จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 785

    “อันนี้ก็อร่อย”

    จักรพรรดิฮวนเดอร์แสดงสีหน้าพึงพอใจกับอาหารที่ถูกนำมาเสิร์ฟ
    เหล่าขุนพลที่เหลือก็เช่นกัน
    ตำหรับอาหารหลวงจักรวรรดิถูกขนานนามให้มีรสชาติโดดเด่นที่สุดในทวีปมาช้านาน
    
    แต่อาหารในวันนี้กลับมีรสชาติกลมกล่อมมากเป็นพิเศษ    

    ดูเหมือนหัวหน้าพ่อครัวจะแสดงฝีมือได้เต็มประสิทธิภาพเมื่อมีแขกบ้านแขกเมืองเยี่ยมเยียน

    ‘ฮุฮุฮุ!  ไอ้บ้านนอกนี่คงกำลังทึ่งกับรสชาติอยู่สินะ’

    ราชาท้องฟ้า ‘รีกัล’ กำลังเฝ้ามองท่าทีของกริด  มันได้ยินว่าอาหารขึ้นชื่อของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์คือมันฝรั่ง
    รีกัลต้องการเห็นว่ากษัตริย์อาณาจักรเล็กที่ชื่นชอบอาหารสุกรจะมีท่าทีเช่นไรต่อตำหรับอาหารหลวงจักรวรรดิที่แสนเลอค่า

    และเป็นไปตามที่มันคาด

    “อาหารที่นี่อร่อยมาก  โดยเฉพาะอาหารที่ทำจากแป้ง”

    ท่าทีของกริดตรงตามที่รีกัลคาดหมาย
    ชายคนนี้ชื่นชมอาหารตำหรับวังหลวงไม่ขาดปาก  
    จักรวรรดิซาฮารันยอดเยี่ยมในศาสตร์ทุกแขนงไม่เว้นแม้แต่การปรุงอาหาร    
    ถ้อยคำชื่นชมของกริดยิ่งทำให้จักรพรรดิพึ่งพอใจ

    รีกัลปรบมือเสียงดังเมื่อเห็นรอยยิ้มของจักรพรรดิ  หัวหน้าพ่อครัวรีบวิ่งเข้ามาในห้องจัดงานเลี้ยงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
    
    “ร…เรียกกระหม่อมงั้นหรือ”

    การถูกเรียกตัวขณะจักรพรรดิกำลังลิ้มรสอาหารไม่ใช่เรื่องดีนัก
    สีหน้าของหัวหน้าพ่อครัวกำลังหวาดผวา  เขากังวลว่าตนกระทำสิ่งใดผิดพลาดจนองค์จักรพรรดิทรงกริ้ว    
    
    รีกัลกล่าวกับหัวหน้าพ่อครัวที่ยืนเหงื่อไหลเป็นสายน้ำ

    “ช่วยอธิบายรายละเอียดอาหารในวันนี้ให้แขกพิเศษของเราฟังสักหน่อย  ฉันมั่นใจว่าเขาไม่คุ้นเคยกับตำหรับอาหารหลวงจักรวรรดิอันยอดเยี่ยมสักเท่าไร  ฝากนายจัดการด้วย”    

    อาหารทุกจานมีปูมหลังและประวัติศาสตร์  การได้เรียนรู้ระหว่างทานจะช่วยเพิ่มอรรถรสได้อีกมาก
    แม้รีกัลจะอ้างหลักการข้อนี้  แต่ความจริงแล้วมันเพียงต้องการเย้ยหยันกริด
    สายตาของมันเปี่ยมด้วยความสมเพชในยามเหลือบมองราชาโอเวอร์เกียร์

    แต่กริดมิได้สะทกสะท้านแม้แต่น้อย

    เขาแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัยพลางดื่มด่ำไปกับสถานการณ์ตรงหน้า

    “ขอบคุณสำหรับความห่วงใย  เซอร์รีกัล”

    “เรื่องเล็กน้อย…”

    รีกัลทึ่งกับท่าทีเฉยเมยที่กริดแสดงออก

    ‘หรือว่ามันจะไม่เข้าใจสถานการณ์?’

    กริดไม่รู้ตัวเองงั้นหรือว่ากำลังถูกทำให้เป็นตัวตลก?  ทั้งที่ออกจะเด่นชัดขนาดนี้

    เรเชลส่ายศีรษะให้กับรีกัลพลางกล่าวตำหนิ

    “นิสัยเด็กชะมัด  ทำไมนายถึงชอบกลั่นแกล้งคนอ่อนแอนัก?”

    “อย่างเธอกล้าพูดคำนี้ด้วยหรือ?  ฉันยังจำสมัยที่เธอแกล้งฉันจนเกือบตายได้ไม่มีวันลืม  ทำเอาฝันร้ายไปหลายปี”

    คนทั้งสองสนิทกันตั้งแต่เด็ก
    และวงศ์ตระกูลของทั้งคู่ใกล้ชิดกันมาก
    แต่บรรยากาศความทรงจำวัยเด็กกลับคงอยู่ได้ไม่นาน

    “ท…ท่านราชาโอเวอร์เกียร์คงทราบดีอยู่แล้ว  อาหารทุกจานในวันนี้ถูกปรุงจากแป้งสาลีของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์”

    “…!”

    “…?”

    ถ้อยคำที่คาดไม่ถึงของหัวหน้าพ่อครัวทำให้ทุกคนในงานพากันทึ่ง  
    
    จักรพรรดิฮวนเดอร์เริ่มขมวดคิ้ว
    แน่นอนว่ากริดกำลังอมยิ้ม

    “นั่นสินะ  ถึงว่าทำไมอาหารจากแป้งถึงมีรสชาติคุ้นเคยนัก  ที่แท้เพราะใช้แป้งจากโอเวอร์เกียร์นี่เอง”

    “เป็นเช่นนั้นขอรับ  เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ราชาโอเวอร์เกียร์ทรงใจกว้างถวายแป้งสาลีอันดับหนึ่งของทวีปให้ผู้คนจักรวรรดิลิ้มลอง”

    หัวหน้าพ่อครัว
    เขาเป็นเพียงพ่อครัวไร้เดียวสาคนหนึ่ง  
    มิใช่นักการเมืองที่ต้องประจบสอพลอ

    เขาตระหนักได้ตั้งแต่แรกเห็นถึงคุณภาพที่ยอดเยี่ยมของแป้งสาลีจากโอเวอร์เกียร์
    หัวหน้าพ่อครัวกล่าวเทินทูนให้แป้งชนิดนี้คืออันดับหนึ่งของทวีปโดยไม่เคอะเขิน
        
    น่าเสียดายที่เขาคงสูญเสียตำแหน่งหัวหน้าพ่อครัวไปในวันนี้
    กริดชำเลืองมองสีหน้าที่กำลังบิดเบี้ยวของรีกัลและพยายามกลั้นขำไว้อย่างสุดความสามารถ

    ‘เราจะเผลอตัวไม่ได้เด็ดขาด’

    การเป็นบุคคลใจกว้างย่อมดีกว่าการเป็นบุคคลจิตใจคับแคบ
    กริดวางตนอย่างเฉลียวฉลาดโดยคำนึงถึงหน้าตาอาณาจักร

    “สมกับเป็นหัวหน้าพ่อครัวแห่งตระกูลซาฮารัน  สามารถตระหนักถึงคุณค่าของแป้งได้ตั้งแต่แรกเห็น  กระหม่อมอิจฉานักที่ฝ่าบาทมหาจักรพรรดิมีพ่อครัวที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้คอยปรุงอาหารให้ทานทุกวัน”

    “ท…ท่านราชาโอเวอร์เกียร์กล่าวชมเกินไปแล้ว”

    หัวหน้าพ่อครับพลันสั่นสะท้านไปกับคำเยินยอจากกริด  เขารีบก้มศีรษะปฏิเสธอย่างนอบน้อมหลายครั้ง
    
    ขณะเดียวกัน  
    จักรพรรดิที่เคยมีสีหน้าบูดบึ้งเมื่อครู่  บัดนี้เริ่มกลับมาอมยิ้มอีกครั้ง
    เขารู้สึกชื่นชมการวางตัวของกริด
    กริดช่วยพูดเพื่อมิให้หัวหน้าพ่อครัวต้องตกงาน

    “ราชาโอเวอร์เกียร์กล่าวถูกต้องแล้ว  เรามีความสุขเพราะพ่อครัวประจำตระกูลคนเก่งสามารถดึงประสิทธิภาพของวัตถุดิบชั้นเยี่ยมออกมาได้ถึงขีดสุด”

    ฮวนเดอร์ปรบมือหนึ่งครั้ง
    
    “เอาล่ะ!  ตอนนี้ได้เวลาลิ้มรสไวน์พันปีแสนหายากแล้ว  ทุกคนเชิญดื่ม!”

    “แด่องค์ฝ่าบาทมหาจักรพรรดิ!”

    กริดทำให้บรรยากาศงานเลี้ยงรับรองเป็นไปอย่างผ่อนคลาย
    ทั้งจักรพรรดิ  กริด  และเหล่าขุนพลต่างมองข้ามความบาดหมางพลางดื่มด่ำไปกับไวน์รสเลิศ
    ฮวนเดอร์รู้สึกขอบคุณทุกคนที่เก็บงำอารมณ์ส่วนตัวไว้ในใจเพื่อรักษาบรรยากาศส่วนรวม
    
    ‘ชิ!’

    ณ มุมหนึ่งของงานเลี้ยง  ลิมิตที่กำลังเคี้ยวอาหารด้วยสีหน้าบูดบึ้งพลันลุกพรวด
    มันสะบัดก้นเดินออกจากงานตรงไปยังวังจักรพรรดินี

    ***

    “หมอนั่นคงผ่านเหตุการณ์ที่ยากลำบากมาไม่น้อย”

    ลิมิตเริ่มประเมินกริดให้แมรี่ฟัง

    “ชายคนนั้นสามารถอ่านสถานการณ์ได้ยอดเยี่ยม  มีไหวพริบเฉียบแหลมและสะกดอารมณ์ตัวเองได้อยู่หมัด  มันสามารถทนทานต่อคำยั่วยุและสวนกลับได้อย่างคมคาย”

    ขณะนั่งจ้องเล็บตัวเอง
    แมรี่เริ่มแสดงความสนใจ

    “น่าแปลกจัง  ฉันเคยคิดว่าเขาใช้พลังอำนาจก่อตั้งอาณาจักรอย่างป่าเถื่อนเสียอีก”

    “กระหม่อมก็เคยคิดเช่นนั้น  แต่เมื่อลองพิจารณาอย่างถี่ถ้วน  บางทีเนื้อแท้ของกริดอาจเป็นนักการเมืองโดยกำเนิด”

    คำว่า ‘โดยกำเนิด’ ช่างตรงกันข้ามกับความเป็นจริงเสียเหลือเกิน

    กริดคือบุคคลที่เคยบกพร่องในทุกด้าน
    แต่ลิมิตย่อมไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน
    
    ดังที่มันกล่าวไว้  กริดคนปัจจุบันถูกหล่อหลอมจากสถานการณ์ยากลำบากมากมายนับไม่ถ้วน
    เป็นกริดร่างที่พัฒนาและถูกขัดเกลาจนแวววาว  ถึงขั้นที่ตัวตนอย่างลิมิตต้องออกปากชื่นชม

    “มันคือศัตรูที่รับมือได้ยากดังที่เวอราดินกล่าวไว้”

    เวอราดิน
    ชายปริศนาที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยและได้รับความชื่นชอบจากจักรพรรดินีอย่างล้นหลาม
    ลิมิตเคยเคลือบแคลงเวอราดินอยู่หลายส่วน  แต่ความเฉียบแหลมของเวอราดินทำให้มันสลัดความคิดทิ้งไป

    “ถูกต้อง  พวกเราต้องลอบโจมตีกริดระหว่างเดินทางกลับตามแผนของเวอราดิน  หากแผนการสำเร็จ  กริดต้องฉีกสัญญาสงบศึกที่เคยทำกับองค์จักรพรรดิแน่  กระหม่อมจะนำเรื่องนี้ไปกำชับอัศวินสีชาดให้เรียบร้อย”

    “ตกลง  ฉันจะบอกอิมมอทัลให้เตรียมตัวไว้  อย่าทำให้ฉันผิดหวังเด็ดขาด”

    แมรี่แสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายพลางผงกศีรษะเล็กน้อย
    ตัวเธอที่มีปูมเป็นหลังเพียงบุตรสาวตระกูลขุนนางแสนธรรมดา  กลับสามารถชี้นิ้วออกคำสั่งหนึ่งในเจ็ดดยุคแห่งจักรวรรดิได้
    ความจริงข้อนี้กำลังทำให้แมรี่มีความสุขล้นปรี่
    
    จะเกิดอะไรขึ้นหากบุตรชายของตนขึ้นครองบัลลังก์สำเร็จ?  

    เธอจะได้ครอบครองอำนาจล้นพ้น
    แมรี่พลันขุนลุกเพียงแค่ได้จินตนาการ
    
    ***

    >>  จักรพรรดิเป็นคนเช่นไร?

    รอบนอกอาณาเขตมหานครไททัน
    ขณะกริดกำลังเดินทางกลับผ่านสองสองข้างถนนที่เปี่ยมด้วยชาวเมืองยืนโบกมืออำลา
    สุ้มเสียงของคาซิมดังมาจากเงามืด

    ‘แม้จะมีข่าวลือมากมายว่าชายคนนั้นเป็นทรราชย์บ้าอำนาจ  แต่ความจริงแล้วฮวนเดอร์เป็นคนดีกว่าที่คิดไว้  เขาอาจเป็นผู้ปกครองที่ดีคนหนึ่งเลยทีเดียว’

    กริดทำได้เพียงคิด  
    เขาไม่กล้าตอบคาซิมไปเช่นนี้

    สำหรับคาซิม  จักรพรรดิฮวนเดอร์คือบุคคลที่สมควรตายมากที่สุดในโลก    
    กริดตัดสินใจตอบอย่างระมัดระวังโดยคำนึงถึงความรู้สึกอีกฝ่าย

    “จักรพรรดิก็ยังเป็นจักรพรรดิวันยังค่ำ  เจ้านั่นโอหังสมคำร่ำลือ”

    >>  …ฝ่าบาทเปลี่ยนไปมาก  

    “…หือ?”

    >>  แตกต่างจากสมัยอดีต  ฝ่าบาทไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนก่อนพูดทุกครั้ง
    
    คาซิมเฝ้ามองกริดจากเงามืดนับตั้งแต่ลอร์ดถือกำเนิด
    หมายความว่าเขารู้จักตัวตนของกริดสมัยที่ยังเต็มไปด้วยความคิดด้านลบ
    คาซิมเฝ้ามองพัฒนาการของกริดทุกวันจนตระหนักได้ว่าชายคนนี้พัฒนามาจนถึงระดับที่น่าทึ่ง

    >>  ฝ่าบาทมิต้องเกรงใจ  กระหม่อมเพียงอยากได้ยินความเห็นที่ตรงไปตรงมา  จักรพรรดิฮวนเดอร์เป็นคนเช่นไรกันแน่?

    คาซิมทวนซ้ำคำถามเดิม
    กริดตอบโดยไม่หลีกเลี่ยง

    “เขาไม่ได้เห็นแก่ตัวอย่างที่ฉันคิดไว้”

    ผู้ปกครองสูงสุดของทวีป
    กริดจะไม่แปลกใจเลยหากชายคนนี้เปี่ยมด้วยความบ้าอำนาจ  ป่าเถื่อน  และเห็นแก่ตัว
    แต่จักรพรรดิที่กริดได้รู้จักกลับเป็นห่วงเป็นใยคนรอบข้างและให้เกียรติผู้อื่นมาก
    ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่าฮวนเดอร์คือบุคคลที่มีจิตใจงดงามกว่ากริดสมัยเพิ่งได้รับพลังตำนานของแพ็กม่า
    
    “เขามีพวกพ้องที่พึ่งพาได้จำนวนมาก”

    >> … 

    “แต่ชายที่ชื่อฮวนเดอร์คนนั้น…”

    กริดทราบดี

    “สิ่งที่ฉันสัมผัสได้อาจเป็นเพียงฉากหน้าบดบังความชั่ว  ในฐานะจักรพรรดิผู้บงการทุกสิ่ง  ความโหดร้ายป่าเถื่อนของจักรวรรดิซาฮารันที่พวกเรารับรู้คือความจริงที่มิอาจปฏิเสธได้”

    ประวัติศาสตร์อันยาวนานได้บันทึกทุกสิ่งไว้อย่างละเอียด
    ราชวงศ์ซาฮารันต้องสังหารผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนก่อนจะได้ตำแหน่งจักรพรรดิมาครอบครอง

    “พวกเราหลีกเลี่ยงการต่อสู้กับชายคนนั้นไม่ได้  เขาคือบุคคลที่เราต้องจัดการให้สิ้นซากในอนาคต  ดังนั้นนายคิดถึงการแก้แค้นไว้ก็พอ”

    แรงขับเคลื่อนของคาซิมคือความแค้นที่มีต่อจักรวรรดิ  
    คาซิมจะยิ่งพัฒนาตนเองเมื่อถูกความแค้นเข้าครอบงำ
    กริดต้องการให้คาซิมแข็งแกร่งขึ้นไม่ว่าจะด้วยวิธีใด

    “วันนี้ฉันไม่เห็นห้าเสาหลักแม้แต่คนเดียว  มีเพียงเจ็ดดยุคและอัศวินสีชาด  ฉันเข้าใจผิดคิดว่าพวกมันคือห้าเสาหลักในตอนแรก”

    หมายความว่าทุกคนล้วนแข็งแกร่งระดับสัตว์ประหลาด

    กริดไม่อยากนึกภาพตาม
    ห้าเสาหลักที่ได้รับความไว้วางใจจากฮวนเดอร์จะแข็งแกร่งมากเพียงใด
    เขารอดชีวิตจากไคล์อย่างหวุดหวิดเพราะภารกิจบราฮัมมูมัดช่วยประสานการโจมตีหน้าหลัง
    กริดและกองทัพอาเรสอาจถึงคราวพังพินาศหากไม่มีบราฮัมในตอนนั้น

    “คาซิม  นายต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อเป็นแขนขาให้ฉัน”

    >>  ขอรับ

    กริดบรรลุความใฝ่ฝันไปแล้วหนึ่งข้อ
    เขากลายเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งต่อหน้าคนทั่วโลก

    กริดในปัจจุบันจะไม่ถูกใครดูแคลนอีกแล้ว  
    ตรงกันข้าม  เขาคือเป้าหมายที่ผู้เล่นซาทิสฟายทั่วโลกล้วนยึดถือเป็นเยี่ยงอย่าง
    
    แต่นั่นหมายถึงโลกความจริง
    หากเป็นโลกใบใหญ่ที่ชื่อว่าซาทิสฟาย  ตัวตนของกริดยังคงลีบเล็กและอ่อนแอเกินกว่าจะปกป้องคนสำคัญจากศัตรูในอนาคต
    
    พลัง…เข้าต้องการพลังมากกว่านี้ 

    กลุก  กลุก  กลุก

    รถม้าของกริดเคลื่อนผ่านป่ามืดทึบสองข้างทางอย่างเชื่องช้า
    เป็นความเร็วที่ทหารเดินเท้าและขบวนเสบียงสามารถตามทันโดยไม่เหน็ดเหนื่อย
    นี่คือสิ่งที่กริดกำชับต่อพลขับ

    ราชาโอเวอร์เกียร์เติบโตกลายเป็นราชาผู้มีไหวพริบและห่วงใยผู้อื่น

    “ช่างน่าขัน”

    ใจกลางป่าลึกอันมืดมิด
    เวอราดินเอ่ยปากเมื่อได้เห็นรถม้าของกริดวิ่งด้วยความเร็วแสนเชื่องช้า

    “การกระทำของมนุษย์มีขึ้นเพื่อให้เกิดผลลัพธ์  มนุษย์จะกระทำในบางสิ่งเพื่อหวังผลตอบแทนจากการกระทำนั้น”

    เวอราดินกล่าวต่อไป

    “ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนคือความใคร่  มนุษย์เกิดความใคร่เพราะธรรมชาติต้องการให้สืบพันธ์  แสดงให้เห็นว่าทุกการกระทำของมนุษย์ล้วนหลังผลตอนแทนล่วงหน้า”

    ใบหน้าที่เคยเรียบเฉยของมันเริ่มแสยะยิ้มชั่วร้าย

    “กริดมีความปรารถอย่างแรงกล้าที่จะให้ผู้คนยอมรับ  บุคคลที่ถูกดูแคลนมาทั้งชีวิตย่อมต้องการถ้อยคำชื่นชมจากคนรอบข้าง  กริดหวังให้คนทั่วโลกยอมรับนับถือในตัวมัน”

    “…” 

    “กริดสั่งให้รถม้าเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้าเพราะมันต้องการให้ทหารยอมรับนับถือ  มิใช่เพราะความห่วงใย”

    กริดเป็นมนุษย์ที่ชอบสร้างภาพ
    ด้วยเหตุนี้  ความแค้นในใจกริดจึงรุนแรงเป็นพิเศษ    

    เขากังวลว่าตนจะถูกคนทั่วโลกดูแคลนอีกครั้งหากปล่อยให้ศัตรูหยามเกียรติโดยไม่แก้แค้นให้สาแก่ใจ

    แต่แผนการแก้แค้นของกริดกลับเลยเถิดกว่าที่เวอราดินจินตนาการไว้มาก

    “แกก็แค่มนุษย์แสนธรรมดา”

    ใบหน้าเวอราดินกลับมาเรียบเฉยอีกครั้งขณะพวกมันลอบคืบคลานเข้าใกล้รถม้า

    มนุษย์เฉกเช่นกริดมีมากมายดาษดื่นบนโลก  มิใช่ตัวอย่างทดลองแปลกใหม่ที่เวอราดินสนใจ
    
    เทียบกับกรณีของแอ็กนัส
    ชายคนนั้นมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะ ‘ลืมอดีต’  มันจึงกระทำทุกสิ่งเพื่อให้ตัวเองสนุกและหลงลืมความทรงจำไปชั่วครู่
    กรณีของแอ็กนัสพิเศษกว่าใครทั้งหมด

    เวอราดินต้องการเฝ้ามองแอ็กนัสให้นานกว่านี้
    ในการจะใกล้ชิดแอ็กนัส  มันจำเป็นต้องสร้างสถานการณ์ให้อีกฝ่ายซมซานกลับมาหาอย่างไม่มีทางเลือก
    
    “ถึงเวลาแล้ว…”

    เวอราดินกำสร้อยคอวิญญาณในมือพลางถ่ายพลังเวทเข้าไป
    
    “กริด…แกกำลังฝืนตัวเองอยู่  จงตายไปพร้อมกับความอาฆาตที่รุนแรงยิ่งขึ้น”

    จงมุ่งเป้าความเคียดแค้นไปที่แอ็กนัส
    จงกระตุ้นความคลุ้มคลั่งของแอ็กนัสให้มากกว่านี้
    แอ็กนัสจะซมซานกลับมาหาเวอราดินอีกครั้งเมื่อมันถูกกริดบีบเค้นจนถึงขีดสุด

    “อัญเชิญอัศวินความตาย”

    ซู่วว— 

    ไคโรที่เกือบสังหารข่านสำเร็จกำลังปรากฏกายจากพื้นดินตามคำสั่งเวอราดิน
    อัศวินโครงกระดูกและจอมเวทโครงกระดูกนับร้อยกำลังรายล้อมรถม้าของกริดไว้ทุกทิศทาง

    ‘แบบนี้ดีแล้วจริงหรือ…’

    ดวงตาของอัศวินลำดับหนึ่ง ‘เมอร์เซเดส’ กำลังเศร้าหมองเมื่อได้เห็นสถานการณ์เบื้องหน้า

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,216

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous