอะไร…?
อาวุธรูปทรงพิสดารสร้างความประหลาดใจแก่ลาเด็นไม่น้อย แต่ก็เพียงชั่วครู่
มันเพ่งสมาธิกลับมายังเรื่องของตัวเอง
อัศวินหนุ่มหลับตาลงอีกครั้ง ร่างมายาในจินตนาการปรากฏขึ้นตรงหน้า แต่สำหรับยกนี้ บรรยากาศรอบตัวกลับสู่ความสงบเหมือนกับสองยกแรก
สืบเนื่องจาก เมื่อเสร็จงานถลุง ควันจากเตาหลอมของกริดย่อมสลายไปตามธรรมชาติ
จังหวะการหายใจและทัศนวิสัยของลาเด็นเริ่มกลับเป็นปรกติ
“คึฮ่าฮ่า!”
ภายในจินตนาการลาเด็น ดราโกเนี่ยนที่ได้รับชัยชนะอย่างต่อเนื่อง กำลังหัวเราะเยาะด้วยท่าทีแสนโอหัง สีหน้าเฮลทาวอนคล้ายกับมีความสุขที่จะได้เชือดลาเด็นทิ้งอีกหนึ่งยก
อย่างไรก็ตาม ดราโกเนี่ยนมายามิได้กำลังประมาทศัตรู เพราะกริดเล่าว่า ดราโกเนี่ยนมีสมาธิระหว่างการต่อสู้สูงมาก ไม่สูญเสียความเยือกเย็นหรือการตัดสินใจ
เคร้ง!!
ขณะดราโกเนี่ยนพุ่งประชิดตัวลาเด็นพร้อมกับกระพือปีก อัศวินหนุ่มใช้โล่ในมือซ้ายรับแรงปะทะของสายลม มือขวากำด้ามค้อนศึกหวดใส่เกล็ดเต็มแรงจนเกิดรอยขีดข่วนเท่าขนแมว
เคร้ง! เคร้ง!
เฮลทาวอนในจินตนาการลาเด็นยังคงแจ่มชัดในทุกองค์ประกอบ ไม่เว้นกระทั่งจังหวะการหายใจและแพทเทิร์นการโจมตี ต้องขอบคุณกริดที่เก็บรายละเอียดทั้งหมดมาด้วยเนตรมองทะลุ
หมัดเท้าของดราโกเนี่ยนถาโถมใส่ลาเด็นโดยไม่ปล่อยให้พักหายใจ
หลังจากเตะข้อเท้า ข่วนหน้า เฮลทาวอนเล็งโจมตีร่างกายส่วนล่างซ้ำอีกครั้ง พยายามทำให้ศัตรูเสียสมดุลและล้มลง ถัดจากนั้นก็เป็นการหมุนตัวเตะใส่ยอดอก
ลาเด็นในตอนแรกยังไม่ชินกับการเปลี่ยนแพทเทิร์นของศัตรูในทุกห้าวินาที ทว่า หลังจากศึกในจินตนาการผ่านไปกว่าหนึ่งร้อยยก มันเริ่มใช้โล่ป้องกันได้อย่างชำนาญ
โล่ในมือขยับคล่องแคล่วและประณีต
ทันใดนั้น ความดุดันในแต่ละการโจมตีของเฮลทาวอนเริ่มแผ่วลง
‘ตอนนี้แหละ!’
ขณะดราโกเนี่ยนมายายกเท้าเตะสูงเต็มแรง ลาเด็นใช่โล่บังได้ทัน แต่แรงปะทะส่งผลให้โล่บิดงอทำมุม 90 องศา
ระหว่างนั้น ลาเด็นเล็งฟาดค้อนศึกใส่อีกฝ่ายด้วยทักษะโจมตีทรงพลัง
และผลลัพธ์ก็คือ
เปรี้ยะ!
เกล็ดดราโกเนี่ยนถูกทำลายเป็นครั้งแรก
‘ในที่สุด!’
ลาเด็นเริ่มตื่นเต้น ทว่า…
โผละ!
การทำลายเกล็ด เป็นเพียงเงื่อนไขแรกที่จะเอาชนะดราโกเนี่ยน
แม้เกล็ดของเฮลทาวอนมายาจะถูกทำลาย แต่การโจมตีถัดไปก็มิได้หยุดลง ศีรษะลาเด็นถูกกระแทกจนระเบิดกระจายประหนึ่งผลแตงโม
“…แฮ่ก!”
ลาเด็นพ่ายแพ้อีกครั้ง
หลังจากยืนจ้องอัศวินหนุ่มฝึกซ้อมในจินตนาการนานนับชั่วโมง กริดกวักมือเรียก
“มานี่”
“ขอรับ!”
ลาเด็นคืออัศวินต้นแบบ
แม้จะกำลังเหนื่อยมาก และผิดหวังในผลการต่อสู้ของตัวเอง แต่มันก็ไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเมื่อถูกกริดเรียกพบ
ชายหนุ่มยื่นพลองเหล็กดำให้
“จับถนัดไหม”
“ถนัดขอรับ… เข้ามือประหนึ่งเคยใช้งานมานานนับสิบปี”
นี่มิใช่คำประจบสอพลอ
ลาเด็นกล่าวออกไปอย่างซึ่งตรง หลังจากได้จับแท่งเหล็กในมืออย่างแน่นกระชับ
ฉึบ.
เนื่องจากน้ำหนักพอดีมือ พลังทำลายจึงค่อนข้างสูง และเหนือสิ่งอื่นใด ลาเด็นสัมผัสได้อย่างเลือนรางว่า บนแท่งเหล็กมีพลังปราณที่ไม่คุ้นเคยไหลเวียนอยู่
“ด้ามจับมีปุ่มอยู่ใช่ไหม ลองกดดู”
ฟุ่บ!
เมื่อลาเด็นกดปุ่ม ใบมีดคล้ายหนามพุ่งออกจากปลายแท่งเหล็ก
เนื่องจากความเร็วในการพุ่งค่อนข้างสูง พลังทำลายจึงยิ่งทวีคูณ
สิ่งนี้คล้ายกับอาวุธลับ
ลาเด็นควงพลองเหล็กต่อไปสักเพื่อให้เกิดความชำนาญ ระหว่างนั้นก็คอยกดปุ่มยืดหดใบมีดหนามเป็นระยะ
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญอาวุธทุกชนิด ลาเด็นชำนาญมันอย่างรวดเร็ว
กริดพยักหน้าอย่างพึงพอใจพลางอธิบาย
“นี่คืออาวุธต่อต้านดราโกเนี่ยนโดยเฉพาะ ลมหายใจของเทพเต่าดำจะช่วยละลายเกล็ดดราโกเนี่ยน ดังนั้น นายต้องทำลายเกล็ดโดยการใช้พลองเหล็กกระแทกใส่ และเมื่ออีกฝ่ายเหลือเพียงผิวหนังเปลือยเปล่า ให้แทงใส่ด้วยใบมีดหนามซ้ำ… หลักการเบื้องต้นก็ประมาณนี้ เริ่มเห็นภาพบ้างหรือยัง?”
“…ขอรับ!”
ลาเด็นเป็นอัศวิน ย่อมไม่ชื่นชอบอาวุธลับสักเท่าไร แต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่ใช่เวลามัวเลือกกินข้าวร้อนหรือข้าวแข็ง ชะตากรรมของมันขึ้นอยู่กับผลลัพธ์การดวลในวันพรุ่งนี้
อย่างไรก็ตาม อัศวินหนุ่มเกิดคำถามเล็กน้อย
ลาเด็นไม่รู้จักเทพเต่าดำ และไม่มั่นใจว่าใบมีดขนาดเล็กจะแทงผ่านผิวหนังดราโกเนี่ยนจนเกิดความเสียหายรุนแรงได้
กริดรับแท่งเหล็กคืนจากลาเด็นพร้อมกับใช้ใบมีดตรงส่วนปลายเฉือนข้อมือตัวเอง
“ฝ่าบาท!”
พฤติกรรมทำร้ายตัวเองของกริด สร้างความประหลาดใจจนทำให้ดยุคสไตม์และลาเด็นมีใบหน้าขาวซีด อย่างไรก็ตาม กริดเพียงส่งสัญญาณให้ทั้งสองถอยห่าง จากนั้นก็หยดเลือดจากข้อมือ ชโลมลงบนผิวพลองเหล็ก ปิดท้ายด้วยการนำเข้าเตาหลอมพร้อมกับใช้ค้อนนวดซ้ำไปมา เป็นขั้นตอนการฝึกให้โลหะซึมซับ
มันต้องการเลียนแบบออปชั่นของ <หนามแห่งความเคียดแค้น>
<หนามแห่งความเคียดแค้น>
เกรด: เลเจนดารี
...
* มองข้ามพลังป้องกันเป้าหมาย +60%
* หากโจมตีสำเร็จจะทำให้เป้าหมายเกิดอาการ 'เลือดไหล'
* เป้าหมายที่ถูกโจมตีจะได้รับทักษะประเภทฮีลเบาลง50%
* ได้รับทักษะ 'ฉีกกระชาก'
* ได้รับทักษะ 'สายเลือดต้องสาป'
…
เป็นอาวุธเก่าแก่ที่มองข้ามพลังป้องกันของเป้าหมายได้มาก แถมยังมีทักษะที่ยอดเยี่ยมอย่าง <สายเลือดต้องสาป> และ <ฉีกกระชาก>
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทักษะ <ฉีกกระชาก> จะสร้างความเสียหายเท่ากับ 60% ของพลังชีวิตสูงสุด เพียงแต่ว่า เป้าหมายต้องตกอยู่ในอาการ ‘ถูกตรึง’ เท่านั้น
แต่ยิ่งเป้าหมายมีระดับตัวตนสูง โอกาสแสดงผลฉีกกระชากก็ยิ่งต่ำลง กริดที่ต้องต่อสู้กับศัตรูระดับสูงกว่าตนตลอด จึงไม่ให้ความสำคัญกับทักษะฉีกกระชากสักเท่าไร แต่กรณีของลาเด็นนั้นไม่ใช่ เผ่าดราโกเนี่ยนมิได้มีระดับตัวตนสูงส่งอะไรนัก อย่างเก่งก็สูงกว่าออร์คสนธยาหนึ่งขั้น แถมนักรบวันพรุ่งนี้ก็ยังเป็นพวกปลายแถว
‘ต้องได้ผลแน่’
พลองหนามเต่าดำ (ชื่อไอเท็ม) อันนี้ จะต้องทำลายเกล็ดและทะลวงหัวใจศัตรูได้แน่…
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
การฝึกให้โลหะซึมซับเลือดเสร็จสิ้น
ขณะอาวุธชนิดใหม่ที่มีเลือดกริดเป็นส่วนผสม กำลังถูกถืออยู่ในมือชายหนุ่ม
[<เลือดของราชาโลหิต> ถูกฉาบลงบนไอเท็ม..]
Comments
Post a Comment