จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 781
จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 781
“อาณาจักรที่สร้างโดยช่างตีเหล็ก!”
ช่างตีเหล็กอันดับหนึ่ง ‘แพนเมียร์’ ออกอาการตื่นเต้นขณะเดินสำรวจกรุงไรน์ฮาร์ท
เขตอุตสาหกรรมตีเหล็กที่นี่ประกอบด้วยโรงเหล็กขนาดใหญ่จำนวนมากเหมือนกับ ‘ทาลิม่า’ เมืองแห่งคนแคระ
เสียงทุบค้อนดังกังวาลเป็นจังหวะ ควันเผาเหล็กคละคลุ้งขึ้นปล่องไฟ บรรยากาศร้อนระอุมาพร้อมกับกลิ่นโลหะโชยคลุ้ง
แดนสวรรค์ของช่างตีเหล็กอย่างแท้จริง
ดินแดนในอุดมคติที่สร้างโดยช่างตีเหล็กเพื่อช่างตีเหล็ก!
‘ถ้าเราผลิตผลงานที่นี่ ประสิทธิภาพจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวแน่’
ช่างตีเหล็กย่อมเข้าใจหัวอกช่างตีเหล็กด้วยกัน
แพนเมียร์ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศและสถาปัตยกรรมโรงเหล็กโดยรอบ
เขาสัมผัสได้ถึงความเอาใจใสที่กริดมีให้เขตอุตสาหกรรมตีเหล็กไรน์ฮาร์ท
แพนเมียร์กำลังมีความสุขล้นปรี่ไปถึงสรวงสวรรค์
“นี่คือโรงเหล็กใหญ่สินะ”
แพนเมียร์มุ่งตรงไปยังสถานที่ทำงานในอนาคตของตนหลังจากเดินชมเขตอุตสาหกรรมตีเหล็กจนทั่ว
เขาจมอยู่ในบรรยากาศเปี่ยมสุขจนมิได้ระวังทาง
“หลบหน่อย!”
“หือ?”
แพนเมียร์ที่กำลังย่างกรายด้วยฝีเท้าผ่อนคลายพลันต้องชะงัก
เขาหันไปเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งกำลังแบกถุงแป้งข้าวสาลีที่หนักกว่าร้อยกิโลกรัมไว้บนหลัง
แพนเมียร์เริ่มขมวดคิ้ว
‘พวกทาสงั้นหรือ?’
กลุ่มคนที่แบกถุงแป้งล้วนกำลังเดินหลังค่อมและมีก้าวย่างคล้ายเป็ด
เนื้อตัวมอมแมมเปียกปอนด้วยเหงื่อไคลชุ่มกาย
ใครบางคนถึงกับล้มลงระหว่างทาง
แต่คนผู้นั้นก็รีบลุกพรวดพลางแบกถุงแป้งขึ้นหลังราวกับกลัวการถูกลงโทษ
“หืม…งานหนักเอาเรื่องแฮะ”
แพนเมียร์พบเห็นทาสไม่บ่อยนักในจักรวรรดิ
แม้แต่จักรวรรดิที่โหดเหี้ยมซึ่งไล่ฆ่าชนกลุ่มน้อยเป็นผักปลา พวกมันยังปฏิบัติต่อทาสอย่างยุติธรรมต่อหน้าชาวเมือง
เขาเคยคิดว่า SA กรุ๊ปคงไม่ต้องการให้ผู้เล่นได้เห็นภาพที่หดหู่เกินไปนัก
แต่อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยผู้เล่นกลับมีทาสถูกทารุณกลางเมืองหลวงได้อย่างไร
“เรายังเข้าไม่ถึงระบบของที่นี่”
เหตุใดกริดถึงต้องทารุนทาสเช่นนี้?
แพนเมียร์พยายามทำความเข้าใจแต่ก็ไม่ง่ายนัก
“หือ?”
เขาต้องตะลึงอีกครั้งขณะกำลังจะเดินจากไป ในขบวนทาสที่เคลื่อนผ่านมีบุคคลที่แพนเมียร์รู้จักแฝงตัวอยู่
ออร่ามาสเตอร์ ‘ฮูเร็น’
‘ฮูเร็น!’
ฮูเร็นคือหนึ่งในนักกีฬาที่แข็งแกร่งสุดของทีมชาติสหรัฐ
เขาเป็นบุคคลดาวเด่นที่สามารถรั้งอันดับหลักหน่วยของโลกมานานหลายปี
ชาวอเมริกาหลายต่อหลายคนต่างผิดหวังที่ไม่ได้เห็นฮูเร็นโลดแล่นในการแข่งนานาชาติปีที่สอง
มักมีคำกล่าวในหมู่ชาวอเมริกันทุกปีว่า ‘หากทีมสหรัฐมีฮูเร็นล่ะก็…’
ทุกคนต่างคาดเดาว่าฮูเร็นคงกำลังซุ่มฝึกหนักรอวันกลับมาเจิดจรัสอีกครั้ง
แพนเมียร์เคยคิดเช่นเดียวกัน
เขาเฝ้ารอโอกาสรวมทีมกับฮูเร็นอีกครั้งเมื่ออีกฝ่ายเสร็จสิ้นการซุ่มฝึก
แต่แพนเมียร์กลับได้พบบุคคลไม่คาดฝันในสถานที่ไม่คาดคิด
‘ฮูเร็นกลายเป็นทาสได้ยังไง?’
ตนอาจเห็นภาพหลอน
ต้องตาฝาดไปแน่
แพนเมียร์ขยี้ตาอีกครั้งพลางปฏิเสธความจริง
แต่เมื่อเพ่งพิจารณาอย่างถี่ถ้วนหลายรอบ ทาสคนดังกล่าวคือฮูเร็นไม่ผิดแน่
แถมงานของฮูเร็นยังหนักหนายิ่งกว่าทาสคนใดทั้งหมด
เขาเดินหลังค่อมและมีจังหวะก้าวขาที่เชื่องช้าเหมือนเป็ด บนแผ่นหลังกำลังแบกถุงแป้งสาลีขนาดมหึมาไว้มากถึงหก
“ป…เป็นไปไม่ได้! ฮูเร็น! นายมาทำอะไรที่นี่?!”
แพนเมียร์รีบปรี่เข้าไปหาฮูเร็นด้วยสีหน้าสุดทึ่ง
ใบหน้าฮูเร็นกำลังเปรอะเปื้อนด้วยฝุ่นโคลน เนื้อตัวสกปรกมอมแมม
มาดอันลุ่มลึกของสุภาพบุรุษที่ดูคล้ายขุนนางอังกฤษเก่าหายไปไหนหมด?
“ก…เกิดอะไรขึ้น? ทำไมนายถึงกลายเป็นทาสไปได้?”
“แพนเมียร์…?”
ฮูเร็นอมยิ้มเมื่อเขาจดจำแพนเมียร์ได้
“…ทำไมนายถึงจำฉันได้? ผู้คนมักแยกแยะไม่ออกว่าใครเป็นใคร พวกเราดูคลายกันหมด”
“ทำไมจะจำไม่ได้! นายคือคนแรกที่ซื้อไอเท็มเกรดอีปิกที่ฉันสร้าง!”
“ฮะฮะ…จริงด้วยสินะ เคยมีเรื่องแบบนั้นมาก่อน”
แพนเมียร์มองปราดเดียวก็ทราบว่าฮูเร็นกำลังเหนื่อยหอบ
เขาจิตนาการชีวิตแสนรัดทนในช่วงที่ผ่านมาของชายคนนี้ได้ทันที
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ทำไมถึงได้กลายเป็นทาส?”
“หมายความว่ายังไง? ฉันไม่ได้เป็นทาสสักหน่อย”
“แล้วเป็นอะไร?”
“ชาวนา”
"อะไรนะ...?"
“ฉันเป็นชาวนาอยู่ที่ไบรัน วันนี้มีภารกิจส่งมอบผลผลิตให้ไรน์ฮาร์ท”
“ชาวนา...? ส่งมอบผลผลิต…?”
“ถูกต้อง นี่คืองานของชาวนา ไม่ใช่ทาสอย่างที่นายคิด”
“อ๊า! นายเสียสติไปแล้วสินะ…”
แพนเมียร์ยังปฏิเสธความจริงจนถึงที่สุดแม้ฮูเร็นจะกล่าวออกมาด้วยตัวเอง
แรงเกอร์หลักเดียวที่เป็นหน้าเป็นตาให้สหรัฐอเมริกามายาวนาน เหตุใดผู้เล่นคลาสออร่ามาสเตอร์สุดแกร่งถึงกลายเป็นชาวนาไปได้?
แล้วชาวนาประสาอะไรถึงต้องแบกถุงแป้งหลายร้อยกิโลกรัมไว้บนหลัง?
แถมยังก้าวเดินด้วความเร็วระดับเป็ดคลาน
ไม่มีเกวียนให้ใช้รึไง?
ฮูเร็นส่งเสียงกระซิบข้างหูแพนเมียร์
“ไม่ต้องห่วง นี่คือการฝึก”
“การฝึก?”
“ถูกต้อง ฉันเป็นชาวนาของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เพื่อฝึกฝนให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น แต่นายห้ามบอกความลับนี้กับใครเด็ดขาด ฉันไม่ต้องการให้มันถูกแพร่งพรายออกไปจนแพร่หลาย”
“…”
หมอนี่เสียสติโดยสมบูรณ์แล้ว
หรือแพนเมียร์กำลังถูกนักต้มตุ๋นปลอมใบหน้าเพื่อล่อลวง?
เขาถึงกับหมดคำพูด
“อาดิโอส*”
(*คำกล่าวลาภาษาสแปนิช)
ฮูเร็นกล่าวคำอำลาพร้อมกับแบกถุงแป้งขึ้นหลังอีกครั้ง จากนั้นก็ไล่ตามกลุ่มไปด้วยความเร็วเทียบเท่าเป็ดคลาน
“…ดันกลายเป็นคนเสียสติในช่วงสำคัญของชีวิตเสียได้ เฮ่อ…”
สีหน้าท่าทีของแพนเมียร์กำลังบ่งบอกชัดเจนว่าฮูเร็น ‘จบเห่’ แล้ว
ทีมสหรัฐอเมริกาต้องสูญเสียดาวดังของโลกไปอีกหนึ่งคน
แพนเมียร์ถอนหายใจยาวพลางก้าวเดินด้วยฝีเท้าหนักแน่น
ช่างตีเหล็กผิวดำสนิทคนหนึ่งกำลังยืนรอเขาในโรงเหล็กใหญ่
และชื่อของชายคนนั้นคือ…
‘ไวท์?’
เหตุใด NPC ผิวดำถึงมีชื่อที่แปลว่าขาว?
‘ล้อกันเล่นรึไง?’
แพนเมียร์เริ่มพบเหตุการณ์ประหลาดนับตั้งแต่ได้เห็นฮูเร็น
เหตุใดอาณาจักรโอเวอร์เกียร์มีสิ่งพิสดารมากมายขนาดนี้?
“นายคือแพนเมียร์รึเปล่า?”
“ใช่…”
“ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือชางตีเหล็กไวท์ที่อาจารย์กริดกำชับให้ฝึกสอนนาย ฉันจะถ่ายทอดวิชาการตีเหล็กให้นายกับมือนับแต่นี้เป็นต้นไป พวกเราจะเริ่มที่การสร้างหัวเข็ม”
“อะไรนะ?”
แพนเมียร์พลันขมวดคิ้ว
ชายคนนี้เป็นใครกัน?
ตนเป็นถึงช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งและมีโอกาสเรียนรู้เทคนิคสร้างอีโก้ไอเท็มจากช่างฝีมือเผ่าคนแคระโดยตรง
แม้แต่องค์จักรพรรดิยังยอมรับในพรสวรรค์และมอบตำแหน่งช่างตีเหล็กใหญ่ของจักรวรรดิให้
กระทั่งช่างฝีมือที่แก่ชราและโอหังของจักรวรรดิก็ยังยอมรับตนที่สามารถสร้างอีโก้ไอเท็มได้
แพนเมียร์มองว่าตนคือหนึ่งในสุดยอดช่างตีเหล็กของทวีปยุคปัจจุบัน
เขามั่นใจว่ามีช่างตีเหล็กเพียงหยิบมือเดียวบนทวีปที่เก่งกาจกว่าตน
แต่ชายปริศนาตรงหน้าที่วัยเพียงสี่สิบกลับประกาศว่าจะสอนสั่งเขา
‘แถมยังเป็นการสร้างหัวเข็ม?’
เขาไม่ได้ละทิ้งทุกสิ่งจากจักรวรรดิเพื่อถูกปฏิบัติตัวต่ำต้อยเยี่ยงนี้
แพนเมียร์พยายามสงบสติพร้อมกับอธิบาย
“คุณคงจำผิดคนแล้ว ผมคือช่างตีเหล็กที่กษัตริย์กริดเชิญมา”
“ฉันรู้”
“คุณรู้? รู้แล้วยังกล้าสอนผมอีกหรือ? แถมยังให้สร้างหัวเข็มที่แม้แต่เด็กเล็กยังทำได้”
“นี่คือคำสั่งจากราชาโอเวอร์เกียร์โดยตรง นายคิดจะขัดขืน?”
“อะแฮ่ม…!”
แพนเมียร์กระแอมเสียงดังด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
‘กริดไม่ได้ต้องการเราเป็นพวกพ้อง เขาแค่ต้องการหยามเกียรติเรางั้นหรือ?’
ความเคลือบแคลงในใจแพนเมียร์เริ่มทวีจำนวน
ช่างตีเหล็กไวท์มิได้สนใจท่าทีแพนเมียร์ เขาเดินกลับไปยังเตาหลอมและทั่งส่วนตัว
ไวท์คิดว่าแพนเมียร์คงไม่พอใจและถอดใจกลับไปแล้ว
‘ก็ได้…มาดูกันว่ากริดคิดจะปฏิบัติกับเรายังไง’
แพนเมียร์เดินตามไวท์เข้าไปด้านใน
ทันใดนั้น ไวท์นำโลหะสีดำด้านก้อนหนึ่งออกมาวางหน้าเตาหลอม
“หือ?”
แพนเมียร์ที่หัวเสียเมื่อครู่พลันเปลี่ยนสีหน้า
“นั่นแร่อะไร?”
สีเหมือนกับเหล็กนิลแต่ปราศจากความแวววาว
ลักษณะคล้ายโลหะแต่กลับมีเวทมนตร์แผ่ออกมาเจือจาง
แพนเมียร์สนใจแร่ชนิดใหม่มากจนตัดสินใจแหย่นิ้วเข้าไปสัมผัส
ท่าทีของเขาเหมือนกับเด็กเล็กที่ได้เห็นของเล่นชิ้นใหม่ตรงหน้า
ไวท์ฉีกยิ้มกว้าง
“สายตาแหลมคมสมกับเป็นช่างตีเหล็ก เชิญสัมผัสมันได้ตามใจชอบ”
“ข…ขอบคุณมาก”
แพนเมียร์รีบใช้ทักษะการตรวจสอบของช่างตีเหล็กทันทีที่ไวท์ยื่นโลหะปริศนามาใกล้
ช่างตีเหล็กขั้นสูงย่อมมีทักษะตรวจสอบในระดับสูง
[ เหล็กมังกรคลั่ง ]
โลหะที่พบได้เฉพาะภายในรังมังกรคลั่งเนอวาร์ธานเท่านั้น
มันถูกความคลุ้มคลั่งของเนอวาร์ธานครอบงำหลายปีจนได้รับทักษะ ‘งอกเงย’
โลหะจะเพิ่มขึ้นสองเท่าในทุกสิบวัน
เป็นการยากที่จะควบคุมโลหะซึ่งมีธรรมชาติผิดแผกเช่นนี้
ความแข็งเทียบเท่าเหล็กนิลแต่มีระดับความยากในการถลุงสูงกว่ามาก
น้ำหนัก : 5
“เฮ้ย!”
โลหะจากรังมังกร?
มนุษย์ทั่วไปไม่มีโอกาสยลโฉมแร่ชนิดนี้ไปชั่วชีวิต
“เพิ่มเป็นสองเท่าทั้งปริมาณและน้ำหนักเลยหรือ?”
“ถูกต้อง”
“อา…คงมีประโยชน์ในบางสถานการณ์สินะ”
แพนเมียร์ผุดไอเดียในการใช้งานเหล็กมังกรคลั่งราวสองถึงสามรูปแบบ
เขาต้องการลงมือถลุงและสร้างไอเท็มจากโลหะชนิดนี้ทันที
แต่รายละเอียดระบุชัดเจนว่าเหล็กมังกรคลั่งถูกถลุงได้ยากกว่าเหล็กนิลหลายเท่า
แพนเมียร์ไม่มั่นใจว่าตนรับมือมันไหว
ไวท์อมยิ้มเมื่ออาจความคิดเขาออก
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะฝึกฝนนายให้ถลุงเจ้านี่อย่างชำนาญ”
“คุณน่ะหรือ...?”
ไวท์ยังเด็กมากสำหรับการเป็นช่างตีเหล็กมากประสบการณ์
NPC ช่างตีเหล็กในวัยเดียวกับไวท์มักมีระดับเพียงขั้นกลางเท่านั้น
บางคนที่อัจฉริยะสักหน่อยอาจกลายเป็นขั้นสูงตอนต้นได้
แต่ทั้งหมดล้วนมีระดับต่ำกว่าแพนเมียร์
แพนเมียร์ยังไม่เชื่อใจไวท์อย่างเต็มที่
ทว่าเขาก็มิอาจแสดงน่าทีดูหมิ่น
ไวท์ปฏิบัติต่อแพนเมียร์เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาต้องทำดีตอบ
“ช่วยแสดงให้เห็นเป็นบุญตาด้วย”
“ไม่มีปัญหา”
ไวท์พยักหน้าเล็กน้อยพลางโยนเหล็กมังกรคลั่งเข้าไปในเตาหลอม
ฟู่ว—!
“…หือ?”
แพนเมียร์พลันชื่นชมในเทคนิคของไวท์
ทักษะการควบคุมไฟของชายคนนี้เป็นรองช่างฝีมือแก่ชราของจักรวรรดิไม่มาก
‘แต่ก็ยังไม่ถึงระดับช่างฝีมือ…’
ทว่าหากนำอายุของไวท์มาคิดคำนวณ
ไวท์จะมีอนาคตที่เจิดจรัสตรงกันข้ามกับช่างฝีมือแก่ชราแห่งอาณาจักร
ไวท์จะไล่ทันช่างฝีมือของจักรวรรดิได้ทันภายในระยะเวลาเพียงสิบปี
‘เป็นพรสวรรค์อันน่าทึ่งที่เราไม่เคยพบเห็นมาก่อน ชายคนนี้เก่งกาจด้านถลุงแร่เป็นพิเศษงั้นหรือ? ฮ…เฮ้ย?’
แพนเมียร์กำลังเฝ้ามองไวท์อย่างใกล้ชิดเพื่อตั้งใจศึกษา
แต่เขาพลันต้องชะงักค้างจนแทบลืมหายใจไปชั่วขณะ
เหตุเกิดหลังจากไวท์นำโลหะออกจากเตาหลอมและเริ่มทุบด้วยค้อน
เขากลายเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง
ประหนึ่งเทพสงครามในสนามรบที่เปี่ยมด้วยข้าศึก
เปลวเพลิงที่สั่นไหววูบวาบในเตาหลอมเปรียบดั่งเสียงโอดครวญอย่างทรมาณจากศัตรู
เหล็กมังกรคลั่งเปรียบดั่งแม่ทัพฝ่ายศัตรูที่กำลังถูกไวท์กำราบแน่นิ่ง
ไวท์กำค้อนตีเหล็กด้วยมาดองอาจดุดันประหนึ่งมันคือศาสตราแห่งผู้ปกครองสนามรบ
แคร้งงงง—!!
ไวท์เพ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการทุบเหล็กมังกรคลั่งด้วยเทคนิคเหนือชั้น
เคร้ง—!
เคร้งงง!
“…”
แพนเมียร์เฝ้ามองด้วยสีหน้าสุดทึ่ง
การลงค้อนของไวท์อยู่ในระดับเดียวกับช่างฝีมือแห่งจักรวรรดิ!
ไม่สิ…อาจเหนือกว่านั้น
“นายเป็นใครกันแน่?”
ไวท์เริ่มเล่าเรื่องราวของตน
“ฉันคือหัวหน้าโรงตีเหล็กค้อนขาวและลูกศิษย์อาจารย์กริด ฉันกลายเป็นช่างฝีมือได้เพราะการสอนสั่งอันมีค่าของกริด”
“อ…อะไรนะ?”
ไม่เพียงถ่ายทอดเทคนิค แต่กริดยังช่วยเพิ่มระดับ NPC ช่างตีเหล็กให้กลายเป็นช่างฝีมือได้ด้วยงั้นหรือ?
ขณะแพนเมียร์กำลังตกตะลึงกับเรื่องราวความเป็นมา ไวท์ได้กล่าวในสิ่งที่น่าทึ่งยิ่งกว่าเดิมออกมา
“กษัตริย์กริดยังมีลูกศิษย์อีกสามคนนอกจากฉัน พวกเขาคือเอโนชจากโรงตีเหล็กเพลิงฟ้า เบี๊ยกซานจากโรงตีเหล็กทั่งดำ และลาโฮชูจากโรงตีเหล็กแหนบแดง พวกเราทั้งสี่ได้รับคำสั่งจากกษัตริย์กริดให้ฝึกฝนนาย”
ตึกตัก! ตึกตัก!
หัวใจแพนเมียร์กำลังเต้นระรัวและเปี่ยมด้วยความคาดหวัง
เลือดลมสูบฉีดรุนแรงเกินกว่าร่างกายของชายวัยครึ่งร้อยจะรับไหว
“แพนเมียร์ นายต้องเรียนรู้เทคนิคจากพวกเราสี่คนนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มันจะเป็นก้าวเดินที่ยากลำบากและพิสูจน์ว่าความมุ่งมั่นของนายมีมากพอหรือไม่”
ชิ้ง—
[ ภารกิจลับถูกสร้างขึ้น ]
[ เรียนรู้เทคนิคการตีเหล็ก (1) ]
★ ภารกิจลับ ★
ท่านต้องใช้เวลาร่วมกับไวท์วันละ 10 ชั่วโมงเป็นเวลา 300 วันเพื่อซึมซับเทคนิคการใช้ค้อน
ความคืบหน้าภารกิจ : 1/300
รางวัลภารกิจ : เทคนิคค้อนประจำตระกูลไวท์
แพนเมียร์ต้องฝึกฝนวันละสิบชั่วโมงติดต่อกันนานถึงสามร้อยวันเต็ม
เขาต้องใช้เวลาทั้งสิ้นเกือบสี่ปีหากต้องการเรียนรู้เทคนิคจากทั้งสี่คน
สิ่งนี้คือภารกิจแรงงานทาสที่หนักหนาสาหัสเหนือสามัญสำนึกคนทั่วไป
แพนเมียร์ตะหนักถึงอนาคตอันโหดร้ายได้เป็นอย่างดี
แต่เขากลับไม่ลังเลแม้เพียงอึดใจ
“ตกลง! ผมจะเรียน! ผมอยากขอบคุณกษัตริย์กริดที่มอบโอกาสแสนล้ำค่านี้ให้! ผมจะทุ่มเทฝึกฝนเทคนิคของคุณอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง!”
“ต้องอย่างนั้น”
[ ท่านรับภารกิจ ]
“ไปรวบรวมถ่านหินมาให้ฉัน หลังจากนั้นจะสอนวิธีสร้างหัวเข็มจากเหล็กมังกรคลั่งให้”
ท่าทีของไวท์เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า เขาเริ่มออกคำสั่งแพนเมียร์ด้วยน้ำเสียงขึงขัง
“ถ…ถ่านหิน?”
“ใช่! ถ่านหิน! ไม่รู้จักถ่านหินรึไง? มัวยืนบื้ออะไรอยู่? เป็นเด็กใหม่ที่อ่อนหัดชะมัด! แค่เรื่องพื้นฐานของช่างตีเหล็กก็ยังไม่รู้”
“อ…เอ่อ ผมเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงนะ ดังนั้นมันออกจะ…”
“งั้นหรือ? จะลาออกก็ได้นะ”
“ผมจะรีบนำถ่านหินมาให้เดี๋ยวนี้!!”
ผู้เล่นคลาสช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งของโลกได้งานใหม่เป็นเบ๊รับใช้ในโรงตีเหล็กไรน์ฮาร์ท
งานกรรมกรเหล่านี้มิได้มอบรางวัลตอบแทนหรือทักษะใหม่
แพนเมียร์กล้ำกลืนฝืนทนผ่านแต่ละวันไปได้ด้วยมันฝรั่งสีรุ้งรสชาติเยี่ยม
ค่าความพากเพียรและความอดทนของเขาเพิ่มขึ้นหลายระดับยิ่งเวลาผ่านไป
“อาณาจักรที่สร้างโดยช่างตีเหล็ก!”
ช่างตีเหล็กอันดับหนึ่ง ‘แพนเมียร์’ ออกอาการตื่นเต้นขณะเดินสำรวจกรุงไรน์ฮาร์ท
เขตอุตสาหกรรมตีเหล็กที่นี่ประกอบด้วยโรงเหล็กขนาดใหญ่จำนวนมากเหมือนกับ ‘ทาลิม่า’ เมืองแห่งคนแคระ
เสียงทุบค้อนดังกังวาลเป็นจังหวะ ควันเผาเหล็กคละคลุ้งขึ้นปล่องไฟ บรรยากาศร้อนระอุมาพร้อมกับกลิ่นโลหะโชยคลุ้ง
แดนสวรรค์ของช่างตีเหล็กอย่างแท้จริง
ดินแดนในอุดมคติที่สร้างโดยช่างตีเหล็กเพื่อช่างตีเหล็ก!
‘ถ้าเราผลิตผลงานที่นี่ ประสิทธิภาพจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวแน่’
ช่างตีเหล็กย่อมเข้าใจหัวอกช่างตีเหล็กด้วยกัน
แพนเมียร์ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศและสถาปัตยกรรมโรงเหล็กโดยรอบ
เขาสัมผัสได้ถึงความเอาใจใสที่กริดมีให้เขตอุตสาหกรรมตีเหล็กไรน์ฮาร์ท
แพนเมียร์กำลังมีความสุขล้นปรี่ไปถึงสรวงสวรรค์
“นี่คือโรงเหล็กใหญ่สินะ”
แพนเมียร์มุ่งตรงไปยังสถานที่ทำงานในอนาคตของตนหลังจากเดินชมเขตอุตสาหกรรมตีเหล็กจนทั่ว
เขาจมอยู่ในบรรยากาศเปี่ยมสุขจนมิได้ระวังทาง
“หลบหน่อย!”
“หือ?”
แพนเมียร์ที่กำลังย่างกรายด้วยฝีเท้าผ่อนคลายพลันต้องชะงัก
เขาหันไปเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งกำลังแบกถุงแป้งข้าวสาลีที่หนักกว่าร้อยกิโลกรัมไว้บนหลัง
แพนเมียร์เริ่มขมวดคิ้ว
‘พวกทาสงั้นหรือ?’
กลุ่มคนที่แบกถุงแป้งล้วนกำลังเดินหลังค่อมและมีก้าวย่างคล้ายเป็ด
เนื้อตัวมอมแมมเปียกปอนด้วยเหงื่อไคลชุ่มกาย
ใครบางคนถึงกับล้มลงระหว่างทาง
แต่คนผู้นั้นก็รีบลุกพรวดพลางแบกถุงแป้งขึ้นหลังราวกับกลัวการถูกลงโทษ
“หืม…งานหนักเอาเรื่องแฮะ”
แพนเมียร์พบเห็นทาสไม่บ่อยนักในจักรวรรดิ
แม้แต่จักรวรรดิที่โหดเหี้ยมซึ่งไล่ฆ่าชนกลุ่มน้อยเป็นผักปลา พวกมันยังปฏิบัติต่อทาสอย่างยุติธรรมต่อหน้าชาวเมือง
เขาเคยคิดว่า SA กรุ๊ปคงไม่ต้องการให้ผู้เล่นได้เห็นภาพที่หดหู่เกินไปนัก
แต่อาณาจักรที่ก่อตั้งโดยผู้เล่นกลับมีทาสถูกทารุณกลางเมืองหลวงได้อย่างไร
“เรายังเข้าไม่ถึงระบบของที่นี่”
เหตุใดกริดถึงต้องทารุนทาสเช่นนี้?
แพนเมียร์พยายามทำความเข้าใจแต่ก็ไม่ง่ายนัก
“หือ?”
เขาต้องตะลึงอีกครั้งขณะกำลังจะเดินจากไป ในขบวนทาสที่เคลื่อนผ่านมีบุคคลที่แพนเมียร์รู้จักแฝงตัวอยู่
ออร่ามาสเตอร์ ‘ฮูเร็น’
‘ฮูเร็น!’
ฮูเร็นคือหนึ่งในนักกีฬาที่แข็งแกร่งสุดของทีมชาติสหรัฐ
เขาเป็นบุคคลดาวเด่นที่สามารถรั้งอันดับหลักหน่วยของโลกมานานหลายปี
ชาวอเมริกาหลายต่อหลายคนต่างผิดหวังที่ไม่ได้เห็นฮูเร็นโลดแล่นในการแข่งนานาชาติปีที่สอง
มักมีคำกล่าวในหมู่ชาวอเมริกันทุกปีว่า ‘หากทีมสหรัฐมีฮูเร็นล่ะก็…’
ทุกคนต่างคาดเดาว่าฮูเร็นคงกำลังซุ่มฝึกหนักรอวันกลับมาเจิดจรัสอีกครั้ง
แพนเมียร์เคยคิดเช่นเดียวกัน
เขาเฝ้ารอโอกาสรวมทีมกับฮูเร็นอีกครั้งเมื่ออีกฝ่ายเสร็จสิ้นการซุ่มฝึก
แต่แพนเมียร์กลับได้พบบุคคลไม่คาดฝันในสถานที่ไม่คาดคิด
‘ฮูเร็นกลายเป็นทาสได้ยังไง?’
ตนอาจเห็นภาพหลอน
ต้องตาฝาดไปแน่
แพนเมียร์ขยี้ตาอีกครั้งพลางปฏิเสธความจริง
แต่เมื่อเพ่งพิจารณาอย่างถี่ถ้วนหลายรอบ ทาสคนดังกล่าวคือฮูเร็นไม่ผิดแน่
แถมงานของฮูเร็นยังหนักหนายิ่งกว่าทาสคนใดทั้งหมด
เขาเดินหลังค่อมและมีจังหวะก้าวขาที่เชื่องช้าเหมือนเป็ด บนแผ่นหลังกำลังแบกถุงแป้งสาลีขนาดมหึมาไว้มากถึงหก
“ป…เป็นไปไม่ได้! ฮูเร็น! นายมาทำอะไรที่นี่?!”
แพนเมียร์รีบปรี่เข้าไปหาฮูเร็นด้วยสีหน้าสุดทึ่ง
ใบหน้าฮูเร็นกำลังเปรอะเปื้อนด้วยฝุ่นโคลน เนื้อตัวสกปรกมอมแมม
มาดอันลุ่มลึกของสุภาพบุรุษที่ดูคล้ายขุนนางอังกฤษเก่าหายไปไหนหมด?
“ก…เกิดอะไรขึ้น? ทำไมนายถึงกลายเป็นทาสไปได้?”
“แพนเมียร์…?”
ฮูเร็นอมยิ้มเมื่อเขาจดจำแพนเมียร์ได้
“…ทำไมนายถึงจำฉันได้? ผู้คนมักแยกแยะไม่ออกว่าใครเป็นใคร พวกเราดูคลายกันหมด”
“ทำไมจะจำไม่ได้! นายคือคนแรกที่ซื้อไอเท็มเกรดอีปิกที่ฉันสร้าง!”
“ฮะฮะ…จริงด้วยสินะ เคยมีเรื่องแบบนั้นมาก่อน”
แพนเมียร์มองปราดเดียวก็ทราบว่าฮูเร็นกำลังเหนื่อยหอบ
เขาจิตนาการชีวิตแสนรัดทนในช่วงที่ผ่านมาของชายคนนี้ได้ทันที
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ทำไมถึงได้กลายเป็นทาส?”
“หมายความว่ายังไง? ฉันไม่ได้เป็นทาสสักหน่อย”
“แล้วเป็นอะไร?”
“ชาวนา”
"อะไรนะ...?"
“ฉันเป็นชาวนาอยู่ที่ไบรัน วันนี้มีภารกิจส่งมอบผลผลิตให้ไรน์ฮาร์ท”
“ชาวนา...? ส่งมอบผลผลิต…?”
“ถูกต้อง นี่คืองานของชาวนา ไม่ใช่ทาสอย่างที่นายคิด”
“อ๊า! นายเสียสติไปแล้วสินะ…”
แพนเมียร์ยังปฏิเสธความจริงจนถึงที่สุดแม้ฮูเร็นจะกล่าวออกมาด้วยตัวเอง
แรงเกอร์หลักเดียวที่เป็นหน้าเป็นตาให้สหรัฐอเมริกามายาวนาน เหตุใดผู้เล่นคลาสออร่ามาสเตอร์สุดแกร่งถึงกลายเป็นชาวนาไปได้?
แล้วชาวนาประสาอะไรถึงต้องแบกถุงแป้งหลายร้อยกิโลกรัมไว้บนหลัง?
แถมยังก้าวเดินด้วความเร็วระดับเป็ดคลาน
ไม่มีเกวียนให้ใช้รึไง?
ฮูเร็นส่งเสียงกระซิบข้างหูแพนเมียร์
“ไม่ต้องห่วง นี่คือการฝึก”
“การฝึก?”
“ถูกต้อง ฉันเป็นชาวนาของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เพื่อฝึกฝนให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น แต่นายห้ามบอกความลับนี้กับใครเด็ดขาด ฉันไม่ต้องการให้มันถูกแพร่งพรายออกไปจนแพร่หลาย”
“…”
หมอนี่เสียสติโดยสมบูรณ์แล้ว
หรือแพนเมียร์กำลังถูกนักต้มตุ๋นปลอมใบหน้าเพื่อล่อลวง?
เขาถึงกับหมดคำพูด
“อาดิโอส*”
(*คำกล่าวลาภาษาสแปนิช)
ฮูเร็นกล่าวคำอำลาพร้อมกับแบกถุงแป้งขึ้นหลังอีกครั้ง จากนั้นก็ไล่ตามกลุ่มไปด้วยความเร็วเทียบเท่าเป็ดคลาน
“…ดันกลายเป็นคนเสียสติในช่วงสำคัญของชีวิตเสียได้ เฮ่อ…”
สีหน้าท่าทีของแพนเมียร์กำลังบ่งบอกชัดเจนว่าฮูเร็น ‘จบเห่’ แล้ว
ทีมสหรัฐอเมริกาต้องสูญเสียดาวดังของโลกไปอีกหนึ่งคน
แพนเมียร์ถอนหายใจยาวพลางก้าวเดินด้วยฝีเท้าหนักแน่น
ช่างตีเหล็กผิวดำสนิทคนหนึ่งกำลังยืนรอเขาในโรงเหล็กใหญ่
และชื่อของชายคนนั้นคือ…
‘ไวท์?’
เหตุใด NPC ผิวดำถึงมีชื่อที่แปลว่าขาว?
‘ล้อกันเล่นรึไง?’
แพนเมียร์เริ่มพบเหตุการณ์ประหลาดนับตั้งแต่ได้เห็นฮูเร็น
เหตุใดอาณาจักรโอเวอร์เกียร์มีสิ่งพิสดารมากมายขนาดนี้?
“นายคือแพนเมียร์รึเปล่า?”
“ใช่…”
“ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือชางตีเหล็กไวท์ที่อาจารย์กริดกำชับให้ฝึกสอนนาย ฉันจะถ่ายทอดวิชาการตีเหล็กให้นายกับมือนับแต่นี้เป็นต้นไป พวกเราจะเริ่มที่การสร้างหัวเข็ม”
“อะไรนะ?”
แพนเมียร์พลันขมวดคิ้ว
ชายคนนี้เป็นใครกัน?
ตนเป็นถึงช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งและมีโอกาสเรียนรู้เทคนิคสร้างอีโก้ไอเท็มจากช่างฝีมือเผ่าคนแคระโดยตรง
แม้แต่องค์จักรพรรดิยังยอมรับในพรสวรรค์และมอบตำแหน่งช่างตีเหล็กใหญ่ของจักรวรรดิให้
กระทั่งช่างฝีมือที่แก่ชราและโอหังของจักรวรรดิก็ยังยอมรับตนที่สามารถสร้างอีโก้ไอเท็มได้
แพนเมียร์มองว่าตนคือหนึ่งในสุดยอดช่างตีเหล็กของทวีปยุคปัจจุบัน
เขามั่นใจว่ามีช่างตีเหล็กเพียงหยิบมือเดียวบนทวีปที่เก่งกาจกว่าตน
แต่ชายปริศนาตรงหน้าที่วัยเพียงสี่สิบกลับประกาศว่าจะสอนสั่งเขา
‘แถมยังเป็นการสร้างหัวเข็ม?’
เขาไม่ได้ละทิ้งทุกสิ่งจากจักรวรรดิเพื่อถูกปฏิบัติตัวต่ำต้อยเยี่ยงนี้
แพนเมียร์พยายามสงบสติพร้อมกับอธิบาย
“คุณคงจำผิดคนแล้ว ผมคือช่างตีเหล็กที่กษัตริย์กริดเชิญมา”
“ฉันรู้”
“คุณรู้? รู้แล้วยังกล้าสอนผมอีกหรือ? แถมยังให้สร้างหัวเข็มที่แม้แต่เด็กเล็กยังทำได้”
“นี่คือคำสั่งจากราชาโอเวอร์เกียร์โดยตรง นายคิดจะขัดขืน?”
“อะแฮ่ม…!”
แพนเมียร์กระแอมเสียงดังด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
‘กริดไม่ได้ต้องการเราเป็นพวกพ้อง เขาแค่ต้องการหยามเกียรติเรางั้นหรือ?’
ความเคลือบแคลงในใจแพนเมียร์เริ่มทวีจำนวน
ช่างตีเหล็กไวท์มิได้สนใจท่าทีแพนเมียร์ เขาเดินกลับไปยังเตาหลอมและทั่งส่วนตัว
ไวท์คิดว่าแพนเมียร์คงไม่พอใจและถอดใจกลับไปแล้ว
‘ก็ได้…มาดูกันว่ากริดคิดจะปฏิบัติกับเรายังไง’
แพนเมียร์เดินตามไวท์เข้าไปด้านใน
ทันใดนั้น ไวท์นำโลหะสีดำด้านก้อนหนึ่งออกมาวางหน้าเตาหลอม
“หือ?”
แพนเมียร์ที่หัวเสียเมื่อครู่พลันเปลี่ยนสีหน้า
“นั่นแร่อะไร?”
สีเหมือนกับเหล็กนิลแต่ปราศจากความแวววาว
ลักษณะคล้ายโลหะแต่กลับมีเวทมนตร์แผ่ออกมาเจือจาง
แพนเมียร์สนใจแร่ชนิดใหม่มากจนตัดสินใจแหย่นิ้วเข้าไปสัมผัส
ท่าทีของเขาเหมือนกับเด็กเล็กที่ได้เห็นของเล่นชิ้นใหม่ตรงหน้า
ไวท์ฉีกยิ้มกว้าง
“สายตาแหลมคมสมกับเป็นช่างตีเหล็ก เชิญสัมผัสมันได้ตามใจชอบ”
“ข…ขอบคุณมาก”
แพนเมียร์รีบใช้ทักษะการตรวจสอบของช่างตีเหล็กทันทีที่ไวท์ยื่นโลหะปริศนามาใกล้
ช่างตีเหล็กขั้นสูงย่อมมีทักษะตรวจสอบในระดับสูง
[ เหล็กมังกรคลั่ง ]
โลหะที่พบได้เฉพาะภายในรังมังกรคลั่งเนอวาร์ธานเท่านั้น
มันถูกความคลุ้มคลั่งของเนอวาร์ธานครอบงำหลายปีจนได้รับทักษะ ‘งอกเงย’
โลหะจะเพิ่มขึ้นสองเท่าในทุกสิบวัน
เป็นการยากที่จะควบคุมโลหะซึ่งมีธรรมชาติผิดแผกเช่นนี้
ความแข็งเทียบเท่าเหล็กนิลแต่มีระดับความยากในการถลุงสูงกว่ามาก
น้ำหนัก : 5
“เฮ้ย!”
โลหะจากรังมังกร?
มนุษย์ทั่วไปไม่มีโอกาสยลโฉมแร่ชนิดนี้ไปชั่วชีวิต
“เพิ่มเป็นสองเท่าทั้งปริมาณและน้ำหนักเลยหรือ?”
“ถูกต้อง”
“อา…คงมีประโยชน์ในบางสถานการณ์สินะ”
แพนเมียร์ผุดไอเดียในการใช้งานเหล็กมังกรคลั่งราวสองถึงสามรูปแบบ
เขาต้องการลงมือถลุงและสร้างไอเท็มจากโลหะชนิดนี้ทันที
แต่รายละเอียดระบุชัดเจนว่าเหล็กมังกรคลั่งถูกถลุงได้ยากกว่าเหล็กนิลหลายเท่า
แพนเมียร์ไม่มั่นใจว่าตนรับมือมันไหว
ไวท์อมยิ้มเมื่ออาจความคิดเขาออก
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะฝึกฝนนายให้ถลุงเจ้านี่อย่างชำนาญ”
“คุณน่ะหรือ...?”
ไวท์ยังเด็กมากสำหรับการเป็นช่างตีเหล็กมากประสบการณ์
NPC ช่างตีเหล็กในวัยเดียวกับไวท์มักมีระดับเพียงขั้นกลางเท่านั้น
บางคนที่อัจฉริยะสักหน่อยอาจกลายเป็นขั้นสูงตอนต้นได้
แต่ทั้งหมดล้วนมีระดับต่ำกว่าแพนเมียร์
แพนเมียร์ยังไม่เชื่อใจไวท์อย่างเต็มที่
ทว่าเขาก็มิอาจแสดงน่าทีดูหมิ่น
ไวท์ปฏิบัติต่อแพนเมียร์เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาต้องทำดีตอบ
“ช่วยแสดงให้เห็นเป็นบุญตาด้วย”
“ไม่มีปัญหา”
ไวท์พยักหน้าเล็กน้อยพลางโยนเหล็กมังกรคลั่งเข้าไปในเตาหลอม
ฟู่ว—!
“…หือ?”
แพนเมียร์พลันชื่นชมในเทคนิคของไวท์
ทักษะการควบคุมไฟของชายคนนี้เป็นรองช่างฝีมือแก่ชราของจักรวรรดิไม่มาก
‘แต่ก็ยังไม่ถึงระดับช่างฝีมือ…’
ทว่าหากนำอายุของไวท์มาคิดคำนวณ
ไวท์จะมีอนาคตที่เจิดจรัสตรงกันข้ามกับช่างฝีมือแก่ชราแห่งอาณาจักร
ไวท์จะไล่ทันช่างฝีมือของจักรวรรดิได้ทันภายในระยะเวลาเพียงสิบปี
‘เป็นพรสวรรค์อันน่าทึ่งที่เราไม่เคยพบเห็นมาก่อน ชายคนนี้เก่งกาจด้านถลุงแร่เป็นพิเศษงั้นหรือ? ฮ…เฮ้ย?’
แพนเมียร์กำลังเฝ้ามองไวท์อย่างใกล้ชิดเพื่อตั้งใจศึกษา
แต่เขาพลันต้องชะงักค้างจนแทบลืมหายใจไปชั่วขณะ
เหตุเกิดหลังจากไวท์นำโลหะออกจากเตาหลอมและเริ่มทุบด้วยค้อน
เขากลายเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง
ประหนึ่งเทพสงครามในสนามรบที่เปี่ยมด้วยข้าศึก
เปลวเพลิงที่สั่นไหววูบวาบในเตาหลอมเปรียบดั่งเสียงโอดครวญอย่างทรมาณจากศัตรู
เหล็กมังกรคลั่งเปรียบดั่งแม่ทัพฝ่ายศัตรูที่กำลังถูกไวท์กำราบแน่นิ่ง
ไวท์กำค้อนตีเหล็กด้วยมาดองอาจดุดันประหนึ่งมันคือศาสตราแห่งผู้ปกครองสนามรบ
แคร้งงงง—!!
ไวท์เพ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการทุบเหล็กมังกรคลั่งด้วยเทคนิคเหนือชั้น
เคร้ง—!
เคร้งงง!
“…”
แพนเมียร์เฝ้ามองด้วยสีหน้าสุดทึ่ง
การลงค้อนของไวท์อยู่ในระดับเดียวกับช่างฝีมือแห่งจักรวรรดิ!
ไม่สิ…อาจเหนือกว่านั้น
“นายเป็นใครกันแน่?”
ไวท์เริ่มเล่าเรื่องราวของตน
“ฉันคือหัวหน้าโรงตีเหล็กค้อนขาวและลูกศิษย์อาจารย์กริด ฉันกลายเป็นช่างฝีมือได้เพราะการสอนสั่งอันมีค่าของกริด”
“อ…อะไรนะ?”
ไม่เพียงถ่ายทอดเทคนิค แต่กริดยังช่วยเพิ่มระดับ NPC ช่างตีเหล็กให้กลายเป็นช่างฝีมือได้ด้วยงั้นหรือ?
ขณะแพนเมียร์กำลังตกตะลึงกับเรื่องราวความเป็นมา ไวท์ได้กล่าวในสิ่งที่น่าทึ่งยิ่งกว่าเดิมออกมา
“กษัตริย์กริดยังมีลูกศิษย์อีกสามคนนอกจากฉัน พวกเขาคือเอโนชจากโรงตีเหล็กเพลิงฟ้า เบี๊ยกซานจากโรงตีเหล็กทั่งดำ และลาโฮชูจากโรงตีเหล็กแหนบแดง พวกเราทั้งสี่ได้รับคำสั่งจากกษัตริย์กริดให้ฝึกฝนนาย”
ตึกตัก! ตึกตัก!
หัวใจแพนเมียร์กำลังเต้นระรัวและเปี่ยมด้วยความคาดหวัง
เลือดลมสูบฉีดรุนแรงเกินกว่าร่างกายของชายวัยครึ่งร้อยจะรับไหว
“แพนเมียร์ นายต้องเรียนรู้เทคนิคจากพวกเราสี่คนนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มันจะเป็นก้าวเดินที่ยากลำบากและพิสูจน์ว่าความมุ่งมั่นของนายมีมากพอหรือไม่”
ชิ้ง—
[ ภารกิจลับถูกสร้างขึ้น ]
[ เรียนรู้เทคนิคการตีเหล็ก (1) ]
★ ภารกิจลับ ★
ท่านต้องใช้เวลาร่วมกับไวท์วันละ 10 ชั่วโมงเป็นเวลา 300 วันเพื่อซึมซับเทคนิคการใช้ค้อน
ความคืบหน้าภารกิจ : 1/300
รางวัลภารกิจ : เทคนิคค้อนประจำตระกูลไวท์
แพนเมียร์ต้องฝึกฝนวันละสิบชั่วโมงติดต่อกันนานถึงสามร้อยวันเต็ม
เขาต้องใช้เวลาทั้งสิ้นเกือบสี่ปีหากต้องการเรียนรู้เทคนิคจากทั้งสี่คน
สิ่งนี้คือภารกิจแรงงานทาสที่หนักหนาสาหัสเหนือสามัญสำนึกคนทั่วไป
แพนเมียร์ตะหนักถึงอนาคตอันโหดร้ายได้เป็นอย่างดี
แต่เขากลับไม่ลังเลแม้เพียงอึดใจ
“ตกลง! ผมจะเรียน! ผมอยากขอบคุณกษัตริย์กริดที่มอบโอกาสแสนล้ำค่านี้ให้! ผมจะทุ่มเทฝึกฝนเทคนิคของคุณอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง!”
“ต้องอย่างนั้น”
[ ท่านรับภารกิจ ]
“ไปรวบรวมถ่านหินมาให้ฉัน หลังจากนั้นจะสอนวิธีสร้างหัวเข็มจากเหล็กมังกรคลั่งให้”
ท่าทีของไวท์เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า เขาเริ่มออกคำสั่งแพนเมียร์ด้วยน้ำเสียงขึงขัง
“ถ…ถ่านหิน?”
“ใช่! ถ่านหิน! ไม่รู้จักถ่านหินรึไง? มัวยืนบื้ออะไรอยู่? เป็นเด็กใหม่ที่อ่อนหัดชะมัด! แค่เรื่องพื้นฐานของช่างตีเหล็กก็ยังไม่รู้”
“อ…เอ่อ ผมเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงนะ ดังนั้นมันออกจะ…”
“งั้นหรือ? จะลาออกก็ได้นะ”
“ผมจะรีบนำถ่านหินมาให้เดี๋ยวนี้!!”
ผู้เล่นคลาสช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งของโลกได้งานใหม่เป็นเบ๊รับใช้ในโรงตีเหล็กไรน์ฮาร์ท
งานกรรมกรเหล่านี้มิได้มอบรางวัลตอบแทนหรือทักษะใหม่
แพนเมียร์กล้ำกลืนฝืนทนผ่านแต่ละวันไปได้ด้วยมันฝรั่งสีรุ้งรสชาติเยี่ยม
ค่าความพากเพียรและความอดทนของเขาเพิ่มขึ้นหลายระดับยิ่งเวลาผ่านไป
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,212
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
อุ๊บ ได้เบ้ เพิ่มมีอีก 1 น่าสงสารแท้ กว่าจะเก่งได้เท่ากริดมันยากนะ 😂
ReplyDeleteก็เมื่อก่อนไอ้กริดจะสร้างไอเท็มทีนี่มันหามรุ่งหามค่ำนี้หว่า555
Delete🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃
Deleteเพื่อ
Deleteมันอย่ากพาเพื่อนมาอวดไอกสกสสกสกส
Delete👍
ReplyDeleteไอ้สัสชักวันกูจะกลับมาแก้แค้นไอ้สัสแอด
ReplyDeleteมึงดูการ์ตูนมากไปอ่ะป่าว
Deleteสงสัยจะดูนารูโตะมาก็ไป(ตัวละครที่ชอบน่าจะเป็นซาสึเกะ)
Deleteเลิกเบียวนะ
Deleteควาย
ReplyDeleteมึงนะ 🦎 สีดำ
Delete🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃🐃
ReplyDeleteจะด่าหรืออะไรก็ได้ครับมฃครับแต่การสแปมหยุดเถอะครับ มันเป็นพฤติกรรมที่น่าสมเพช
Deleteสัสตอนแรกนึกว่าตอนจะที่แท้ก็เป็นเพราะคนจังไร
ReplyDeleteแล้วมึงเกี่ยวอะไร
Deleteแล้วมึงอ่ะเกี่ยวไร
Deleteคาสิโนออนไลน์ UFA007
ReplyDeleteufa007.co บาคาร่า-ทดลองเล่น
รวมเกมพนันทุกชนิด บาคาร่า สล็อต หวย แทงบอล .