จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 770

    “เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?”

    ณ สำนักงานใหญ่ SA กรุ๊ป
    ทีมปฏิบัติการเฉพาะกิจประจำงานแข่งนานาชาติกำลังปั่นป่วน
    เดิมที  เซิร์ฟเวอร์ของงานแข่งจะแยกกับเซิร์ฟเวอร์หลักของซาทิสฟาย
    ในทางทฤษฏี  จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่สิ่งมีชีวิตจากโลกซาทิสฟายจะปรากฏตัวในงานแข่งได้

    ทว่า  ดันมีมังกรโผล่ขึ้นขัดจังหวะการแข่งสุดแสนสำคัญที่ทั่วโลกรอคอย    
    สถานการณ์กำลังดำเนินผิดแผก  
    มันคือเหตุการณ์วิกฤติอย่างแท้จริง

    “รีบหาสาเหตุเร็วเข้า!!”

    “ค่ะ!”

    หลังจากหัวหน้าทีมออกคำสั่ง  เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างค้นหาสาเหตุอย่างสุดความสามารถ
    ทีมปฏิบัติการพิเศษประจำงานแข่งคือกลุ่มหัวกะทิที่ถูกคัดกรองมาจากทุกทีม
    ด้วยเหตุนี้  รายงานสาเหตุจึงหลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็ว

    “บ…บันเฮเลียร์หายไปจากเซิร์ฟเวอร์หลักซาทิสฟาย!”

    “อะไรนะ?  เป็นเจ้านั่นเองหรือ”

    “เพราะอะไรกัน?”

    “พบแล้ว!!  เกิดจากอาวุธที่ครอเกลกำลังใช้งานอยู่!”

    “+9 เขี้ยวขาวที่แท้จริงมีออปชั่นอัญเชิญบันเฮเลียร์ค่ะ!”

    “อะไรนะ?”

    เซิร์ฟเวอร์การแข่งแยกขาดจากเซิร์ฟเวอร์ซาทิสฟายโดยสมบูรณ์
    เปรียบเทียบให้เห็นภาพคือ  
    มันเป็นโลกคนละใบ

    ทั้งแผนที่เกาะทีร่า (ทำลายวัตถุ)
    เกาะไลอ้อน (PVP)
    เกาะบรูตอน (ดึงดาบอริยะ)
    ทุกเกาะไม่มีตัวตนอยู่จริงในโลกซาทิสฟาย  เป็นเพียงโลกใบใหม่ที่ทีมงานสร้างขึ้นโดยเฉพาะ
    
    แต่ข้อมูลของนักกีฬาทุกคนจะยังเชื่อมต่อและแลกเปลี่ยนกับโลกใบหลักตลอดเวลา
    
    เมื่อออปชั่น ‘อัญเชิญเฮเลียร์’ ทำงาน  มันจึงส่งผลกระทบต่อโลกใบหลักด้วย
    ในทางทฤษฏี  ทีมปฏิบัติการไม่มีทางตรวจสอบไอเท็มทั้งหมดของนักกีฬา 1,500 คนได้ครบถ้วน
    จึงไม่สามารถไล่บล็อคออปชั่นที่อาจเกิดปัญหารายคนได้

    “บ้าน่า…ทำไมผู้เล่นถึงมีไอเท็มอัญเชิญมังกร?”    
    
    “เขี้ยวขาวคือไอเท็มดรอปจาก ‘จอมอสูรดราเชี่ยนที่อ่อนแอลง’  ซึ่งครอเกลเอาชนะได้ตามลำพังเมื่อหลายปีก่อน”

    ข้อมูลพื้นฐานของเขี้ยวขาวกำลังแสดงบนหน้าจอใหญ่ในห้องปฏิบัติการ
    เป็นรายละเอียดของเขี้ยวขาวต้นแบบ  
    มิใช่เล่มที่ครอเกลใช้งาน
    ตามหลักแล้ว  พลังที่แท้จริงของเขี้ยวขาวจะถูกสะกดไว้เพื่อมิให้บทของมังกรออกมาเร็วนัก
    
    แต่ดาบในมือครอเกลกลับถูกปลดผนึกโดยสมบูรณ์  และมันคือสาเหตุที่บันเฮเลียร์ปรากฏตัวในคราวนี้

    “เขาปลดผนึกไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ยังไง?  ครอเกลบรรลุภารกิจลับสุดยอดแล้วหรือ?”    

    “ภารกิจดังกล่าวยังไม่มีประวัติเคยถูกเคลียร์ค่ะ”

    “ขอเดาว่า…เรื่องนี้อาจเกี่ยวพันกับผู้สืบทอดแพ็กม่า”

    “อีกแล้ว…เป็นกริดอีกแล้ว!!”

    หัวหน้าทีมปฏิบัติการพิเศษในคราวนี้คือนิโคล·เคจ 
    หน้าที่หลักของเขาในสถานการณ์ปัจจุบันคือ ‘ผู้อำนวยการตรวจสอบความผิดพลาด’ ประจำ SA กรุ๊ป
    ความถนัดของชายคนนี้คือการป้องกันมิให้เกิดข้อผิดพลาดใดขึ้นในซาทิสฟาย
    และหากมี  เขาต้องเร่งแก้ไขโดยเร็ว

    ดังนั้น  ตัวตนของกริดจึงเป็นขวากหนามสำคัญของนิโคล·เคจ
    ทุกครั้งที่กริดสร้างสิ่งมหัศจรรย์เหนือการคำนวณมอร์เฟียส  นิโคล·เคจต้องทำงานล่วงเวลาจนดึกดื่นเสมอ
    
    ใจคอกริดจะไม่ละเว้นตนกระทั่งงานแข่งนานาชาติเลยหรือ?

    “เจ้าบ้ากริด!!”

    โครม!

    นิโคจ·เคจเก็บอารมณ์ไม่อยู่  เขาระบายโทสะด้วยการทุบโตะเสียงดัง 
    ใบหน้ากำลังเขียวคล้ำ  
    ฟันกรามบดจนเกิดเสียงกรอด

    “น่าสนุกดีนี่”

    “ท่านประธาน…!”

    ชายวัยกลางคนมาดสง่างามภูมิฐานกำลังเดินเข้ามาในห้องปฏิบัติการพิเศษ
    เขาคือบิดาของซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ ‘มอร์เฟียส’ และผู้สร้างซาทิสฟาย
    
    ผู้ก่อตั้งและประธานใหญ่แห่ง SA กรุ๊ป  

    ลิมชอลโฮ

    หลังจากทักทายพอเป็นพิธี  เจ้าหน้าที่รีบกลับไปประจำตำแหน่งของตัวเองอีกครั้ง
    
    ลิมชอลโฮนั่งลงใกล้กับนิโคล·เคจ 

    “ข…ขออภัยด้วยครับ!”

    เหตุไม่คาดฝันครั้งนี้มิใช่ความผิดนิโคล·เคจแต่อย่างใด  ทีมตรวจสอบระบุชัดเจนว่าเกิดจากออปชั่นแบบสุ่มของไอเท็มนักกีฬา

    แต่นิโคล·เคจก็ยังแสดงความรับผิดชอบ
    หน้าที่ของเขาคือการป้องกันมิให้ความผิดพลาดทั้งหมดเกิดขึ้น  
    ชายคนนี้ไม่หาข้ออ้างใดแก้ตัวทั้งสิ้น
    เขาโทษว่าเป็นความผิดของตัวเอง  
    งานแข่งส่งท้ายที่ทุกคนรอคอยต้องพังลงเพราะความไม่รอบคอบของตน

    ลิมชอลโฮส่งยิ้มให้ด้วยสายตาอบอุ่น
    
    “ฉันไม่คิดว่าสถานการณ์ปัจจุบันเกิดจากความผิดของนาย”

    “…?”

    นิโคล·เคจกำลังสับสน  เขาไม่เข้าใจว่า  เหตุใดท่านประธานถึงยังใจเย็นอยู่ได้  ทั้งที่งานแข่งกำลังวุ่นวายโกลาหลสุดขีด
    
    ลิมชอลโฮกล่าวต่อไป
    
    “กังวลไปก็เท่านั้น  เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว  พวกเราย้อนเวลาไม่ได้สักหน่อย…มีสิ่งอื่นที่ต้องกังวลมากกว่าการแข่งไม่ใช่หรือ?”    

    “เรื่องไหนครับ?”

    “นายรู้รึเปล่าว่าบันเฮเลียร์เพิ่งตื่นจากผนึกได้ไม่นาน?”

    ณ เมืองเทรมเพ็ตบนทวีปตะวันตก
    หมู่บ้านดังกล่าวเป็นที่อยู่อาศัยของผู้เหลือรอดจากอาณาจักรเทย์เลอร์  อาณาจักรที่ถูกจักรวรรดิซาฮารันทำลายไปเมื่อหลายปีก่อน

    เนื้อเพลงพื้นเมืองของหมู่บ้านบางท่อนกล่าวไว้ว่า ‘มังกรชั่วได้ถูกวีรบุรุษผนึกไว้เมื่อห้าร้อยปีก่อน’

    มังกรชั่วที่ว่าคือบันเฮเลียร์
    ผู้เล่นทุกคนที่เคยเดินทางไปยังเทรมเพ็ตจะทราบว่าบันเฮเลียร์ถูกผนึกอยู่
    แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูงของ SA กรุ๊ปทุกคนย่อมได้ทราบข่าวใหม่ล่าสุดยิ่งกว่านั้น 

    ข่าวที่ว่าบันเฮเลียร์เพิ่งตื่นจากผนึกได้ไม่นาน    

    “มังกรชั่วบันเฮเลียร์คือสาเหตุที่มังกรเนอวาร์ธานคลุ้มคลั่ง”

    “…”

    “หากเนอวาร์ธานสัมผัสได้ว่าบันเฮเลียร์ตื่นจากผนึก  มันจะกลับมาคลุ้มคลั่งอีกหน”

    เหตุการณ์หลังจากนี้จะเป็นเนื้อหาบทใหญ่อย่างแท้จริงของโลกซาทิสฟาย
    มันจะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของมนุษย์ทุกคนบนทวีปตะวันตกโดยสิ้นเชิง
    
    เพื่อแก้แค้นบันเฮเลียร์  เนอวาร์ธานจะบินข้ามซีกโลกเพื่อมาหาบันเฮเลียร์ที่หลับไหลอยู่บนทวีปตะวันตก
    เมื่อถึงตอนนั้น  ทวีปตะวันตกจะกลายเป็นเวทีดวลของมังกรทรงพลังทั้งสอง
    จากการคาดเดาของมอร์เฟียส  
    ศึกต่อสู้ของเนอวาร์ธานและบันเฮเลียร์จะกินเวลานานหลายเดือน

    การปะทะในครั้งนี้จะแปรเปลี่ยนอารยธรรมอันรุ่งเรืองบนทวีปตะวันตกให้กลายเป็นเพียงซากขี้เถ้า
    จำนวนสิ่งมีชีวิตบนทวีปตะวันตกจะลดลงอย่างน่าใจหาย  โดยเฉพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์

    “สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์ใหม่จะขึ้นมาปกครองทวีปแทน  พวกเขาเป็นได้ทั้งมิตรและศัตรูของมนุษย์  ขึ้นอยู่กับผู้เล่นระดับสูง”

    ทว่า  บันเฮเลียร์กลับหายไปจากโลกซาทิสฟายด้วยเหตุบังเอิญ
    
    “เมื่อเนอวาร์ธานมิอาจสัมผัสถึงตัวตนของบันเฮเลียร์  มันก็ไม่มีเหตุผลให้ต้องออกอาละวาด”

    “…”

    “เนอวาร์ธานจะหลบซ่อนตัวไปตลอดกาล  และการปะทะกันของสองมังกรจะไม่เกิดขึ้น”

    “หรือว่า…” 

    “ถูกต้อง  กริดและครอเกลทำให้เนื้อเรื่องบทใหญ่ของซาทิสฟายหายไป…”

    “ร…เรื่องใหญ่แล้ว!”

    ผู้เล่นเพียงสองคนสามารถพลิกผันชะตากรรมของผู้เล่นสองพันล้าน
    สิ่งนี้นับเป็นปัญหาใหญ่มาก  

    บางที…ทาง SA กรุ๊ปอาจต้องดำเนินการย้อนข้อมูลกลับ  

    นี่คือความคิดของนิโคล·เคจ 
    แต่ประธานลิมชอลโฮกลับมองตรงข้าม    

    “พวกเราย้อนกลับไม่ได้  นายลืมกฏเหล็กของ SA กรุ๊ปแล้วหรือ  พวกเราจะไม่แทรกแซงโลกซาทิสฟายเด็ดขาด”

    ผู้ให้บริการเกมไม่ควรแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลในซาทิสฟาย
    ทั้งหมดก็เพื่อให้จุดเด่น ‘โลกเสมือนจริงอีกใบ’ ยังคงอยู่ตลอดไป

    หากผู้ให้บริการเกมยื่นมือเข้าแทรกแซง  
    โลกเสมือนจริงจะยังเป็นโลกเสมือนจริงได้อย่างไร?
    
    ในซาทิสฟาย  ผู้เล่นจะมีอิสระมากมายเกือบเท่าชีวิตจริง  แต่หากถูกแทรกแซงเข้าสักครั้ง  อรรถรสของความสมจริงจะหายไปทันที
    และนั่นขัดต่อจุดประสงค์หลักที่ลิมชอลโฮสร้างซาทิสฟายขึ้น
    
    “พวกเราทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น…ไม่ว่าจะย้อนกลับหรือเปลี่ยนแปลงโชคชะตาผู้คน”

    “แต่นี่มันเหตุร้ายแรง…”

    “…”

    “ไม่สิ…เข้าใจแล้วครับ”

    นิโคล·เคจกำลังคิดคัดค้าน  แต่เขากลับชะงักไปเล็กน้อยพร้อมกับส่ายศีรษะ 
    กฏเหล็กคือกฏเหล็ก  
    การห้ามแทรกแซงหมายความว่าไม่มีใครสามารถแทรกแซงแก้ไขข้อมูลได้
    หากนิโคล·เคจยังต้องการเป็นผู้อำนวยการต่อไป  เขาต้องทำตามกฏเหล็กอย่างเลี่ยงไม่ได้ 

    และอันที่จริง  ถึงแม้เหตุการณ์ที่มอร์เฟียสออกแบบไว้จะไม่เกิดขึ้น  ผู้เล่นก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก  
    หน้าที่หลักของมอร์เฟียสคือการควบคุมโลกเพื่อให้ผู้เล่นมีความสนุกตื่นเต้น
    ยังมีอีกหลายวิธีในการสร้างความเร้าใจให้ผู้เล่นโดยไม่ต้องทำลายทิ้งทั้งทวีป
    
    เหตุการณ์สองมังกรปะทะกันมีจุดประสงค์เพื่อให้เกิดความหลากหลายทางเผ่าพันธุ์บนทวีปตะวันตก
    เมื่อเรื่องราวดำเนินไปถึงจุดนั้น  ผู้เล่นสามารถเปลี่ยนแปลงเผ่าพันธุ์ได้ง่ายขึ้น  
    จะเลือกเป็นมนุษย์ส่วนน้อยต่อไป  หรือจำยอมกลายเป็นเผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เพื่อใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
    
    แต่เมื่อปราศจากเหตุการณ์สองมังกรปะทะกัน  ความสนุกตื่นเต้นของทวีปจะเกิดจากฝีมือของผู้เล่นด้วยกันเองเป็นหลัก

    เฉกเช่นกริดที่สามารถทำลายหนึ่งอาณาจักรและสร้างขึ้นใหม่เป็นของตัวเอง
    นี่คือตัวอย่างชัดเจนที่สุด

    ‘ทำลายได้แม้กระทั่งเจตจำนงของพระเจ้า(มอร์เฟียส)…’
    
    ภาพบนหน้าจอ  กริดและครอเกลกำลังพยายามรับมือมังกรสีเทาอย่างเต็มกลืน
    สายตาของลิมชอลโฮจะอบอุ่นทุกครั้งที่ได้จ้องมองเหล่าห้าปาฏิหาริย์  ห้าบุคคลที่สร้างเรื่องเหนือความคาดหมายได้เสมอ

    คนเหล่านี่เป็นที่รักใครและเอ็นดูจากประธานใหญ่แห่ง SA กรุ๊ป
    
    การเฝ้ามองพวกเขาทำให้ลิมชอลโฮนึกถึงตัวเองในอดีต  
    เขาคือชายที่ทำลายสามัญสำนึกของผู้คนและสร้างซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ขึ้นสำเร็จ
    การถือกำเนิดของมอร์เฟียสถูกต่อยอดจนกลายเป็นโลกเสมือนจริงที่ชื่อว่าซาทิสฟาย

    “พวกเราต้องเปิดเผยข้อมูลบันเฮเลียร์ให้คนทั้งโลกรับรู้”

    “เอ๋?  เปิดเผยสู่สาธารณะหรือครับ?”

    “ถูกต้อง…เราจะแสร้งว่านี่คือของขวัญพิเศษที่ทีมงานมอบให้”

    “…”

    “ให้พวกเขาประจักษ์ความยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์มังกรเต็มสองตา”

    มังกรคือสิ่งมีชีวิตระดับเดียวกับเทพในซาทิสฟาย  ผู้เล่นส่วนมากของโลกยังไม่มีโอกาสได้เห็นแม้แต่เงา    
    จากข้อมูลของมอร์เฟียส  มีผู้เล่นเพียง 17 คนเท่านั้นที่เคยเห็นเงามังกรเลือนลางจากระยะไกล
    
    “ฟังดูน่าสนุกใช่ไหม?”

    วิกฤติคือโอกาส
    หากสาธารณะชนทราบว่าการปรากฏตัวของมังกรคือ ‘ของขวัญ’ มิใช่ ‘ความผิดพลาด’  สิ่งนี้จะทำให้เกิดกระแสตอบรับด้านบวก

    “แต่จะให้รีเซ็ตการต่อสู้ใหม่ทั้งหมด…ผมคิดว่าไม่ค่อยเหมาะสมนัก  ผู้ชมจะมองออกว่าทางเราเกิดปัญหา  มิใช่ของขวัญที่เกิดจากเจตนาแต่แรก”

    “ฉันบอกตอนไหนให้รีเซ็ตใหม่?”

    “อ…เอ่อ...?”

    “ทันทีที่กริดกับครอเกลถูกบันเฮเลียร์สังหาร  ไม่ต้องล็อกเอาต์พวกเขาออกจากระบบ  แต่ให้ส่งไปยังรังมังกรบันเฮเลียร์ที่ว่างเปล่าแทน”

    “…”

    “พวกเราจะจัดฉากให้การตายของทั้งสองนำไปสู่เหตุการณ์บทใหม่อันน่าตื่นเต้น” 

    แม้จะเป็นโลกใหม่ใบร้างที่มีเชื่อมต่อข้อมูลเฉพาะนักกีฬา  แต่แผนที่ทั้งหมดของซาทิสฟายก็ยังอยู่ครบถ้วน
    รวมถึงรังมังกรบันเฮเลียร์ด้วย

    ทีมงานมิได้แทรกแซงโลกซาทิสฟาย  
    แต่เป็นโลกใหม่เฉพาะงานแข่ง 
    พวกเขาเคยแทรกแซงโลกงานแข่งมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน  ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือการเปลี่ยนแปลงกฏกติการอยู่ทุกปี

    “เชื่อฉัน…วิธีนี้สามารถแก้ปัญหาได้แน่  เมื่อวีรบุรุษทั้งสองถูกบันเฮเลียร์ฆ่า  พวกเขาจะถูกนำไปสู่เวทีการต่อสู้ถัดไป  ขอรับประกันว่าผู้ชมจะตื่นเต้นไปกับมันแน่นอน”
    
    วิดีโอนัดชิงชนะเลิศในปีปัจจุบันคงได้รับความนิยมมากกว่าครั้งไหนทั้งหมด
    นิโคล·เคจรู้สึกทึ่งกับความอัจฉริยะในการแก้ปัญหาของลิมชอลโฮ 

    ***

    『 ม…มังกร  』

[ มังกรชั่ว ‘บันเฮเลียร์’ ปรากฏตัว! ]

    ข้อความระบบปรากฏขึ้นบนจอฉายภาพขนาดใหญ่
    ท้องฟ้ายามรัตติกาลที่เคยมืดมิดอยู่แล้ว  บัดนี้กลับยิ่งอับแสงมากขึ้น
    ผู้คนต่างตกตะลึงในความใหญ่ยักษ์ของสิ่งมีชีวิตเหนือจินตนาการ
    ทุกคนทำได้เพียงอ้าปากค้าง    

    คำถามที่ว่า ‘ทำไมถึงมีมังกรปรากฏตัวในนัดชิงชนะเลิศ’ ถูกกลืนลงคอไปพร้อมกับอาการตกตะลึง

    ซู่มมมมม—!! 

    บันเฮเลียร์อ้าปากกว้างพร้อมกับพ่นลมหายใจมรณะไปทั่วบริเวณ  เกิดเป็นแรงกดดันมหาศาลราวกับน้ำทั้งหมดในมหาสมุทรกำลังซัดโถมเข้าใส่
    ลมหายใจสีฟ้าครามได้กวาดทำลายทุกสิ่งจนหมดสิ้น  ปราสาทไลอ้อนไม่หลงเหลือเค้าเดิมของซากอารยธรรมอีกต่อไป    
        
    ทำเอาลมหายใจของไวเวิร์นที่มีรัศมีเพียงไม่กี่เมตรดูอ่อนแอไปถนัดตา
    
    ลมหายใจบันเฮเลียร์กินวงกว้างไปทั่วทั้งเกาะจนไม่มีจุดใดให้แอบพ้น
    
    ครืนนนนนน!

    นี่ใช่สนามประลองเดิมแน่หรือ?
    ซากปรักหักพังปราสาทไลอ้อนหายไปในพริบตาราวกับไม่เคยมีอยู่จริง

    “…”

    โตเกียวโดมพลันตกอยู่ในบรรยากาศเงียบสงัด
    
    มังกร… 
    สิ่งมีชีวิตทรงพลังที่ผู้เล่นต่างมองเป็นเนื้อหาบทสุดท้าย  
    บอสใหญ่ที่ไม่มีวันกำราบได้  
    ตัวตนเหนือตำนานที่มีพลังมากกว่าจอมอสูรลำดับหนึ่งอย่างบาเอล

    โลกอันเงียบสกัดถูกครอบงำด้วยความหวาดกลัว
    
    ขณะเดียวกัน

[ ท่านได้รับความเสียหายรุนแรง ]
[ ตำนานย่อมไม่ตายโดยง่าย  
ท่านจะเข้าสู่ภาวะอมตะเป็นเวลา 5 วินาที
ด้วยพลังชีวิต 1 หน่วย ]

    กริดถูกลมหายใจบันเฮเลียร์อาบท่วมร่างอย่างจัง  ราชาโอเวอร์เกียร์ต้องใช้ประกันชีวิตอมตะทันที
    ส่วนครอเกลสามารถหลบพ้นด้วยเคลื่อนที่อิสระ  อริยดาบปีนป่ายร่างกายมังกรสีเทาขึ้นไปบนศีรษะของมัน

    สูงกว่าระดับน้ำทะเลราวสามสิบเมตรเห็นจะได้
    
    ครอเกลพุ่งขึ้นไปด้านบนได้ง่ายดายด้วยผลของเคลื่อนที่อิสระ
    
    “ดาบลงทัณฑ์!”

    เปรี้ยะ!  เปรี้ยะ!

    ท่าไม้ตายสูงสุดของอริยดาบที่เคยมีไว้เพื่อปราบกริด  ปัจจุบัน  +9 เขี้ยวขาวกำลังถูกห่อหุ้มด้วยออร่าสีเงินปริมาณมหาศาล  

    ศาสตราในมือครอเกลเล็งทิ่มแทงใส่กึ่งกลางศีรษะบันเฮเลียร์

[ ข้อมูลมังกรชั่ว ‘บันเฮเลียร์’ ถูกเปิดเผย ]

[ บันเฮเลียร์ ]
เลเวล : ????
เผ่าพันธุ์ : มังกร
พละกำลัง : 99,999
ความอดทน : 99,999
ความว่องไว : 12,000
สติปัญญา : 25,000
รายการทักษะ : 
- ลมหายใจ (SSSS)
- ????
- ????
- ????
… 
… 
- ????

    สิ่งมีชีวิตอันดับหนึ่งของห่วงโซ่อาหาร
    มันสามารถทำลายโลกได้ในพริบตาหากต้องการ  มีเพียงตัวทนที่คู่ควรเท่านั้น  จึงจะสร้างรอยขีดข่วนแก่มังกรได้
    
    “อะไรกัน…?”"

    ผู้ชมต่างพากันทึ่งเมื่อได้เห็นค่าสถานะสุดอลังการของบันเฮเลียร์

    ฉึก!

    ดาบในมือครอเกลที่อัดแน่นด้วยมวลปราณดาบมหาศาล  ปักลงใส่กึ่งกลางหน้าผากมังกรชั่ว
    
    บันเฮเลียร์คือมังกรที่มีขนาดร่างกายมโหฬาร  เพียงนัยน์ตาดำก็ใหญ่กว่าร่างกายครอเกลแล้ว
    เขียวขาวจึงมีขนาดประหนึ่งไม้จิ้มฟันเมื่อนำไปทาบแนบชิด

    จากนั้น    

[ อริยดาบครอเกลสร้างความเสียหายต่อบันเฮเลียร์ 1 หน่วย ]

    ที่มุมจอฉายภาพขนาดใหญ่กำลังแสดงข้อความรายละเอียดการต่อสู้  

    “อ…อะ...”

    ผู้คนต่างตระหนักได้ทันที
    ฟ้าเหนือฟ้าที่พวกเขายกย่องเทินทูนเหนือสิ่งอื่นใด  ต่อหน้ามังกรกลับเป็นได้เพียงเศษฝุ่นอันไร้ค่า

    『 สิ่งมีชีวิตอันดับหนึ่งของโลกซาทิสฟาย…  』

    『 มังกร…มันยิ่งใหญ่กว่าที่ผมจินตนาการไว้เสียอีกครับ  』

    『 กว่าผู้เล่นจะล่าไหว  ไม่ใช่ว่าต้องรอไปอีกสิบถึงยี่สิบปีเลยหรือ? 』

    『 บอสพิเศษจะมีพัฒนาการเพิ่มขึ้นตามระดับค่าเฉลี่ยผู้เล่น  หมายความว่า  มังกรอาจไม่มีวันถูกผู้เล่นล่าสำเร็จครับ 』

    『 อันที่จริง  มังกรมิใช่สิ่งมีชีวิตที่ผู้เล่นจะต่อกรไหวอยู่แล้วครับ  มันไม่ได้เกิดมาเพื่อถูกล่า 』

    สิ่งที่ผู้บรรยายกล่าวนั้นไม่ผิด
    มังกรมิใช่สิ่งมีชีวิตที่เกิดมาเพื่อถูกล่า
    ตัวตนของมันถูกตั้งค่าไว้เช่นนี้ตั้งแต่ต้น

    ขณะที่ทุกคนกำลังหวาดผวา

    “…?”

    กล้องหลายร้อยตัวกำลังจับภาพไปยังกริด

    “เขาคิดจะทำอะไร?”

    ออร่าสีม่วงรอบกายกริดกำลังเดือดพล่านอย่างคลุ้มคลั่ง    

    “ดาบพินาศทัพ…”

    “…เอ๋?”

    ภาพเหตุการณ์วิดีโอ ‘จูนีเบียวกริด’ พลันย้อนกลับมาในความทรงจำทุกคนอีกครั้ง
    
    ราชาโอเวอร์เกียร์ผู้ยิ่งใหญ่คนนั้น
    เขาคิดจะทำสิ่งใดในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน?

    “หมอนั่นเสียสติไปแล้วรึไง?”

    “ไม่สิ  ทำไมถึงเกิดเพี้ยนไปในตอนสำคัญแบบนี้?”

    “ต้องบ้าไปแล้วแน่”

    ทุกคนไม่เข้าใจว่ากริดกำลังเล่นตลกอะไรอยู่  บางคนตำหนิติเตียนกริดที่ไม่รู้จักกาละเทศะ  บางคนมองว่าเป็นเรื่องหลุดโลกของคนเสียสติ
    
    จากนั้น

    “หนึ่งแสน!”

    เศษเสี้ยวความยิ่งใหญ่ของราชาไร้พ่ายกำลังประจักษ์สู่สายตาคนทั้งโลก
    
    บึ้ม!

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม—!!

    ดาบอัสนีฯ กวัดแกว่งว่องไวสามสิบครั้งภายในหนึ่งวินาที  พายุคมดาบสีแดงดำโหมกระหน่ำท่วมทั่วท้องฟ้า

    ทั้งหมดพุ่งตรงไปยังเป้าหมายเดียวคือร่างของบันเฮเลียร์

    ตู้มมม—!! 

    ในวินาทีที่รัศมีคมดาบปะทะร่างมังกรชั่ว  ข้อความระบบจำนวนมากได้พรั่งพรูขึ้นบนจอฉายภาพขนาดยักษ์

[ เป้าหมายคือมังกร ]
[ ราชาวีรบุรุษสามารถสำแดงพลานุภาพต่อสิ่งมีชีวิตชนิดพิเศษ ]
[ ปราณต่อสู้เพิ่มขึ้นเหนือขีดจำกัดจนสามารถเป็นภัยคุกคามต่อมังกร ]
[ ทักษะติดตัว ‘ป้องกันสัมบูรณ์’ ของบันเฮเลียร์ถูกยกเลิก ]
[ ราชาวีรบุรุษสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,500 หน่วย ]
[ ราชาวีรบุรุษสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,430 หน่วย ]
[ ราชาวีรบุรุษสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,610… ]
[ ราชาวีรบุรุษสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 1,290… ]
… 
… 

    บึ้มบึ้มบึ้ม— 

    พายุรัศมีดาบพุ่งถล่มใส่เกล็ดมังกรจนเกิดร่องรอยบาดแผล  
    กายาของสิ่งมีชีวิตชั้นสูงที่แม้แต่อริยดาบยังหมดสิทธิ์ทะลวงผ่าน  แต่ราชาวีรบุรุษกลับก้าวข้ามสิ่งนั้นไปได้

    ข้อความระบบอันน่าทึ่งได้สะกดให้ผู้ชมทั่วโลกต้องอ้าปากค้าง

    สะอึก!

    กองเชียร์รอบอัฒจันทร์โตเกียวโดมบางส่วนถูกกระทบกระเทือนทางจิตใจรุนแรงจนร่างกายเริ่มสะอึก


▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,204
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous