จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 778

    “ข่าน!!”

    ร่างข่านกำลังกลายเป็นละลองสีเทา
    กริดโอบกอดอย่างแนบแน่นราวกับปรารถนาให้กาลเวลาถูกแช่งแข็งไว้ชั่วนิรันดร์
    
    “ขอให้ฝ่าบาทมีแต่ความสุขตลอดไป”

    ข่านต้องการกล่าวถ้อยคำอีกนับล้าน  แต่เวลาไม่เอื้ออำนวยให้ทำเช่นนั้น
    ความสุขของกริดคือสิ่งสุดท้ายที่ข่านปรารถนาจากก้นบึ้งหัวใจ

    ซ่าา—     

    สองมือข่านที่หวังกอดกริดให้แน่นถนัด  กลับต้องสลายไปกับสายลมก่อนที่จะได้ทำสำเร็จ
    รอยยิ้มของข่านในวาระสุดท้ายสดใสยิ่งว่าสิ่งใดในโลก
    ภาพสุดท้ายของบุคคลสำคัญที่สุดในชีวิตจะสลักลงในใจกริดตลอดกาล
    
    “ข่านนน—!!”

    กริดไม่ต้องการสูญเสียข่านไป

    สัมผัสไออุ่นจากร่างกาย  
    กลิ่นเหล็กและรอยยิ้มที่แสนใจดี
    ทั้งหมดหายไปราวกับไม่เคยมีตัวตนมาก่อน

    กริดพยายามไขว้คว้าอากาศอันว่างเปล่า  แต่ข่านได้จากไปแล้วโดยสมบูรณ์
        
    “พี่…”

    หยาดน้ำตาพรั่งพรูอาบสองแก้มรูบี้  
    ฉากอำลาระหว่างกริดและข่านมิใช่สิ่งที่เด็กสาวอย่างเธอจะเก็บงำความรู้สึกไว้ได้
    เฟคเกอร์พยุงร่างรูบี้พลางยื่นผ้าสำหรับซับน้ำตา

    “ให้กริดอยู่คนเดียวเถอะ”

    *** 

    บุคคลแรกที่ยอมรับในฝีมือของเขา
    สหายที่ร่วมแบ่งปันความเจ็บปวด  ความโศกเศร้า  และความสุข
    ข่านเป็นทั้งอาจารย์  ศิษย์  เพื่อนรัก  และครอบครัวคนสำคัญ
    
    หากให้กริดนึกถึงบุคคลสำคัญในชีวิต  ชื่อของข่านจะมาเป็นลำดับต้นเสมอ

    “ฮึก…”

    โรงเหล็กใหญ่ที่ว่างเปล่า  
    โรงเหล็กซึ่งจะไม่มีข่านอีกต่อไป 
    กริดยืนจ้องมองอากาศด้วยสายตาเหม่อลอยเป็นเวลานาน  ก่อนจะใช้สองมือกุมหน้าอกด้วยสีหน้าเจ็บปวดพลางทิ้งตัวทรุดลงกับพื้น
    
    เขาไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปแล้วกี่ชั่วโมง
    กริดคิดว่าตนคงไม่เหลือน้ำตาให้ร่ำไห้อีกแล้ว

    ทว่า  มันกลับไหลซึมออกมาอีกครั้งบนใบหน้าที่อิดโรยไร้เรี่ยวแรง

    “…เป็นลุงที่แย่มาก”

    กริดนอนร้องไห้อยู่บนพื้นไม้โรงเหล็ก  
    เสียงแหบพร่าถูกเปล่งบางเบาราวกับร่ายกายไร้วิญญาณ  ถ้อยคำเจือความเศร้าของกริดได้ดังกังวาลสะท้อนทั่วโรงเหล็กใหญ่

    “ไหนบอกว่าจะเรียนเทคนิคจากฉันให้หมดก่อน…ทำไมถึงไม่ยอมรักษาสัญญา  เป็นลุงแย่มาก”

    ใช่แล้ว…แย่มาก
    
    ฮึก… 

    กริดรำพันกับตนเองเล็กน้อยก่อนจะชะงักความคิด
    เขากลัวว่าหากเหล่าทวยเทพได้ยินว่าข่านเป็นคนไม่ดี  ข่านอาจถูกส่งลงไปอยู่ในขุมนรก

    “…” 

    กาลเวลาเลือนผ่านอย่างเงียงงันและว่างเปล่า  กริดมองกวาดทั่วโรงเหล็กใหญ่ด้วยใบหน้าเปี่ยมความแค้น
    เขาได้แต่ตัดพ้อกับตัวเอง

    เหตุใดตนถึงไม่อยู่ปกป้องข่าน?
    เหตุใดตนถึงไม่กลับมาให้เร็วกว่านี้?

    “พวกเราอยู่ด้วยกันนานนับสิบปี”

    เมื่อคนข้างกายต้องจากไปกระทันหัน  ความเจ็บปวดในใจกริดไม่มีวันเสื่อมลงโดยง่ายดาย
    
    “แต่ทำไมการบอกลาถึงมีโอกาสแค่วินาทีเดียว”

    ข่านในวาระสุดท้ายจะรอคอยการมาถึงของตนด้วยความทุกข์ทรมาณมากแค่ไหน?

    กริดตะเบ็งคำว่า ‘พ่อ’ และ ‘ลุง’ ภายในใจอย่างสุดเสียง  
    เขาขอสำนึกบุญคุณของชายผู้ยิ่งใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย
    กริดไม่มีโอกาสแม้แต่จะบอกลาให้นานกว่านี้
    
    ลอเอลเดินมาปลอบใจกริดที่เอาแต่ก้มหน้ามองพื้นไม้

    “สำหรับข่าน  หนึ่งวินาทีคงยาวนานราวกับชั่วนิรันด์  เขามีความสุขจากก้นบึ้งหัวใจในวาระสุดท้าย  ไม่มีสิ่งใดสำคัญกับข่านมากไปกว่าได้พบฝ่าบาทก่อนตายอีกแล้ว”

    ผ่านไป 13 ชั่วโมง 23 นาทีหลังจากการเสียชีวิตของข่าน
    ลอเอลหยุดงานทั้งหมดพร้อมกับจัดการเรื่องเร่งด่วนให้กริดเป็นกรณีพิเศษ

    “หน่วยข่าวของเราระบุตัวสมาชิกอิมมอทัลได้ครบแล้ว  กระหม่อมกำลังสืบหาจุดที่พวกมันเคลื่อนไหวบ่อยครั้ง  ฝ่าบาทสามารถออกคำสั่งฆ่าได้ทุกเมื่อหากต้องการ”

    พวกบัดซบที่กล้าบุกรุกอาณาจักรโอเวอร์และทำร้ายคนสำคัญกริด
    ต่อให้ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของกริด  การกระทำชั่วช้าเช่นนี้ก็ไม่มีวันได้รับการอภัยในมุมมองอาณาจักร
    ลอเอลมีแผนจะไล่บดขยี้อิมมอทัลเพื่อให้พวกมันจมอยู่กับความทุกข์ตลอดชั่วชีวิตที่เหลืออยู่
    
    “งานศพของข่านจะถูกจัดขึ้นด้วยเกียรติยศสูงสุด  คุณงามความดีของข่านที่ช่วยพัฒนาระบบเศรษฐกิจอาณาจักร  สิ่งเป็นคุณประโยชน์ยิ่งใหญ่จนมิอาจหาผู้ใดมาแทนที่ได้  แล้วก็…”

    ลอเอลชะงักรายงานด้วยร่างกายที่สั่นระริก  เขาไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน  

    ลอเอลสูดลมหายใจเต็มปอดพลางสงบจิตให้เป็นปรกติ
    จากนั้นจึงกล่าวต่อไป

    “ฝ่าบาทคงจะทราบดีอยู่แล้ว…ช่างตีเหล็กในตำนานคนใหม่คือข่าน”

    ข้อความโลกประกาศในช่วงเวลาเดียวกับที่ข่านเสียชีวิต  
    เขาบรรจงทุบค้อนจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้าย  และกลายเป็นตำนานก่อนจะเสียชีวิตในอีกห้าวินาทีต่อมา
    แม้จะได้เป็นตำนานเพียงห้าวินาที  แต่ความสำเร็จชั่วชีวิตของข่านจะคงอยู่กับโลกไปตลอดกาล

    ลอเอลกล่าวต่อไปอย่างระมัดระวัง

    “ข่านเสียชีวิตตามอายุขัย  มิใช่เพราะพิษ”
    
    ประกันชีวิตห้าวินาทีทำงานทันทีเมื่อข่านกลายเป็นตำนาน  
    ด้วยทักษะติดตัวต้านทานอาการผิดปรกติทุกชนิด  เขาจึงกลายเป็นอมตะพร้อมขจัดพิษออกจากร่างสำเร็จ
    ข่านจึงควรมีชีวิตรอดด้วยพลังกายหนึ่งหน่วยเหมือนกับตำนานคนอื่น

    แต่สิ่งนั้นกลับไม่เกิดขึ้น
    จากคำบอกเล่าของเฟคเกอร์  รูบี้  และเหล่านักบวชรีเบคก้า  อายุขัยของข่านดำเนินมาจนถึงขีดจำกัดแล้ว
    ไม่ว่าจะเวทฮีลหรือโพชั่น  ไม่มีสิ่งใดสามารถยื้อชีวิตชายชราคนนี้ได้

    “ข่านควรสิ้นลมอย่างสงบโดยไม่เจ็บปวดทรมาณเพราะพิษ”

    กริดคงมาดูใจข่านไม่ทันหากเขาไม่มีประกันชีวิตอมตะห้าวินาที

    ลอเอลหวังให้กริดคลายความโศกเศร้า  แต่ดูเหมือนจะได้ผลตรงกันข้าม
    
    โทสะของกริดกำลังเดือดปะทุถึงขีดสุด 
    ชายหนุ่มกล่าวด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวและน้ำเสียงที่สั่นระริก

    “อายุขัยของข่านสั้นลงเพราะผลจากพิษต่างหาก”

    “…” 

    “หรือต่อให้ไม่เป็นเช่นนั้น  ความจริงที่ข่านเจ็บปวดทรมาณเพราะพิษก็ไม่เปลี่ยน”

    ข่านต้องเผชิญนรกแห่งพิษยาวนานหลายชั่วโมงด้วยร่างกายที่แก่ชรา
    ในฐานะผู้เล่นซึ่งมีระบบช่วยลดทอนความเจ็บปวด  กริดไม่อาจจินตนาการความทรมาณที่ข่านได้รับ
    
    ชีวิตที่ผ่านมาของข่านต้องจมอยู่กับความโศกเศร้าหลังจากสูญเสียภรรยาและบุตรชาย
    ชายคนนี้เจ็บปวดมากเกินพอแล้ว

    เมื่อทราบว่าข่านต้องทุกข์ทรมาณในวาระสุดท้ายของชีวิต  
    โทสะของกริดจึงเดือดพล่านราวกับมันไม่มีวันสงบลงได้อีก

    “อิมมอทัล…”

    ร่ายกายของกริดยังคงสั่นเทิ้มจากความแค้นที่สุมอก
    เขามิได้กล่าวสิ่งใดเพิ่มเติม  มีเพียงหมัดที่ถูกกำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน
    เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือจนเลือดไหลซึม

    กริดต้องการเวลามากกว่านี่เพื่อให้ตนคุมสติตัวเองอยู่    

    “กระหม่อมจะรีบไปเตรียมกองทัพให้พร้อม”

    ลอเอลก้มศีรษะลงพลางหันหลังกลับ
    เขาต้องเตรียมระดมพลกองทัพแทนกริด  จึงไม่มีเวลาอยู่สนทนานานนัก
    
    ต้องเร่งมือแล้ว

    ‘หากประเมินจากอารมณ์ของฝ่าบาท…อาณาจักรคงต้องเข้าสู่ภาวะสงครามอย่างเลี่ยงไม่ได้’

    ลอเอลคาดเดาว่ากริดจะคลุ้มคลั่งสุดขีด
    คำสั่งฆ่าอิมมอทัลแค่หนสองหนคงไม่ทำให้กริดสาแก่ใจแน่  อาจถึงขั้นยกทัพทำศึกมหาสงครามล้างบางอาณาจักร
    
    แน่นอนว่าสงครามมิใช่ข่าวดีของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
    มันคือฝันร้ายที่ไม่มีใครอยากให้เกิด
    มหาสงครามจะสูญสิ้นทั้งกำลังทหาร  เสบียง  และการขาดดุลทางเศรษฐกิจครั้งใหญ่
    หากสงครามเต็มรูปแบบกับอิมมอทัลยืดเยื้อออกไป  แม้อิมมอทัลจะถูกทำลาย  แต่ฝ่ายที่เสียหายหนักไม่แพ้กันคือพวกตน
    
    ‘ไอ้ระยำเวอราดิน…ดันเลือกลงมือในช่วงสนธิสัญญาสงบศึกกับจักรวรรดิ’

    ลอเอลมีแผนจะพัฒนาอาณาจักรอย่างก้าวกระโดดในช่วงสงบศึก
    แต่ทุกสิ่งกลับต้องติดลบอีกครั้ง
    และเมื่อสนธิสัญญาจบลง  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ก็จะมีขุมพลังด้อยกว่าจักรวรรดิในทุกด้าน
    
    สีหน้าของลอเอลพลันดำมืด  เขาเดินออกจากโรงเหล็กใหญ่ด้วยสภาพไร้เรี่ยวแรง

    ด้านหลังลอเอล  กริดลุกขึ้นจากที่นั่งเมื่อเหลือบเห็นชุดเกราะตัวหนึ่งบนทั่งตีเหล็กของข่าน

    ผลงานทิ้งท้ายที่ข่านแลกมาด้วยชีวิต
    กริดเดินเข้าไปลูบคลำชุดเกราะด้วยฝ่ามือและดวงตาที่สั่นระริก

[ วัลฮัลล่าแห่งห้วงอาทรชั่วนิรันดร์ ]
เกรด : ความลับ
ความคงทน : ???
พลังป้องกัน : ???
ออปชั่น : ???
    ชุดเกราะที่บรรจุเรื่องราวระหว่างช่างตีเหล็กในตำนานรุ่นที่สอง ‘กริด’ และช่างตีเหล็กในตำนานรุ่นที่สาม ‘ข่าน’
* มีเพียง ‘กริด’ เท่านั้นที่สามารถมองเห็นรายละเอียดไอเท็ม

[ ท่านคือกริด ]
[ รายละเอียดไอเท็มมีการเปลี่ยนแปลง ]

    ชิ้ง— 

[ วัลฮัลล่าแห่งห้วงอาทรชั่วนิรันดร์ ]
เกรด : ไม่เปิดเผย
ความคงทน : 1,721/1,721
พลังป้องกัน : 1,410
* อัตราฟื้นฟูพลังชีวิตตามธรรมชาติ +20%
* ลดทอนความเสียหายทางกายภาพและเวทมนตร์ +40%
* ต้านทานทักษะ ‘สั่งตาย’ และทักษะ ‘ลอบสังหาร’ ทุกชนิด
* อุณหภูมิร่างกายผู้สวมจะไม่เปลี่ยนแปลง
* พลังป้องกันของผู้สวมจะเพิ่มขึ้นตามจำนวนสมาชิกในปาร์ตี้
* พลังป้องกันจะยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อค่าความคงทนชุดเกราะลดลง  
* พลังป้องกันเวทมนตร์ +300
* มีโอกาสปลดปล่อย ‘พิษแห่งมนุษย์พิษ’ เมื่อถูกโจมตี
* ได้รับทักษะติดตัว ‘ต้านทานหมื่นพิษ’
* ได้รับทักษะติดตัว ‘ปราการเคลื่อนที่’
    ชุดเกราะที่สร้างโดยช่างตีเหล็กในตำนาน ‘ข่าน’
    เขาบรรจงสร้างขึ้นโดยทุกลมหายใจหวังให้กริดปลอดภัยและมีความสุข
    อัดแน่นไปด้วยความรัก  ความอาทร  ความห่วงใย  และอายุขัยของข่าน  แถมยังผสานเข้ากับพิษรุนแรงที่ข่านได้รับขณะกำลังออกแรงทุบค้อน
    ชุดเกราะตัวนี้มีต้นแบบมาจาก ‘วัลฮัลล่า’  ผลงานชิ้นเอกของช่างตีเหล็ก ‘อัลบาติโน่’ ผู้เคยเป็นแรงบันดาลใจให้แพ็กม่า
    ประสิทธิภาพของมันได้ก้าวข้ามรุ่นต้นแบบไปแล้ว
    เกรด ‘ไม่เปิดเผย’ หมายถึงชุดเกราะตัวนี้จะระบุเกรดอีกครั้งตามท่าทีของผู้สวม
    สามารถออกมาเป็นเกรด ‘มิธ’ ได้หากผู้สวมใส่แสดงออกอย่างถูกต้อง    
น้ำหนัก : 3,980
เงื่อนไขสวมใส่ : กริด

    “ข่าน…”

    กริดทราบทุกสิ่งกระจ่างชัดเพียงแค่ได้เหลือบมอง  เขาเห็นความทุ่มเทและความห่วยใยที่ข่านมอบให้ตนทุกลมหายใจ
    ข่านออกแบบชุดเกราะตามสรีระของกริดโดยไม่ผิดเพี้ยนแม้แต่หนึ่งเซนติเมตร
    
    ลงเอยด้วย

    “ข่าน…ฉันขอโทษ”

    กริดร่ำไห้อีกครั้งด้วยสีหน้าเจ็บแปลบ
    ตัวเขามันแย่ที่สุด

    เหตุใดตนถึงไม่เคยมอบของขวัญใดให้ข่านเป็นพิเศษเลยสักครั้ง?
    เฉกเช่นชุดเกราะตัวนี้  ข่านอาจมีชะตาชีวิตที่เปลี่ยนไปหากกริดมอบขอบขวัญสุดพิเศษให้สักชิ้น
    
    เมื่อตระหนักได้ถึงความรู้สึกที่ข่านมีให้  กริดจึงตีตราตนเป็นคนบาปหนักทันที    
    เขาสาบานกับตัวเองว่าจะเอาใจใส่คนในครอบครัวให้มากกว่านี้

    >>  เตรียมงานแถลงการณ์ให้ฉัน
    
    กริดส่งข้อความเสียงหาลอเอลเมื่อสงบสติอารมณ์ได้

    >>  หืม?  แถลงการณ์…?

    ลอเอลชะงักกับถ้อยคำไม่คาดคิด
    เขานึกว่ากริดจะออกคำสั่งพลิกแผ่นดินตามล่าตัวเวอราดินกับแอ็กนัส

    กริดอธิบายต่อไป

    >>  ฉันจะแถลงการณ์ตำหนิอิมมอทัลที่รุกรานอาณาจักรอื่นขณะกำลังแข่งขันนานาชาติจนเกิดความเสียหายร้ายแรง

    >>  …นายจะใช้สื่อเพื่อส่งสัญญาณให้คนทั้งโลกเคลื่อนไหวงั้นหรือ?

    >>  ถูกต้อง

    ทวีปตะวันตกนั้นกว้างใหญ่มาก
    แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่กิลด์โอเวอร์เกียร์จะส่งคนกระจายออกไปทั่วทวีปเพื่อตามล่าตัวอิมมอทัล
    และต่อให้ทำสำเร็จ  แต่เหยื่อที่ถูกสังหารก็คงมีเพียงหยิบมือเดียว  ไม่มีทางเป็นตัวใหญ่อย่างเวอราดินหรือแอ็กนัส

    อีกความหมายหนึ่งก็คือ  ประสิทธิภาพของวิธีนี้ไม่คุ้มกับสิ่งที่สูญเสียไป
    
    >>  ฉันจะหยิบยืมมือผู้คนสองพันล้านเพื่อทำลายอิมมอทัล

    ‘เราทราบดีว่าอาณาจักรมิอาจเคลื่อนทัพได้ในเวลานี้’

    ถึงกริดจะกำลังเดือดดาลและโศกเศร้า  แต่เขายังวิเคราะห์สถานการณ์รอบด้านอย่างใจเย็น
    สิ่งนี้คือพื้นฐานของกษัตริย์

    ลอเอลชื่นชมในความสุขุม  แต่เขาไม่เห็นด้วยกับการใช้สื่อโน้มน้าวผู้คน
    
    การรุกรานจากอิมมอทัลและความตายของข่าน  
    เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างความเสียหายใหญ่หลวงต่ออาณาจักรโอเวอร์เกียร์ก็จริง  แต่สำหรับผู้เล่นทั่วโลก  ความตายของ NPC มิได้มีมูลค่าสูงขนาดต้องยอมเคลื่อนไหว
    
    การประณามอิมมอทัลของกริดคือสิ่งที่ถูกต้องแล้วจริงหรือ?
    แถมกริดยังได้รับรางวัลมากมายจากการแข่งนานาชาติ  สิ่งนี้สามารถชดเชยความสูญเสีย NPC หนึ่งคนไม่ได้ยาก
    บุคคลที่ไม่ชอบกริดเป็นทุนเดิมจะหาเรื่องเย้ยหยันและวิพากษ์วิจารณ์แง่ลบ

    >>  ฉันไม่คิดว่าพวกเราจะได้รับความร่วมมือจากคนทั่วโลก  ต่อให้การกระทำของอิมมอทัลไม่เหมาะสมจริง  แต่ความเสียหายของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ก็ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา  คงมีเพียงน้อยคนที่จะยอมร่วมมือ

    ลอเอลตอบกลับในสิ่งที่ตนคิด    

    >>  นายเข้าใจผิดแล้ว

    >>  …? 

    >>  ฉันไม่ได้ขอร้องให้ผู้เล่นสองพันล้านคนร่วมมือ  ฉันจะแถลงการณ์เพื่อประชาสัมพันธ์

    >>  ประชาสัมพันธ์…?

    >>  ถูกต้อง  หลังจากประกาศถึงเหตุผลที่ต้องทำลายอิมมอทัล  ฉันจะประกาศให้ทั่วโลกได้รับรู้ว่า  ฉันจะสร้างให้ไอเท็มให้กับใครก็ตามที่ฆ่าสมาชิกอิมมอทัลสำเร็จ

    >>  … 

    เป็นที่แน่ชัดแล้ว
    ผู้เล่นทั้งสองพันล้านจะกลายเป็นนักล่าอิมมอทัลทันที่แถลงการณ์ของกริดจบลง  
    จำนวนนักล่าอิมมอทัลจะผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด  พวกมันจะถูกรุม PK ไปชั่วนิรันดร์จนกว่าจะเลิกเล่นถาวร    

    แต่สิ่งนี้ต้องแลกกับการที่กริดสูญเสียทรัพยากรในปริมาณมหาศาล
    การสร้างไอเท็มให้ผู้เล่นนับพันนับหมื่นอาจทำให้กริดถึงคราวล่มจม

    >>  ฝ่าบาทจะแบกรับภาระค่าใช้จ่ายยังไง?

    ลอเอลห้ามปรามโดยอิงตามหลักเหตุและผล  
    ทางด้านกริดตอบกลับโดยไม่ลังเล

    >>  ฉันรวย

    กริดร่ำรวยขึ้นมากหลังจากขายคันศรฟินิกซ์แดงให้จิสึกะ  แถมยังมีเงินส่วนตัวอีกมหาศาลจากรายได้หลายช่องทาง
    
    >>  ฉันไม่สนว่าตัวเองจะล่มจมหรือไม่  แต่พวกระยำอิมมอทัลต้องเลิกเล่นซาทิสฟายเป็นการถาวร  

    ไม่ใช่พลังแห่งไอเท็มเพียงอย่างเดียว
    กริดยังเรียนรู้วิธีใช้พลังแห่งความมั่งคั่งและอิทธิพลส่วนตัว
   

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,210
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous