จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,194

งานแข่งซาทิสฟายนานาชาติจบลงไปแล้วสองวัน และกำลังย่างเข้าสู่วันใหม่

การขาดหายไปของลอเอลทำให้ทีมสหรัฐเริ่มประสบปัญหา

ในการแข่ง <ชิงปราสาท> มังกรผงาดแห่งจีนแผ่นดินใหญ่ เฮ่า ทำการถล่มปราสาทของทีมสหรัฐด้วยความสมบูรณ์แบบในทุกภาคส่วน ไม่ว่าจะเป็นฝีมือ กำลังรบ หรือกลยุทธ์

ก่อกวน ใช้ไฟ ซุ่มโจมตี กองโจร และสารพัดกลศึกพิสดาร

กองกำลังภายใต้การนำของเฮ่ารบอย่างมีระเบียบแบบแผนประหนึ่งทหาร ส่งผลให้ทีมสหรัฐถูกต้อนจนมุมอยู่แต่ในปราสาทและแตกพ่ายอย่างหมดท่า

“…”

ครอเกล ผู้ถูกแผนลวงของเฮ่าทำให้แตกจากกองทัพหลัก เดินเท้ากลับมาถึงหน้าปราสาทของชาติตัวเองและหยุดแหงนมองขึ้นไปด้านบน

ปราสาทซึ่งควรจะปักธงผืนดาวห้าสิบดวงและแถบขาวสลับแดง กลับถูกแทนด้วยธงแดงสดผืนใหญ่และประดับด้วยดาวสีเหลืองห้าดวง

“การคำนวณผิดพลาดเพียงเรื่องเดียวในแผนของฉันก็คือ... นายสามารถเอาชีวิตรอดจากกับดักนั่นมาได้ ขอแสดงความนับถือจากใจจริง”

ณ บนกำแพง

เฮ่ากำลังยืนเด่นสง่าโดยมีพลธนูรายล้อม พร้อมกับตะโกนส่งเสียงคุยกับครอเกลด้านล่าง

“แต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว! กรุณายอมจำนนอย่างสันติ การขัดขืนอย่างเปล่าประโยชน์มีแต่จะเสียเวลาพวกเราทั้งคู่!”

แต่ไหนแต่ไร เฮ่าเทิดทูนเพียงสองบุคคล

กริดและครอเกล

โดยเฉพาะครอเกล มันเคยตามรับใช้และคอยดูแลครอเกลด้วยความชื่นชมเป็นเวลาหลายปี

แต่นั่นมิได้หมายความว่าเฮ่าจะต้องเป็นบริวารตลอดไป เพราะครอเกลไม่มีแผนสร้างกองกำลัง และไม่ได้คิดว่าเฮ่าต่ำต้อยกว่าตน

“ครอเกล ตัดสินใจมา”

เมื่อเห็นครอเกลยังไม่วางดาบ เฮ่าขอคำตอบอีกครั้งแกมบังคับข่มขู่

สำหรับปัจจุบัน มันและผู้เล่นทีมจีนทุกคนกำลังสวมชุดเกราะหน้าตาประหลาดซึ่งมีผิวโลหะขรุขระ

ไอเท็มชิ้นนี้มีออปชันเดียวกับอาวุธประเภท ‘ซอร์ดเบรกเกอร์’ หรือก็คือ มันเกิดมาเพื่อหักทำลายใบดาบโดยเฉพาะ

จากการดวลอย่างสูสีในปีก่อน ไม่มีใครไม่ประทับใจดาบซอร์ดเบรกเกอร์ของกริด ขณะเดียวกันก็ทำให้ทุกคนพบจุดอ่อนของอริยดาบ

“ธงถูกปักไปแล้วสามนาที นายเหลือเวลาอีกแค่สองนาทีเท่านั้น” ผู้เล่นชาวจีนเริ่มตะโกนยั่วยุ

ทุกคนกำลังฮึกเหิม

ฝ่ายจีนยังเหลือมากกว่าสามสิบ แต่ฝั่งสหรัฐเหลือครอเกลแค่คนเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น เงื่อนไขในการได้รับชัยชนะของพวกมันมีเพียง คอยป้องกันมิให้ครอเกลไปถึงธงภายในสองนาทีหลังจากนี้

ช่างง่ายดายเหลือเกิน

นักกีฬาชาวจีน แม้กระทั่งเฮ่า ต่างไม่มีใครเคลือบแคลงเลยว่า ครอเกลและทีมสหรัฐ หมดโอกาสลุ้นเหรียญทองในรายการนี้เรียบร้อยแล้ว

แน่นอน ผู้ชมทางบ้านก็เช่นกัน

ไม่ว่าจะพิธีกรหรือผู้เชี่ยวชาญจากชาติใดหรือช่องข่าวไหน ความเห็นล้วนออกมาในทิศทางเดียวกันทั้งหมด

ด้วยเงื่อนไขปัจจุบัน หากหวังพลิกกลับมาชนะให้ได้ นอกจากกริด เห็นทีคงไม่มีใครในโลกสามารถทำได้อีกแล้ว ต่อให้เป็นครอเกลก็ตาม

แต่มีอยู่หนึ่งคนมิได้คิดเช่นนั้น

ฟุ่บ!

นั่นคือตัวครอเกลเอง

“หือ…?”

เมื่อเห็นครอเกลขว้างดาบขึ้นมาบนกำแพงปราสาทอย่างปุบปับ นักกีฬาทีมจีนในบริเวณนั้นรีบหลบฉากซ้ายขวาคล่องแคล่ว

แต่ในวินาทีปลายดาบพุ่งปักกำแพงจุดใจกลางกลุ่มผู้เล่นทีมจีนหลายสิบชีวิต ครอเกลทำการสลับตำแหน่งของตนกับดาบ

“…?!”

ผู้เล่นชาวจีนย่อมไม่คาดฝันว่าครอเกลจะกล้าส่งตัวเองเข้ามายังใจกลางดงศัตรูด้วยความบ้าบิ่น หลายคนออกอาการแตกตื่นในช่วงต้น แต่เนื่องจากทุกคนคือแรงเกอร์ระดับแถวหน้า ประสบการณ์ย่อมช่วยให้ตอบสนองอย่างสุขุมเยือกเย็นกว่าปรกติ อาวุธนานับชนิดและเวทมนตร์เริ่มพรั่งพรูใส่ร่างกายอริยดาบโดยไม่เกรงกลัวภยันตราย

พวกมันสวมเกราะซอร์ดเบรกเกอร์ ของแสลงสำหรับคมดาบ สีหน้าท่าทางประหนึ่งกำลังเชื้อเชิญให้ฟาดฟัน

แต่ทันใดนั้น

หอกเล่มยาวพลันปรากฏในมือครอเกล

อริยดาบควงหอกกระหน่ำแทงนักกีฬาชาวจีนในบริเวณใกล้เคียงจนพินาศราบคาบ

ฉึกฉึกฉึกฉึกฉึกฉึก—!

เพลงหอกพลิ้วไหวประหนึ่งสายวารี ปลายหอกพุ่งเป็นเส้นตรงเสียบใส่ช่องว่างชุดเกราะอย่างแม่นยำ

“แค่ก…!”

“อ…อ๊ากกกก!”

ขณะผู้เล่นชาวจีนเริ่มแตกตื่นและรีบมารวมตัวในจุดเกิดเหตุ

ฟุ่บ!

ครอเกลหยิบดาบออกมาอีกหนึ่งเล่มเพื่อเตรียมขว้าง เป้าหมายคือยอดหอคอยห่างออกไปไกลประมาณ 500 เมตร

หอดังกล่าวคือจุดสำหรับปักธงชาติ

ปัจจุบันยังคงเป็นธงชาติจีน

“หยุดไว้ให้ได้!”

นักกีฬาชาวจีนผู้เป็นกำลังเสริมต่างรีบงัดท่าไม้ตายออกมาประเคนใส่อย่างไม่เกรงใจ หมายสกัดกั้นมิให้ครอเกลทำแบบเดิมได้อีก

ทว่า แผนของอริยดาบมิได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทุกสิ่งมีการคำนวณไว้ล่วงหน้าเสมอ การเคลื่อนไหวจึงรวดเร็วกว่าทุกคนครึ่งก้าว

ในวินาทีพวกมันกระโดดลงมาล้อมครอเกลไว้อย่างสมบูรณ์ทุกทิศทาง คมดาบได้พุ่งผ่านช่องว่างอาวุธนักกีฬาชาวจีน และปักลงบนกำแพงหอคอยใต้ธงสีแดงโบกสะบัด

ฟุ่บ—!

ครอเกลหายตัวไปปรากฏบนยอดหอคอย

ธงชาติจีนอยู่ห่างเพียงเอื้อมมือ

บึ้มมมมม!!

ทว่า พลังรุนแรงบางชนิดได้พุ่งปะทะแผ่นหลังของอริยดาบอย่างจัง โดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายจับคว้าด้ามธงอย่างถนัดมือ

เป็น ‘ลมหายใจเพลิง’ จากเฮ่า ผู้รีบกางปีกมังกรและบินมาดักบนยอดหอคอยทันทีเมื่อเริ่มเห็นอริยดาบครอเกลควักดาบ

“ไม่ปล่อยให้ทำได้หรอกน่า!!”

ตัวคนเดียวย่อมมีขีดจำกัด

ฉันจะสอนให้นายได้ตระหนักในวันนี้…!

เฮ่าตะโกนใส่ครอเกล ผู้ถูกลอบโจมตีเข้าอย่างจังจนเสียหลักไปชั่วขณะ

เฮ่ารีบปรี่เข้าหาครอเกล ผู้กำลังชะงักในท่าโน้มตัวเตรียมคว้าด้านธงผืนสีแดง

ไม่ว่าจะมุมการโจมตี ความรุนแรง ความเร็ว การกะเวลา และการคำนวณพฤติกรรมเป้าหมาย

ทุกองค์ประกอบของการดักโจมตีจากเฮ่าล้วนสมบูรณ์แบบไร้จุดบกพร่อง

เฮาควงหอกยาวพลางกระพือปีกมังกรเข้าประจัญบานด้วยมาดองอาจดุดัน

แต่น่าเสียดาย

หากตัวละครของเฮ่าในปัจจุบันมีค่าสถานะ <พลังจิต> เปิดใช้งาน มันจะกลายเป็นบุคคลลำดับสองถัดจากกริด ผู้สามารถล้มครอเกลได้ในการแข่งขันทางการต่อหน้าคนทั่วโลก

“…!”

หอกในมือเฮ่าพลันชะงักก่อนถึงตัวครอเกล

ฟุ่บ!

ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

ปราณดาบล่องหนจำนวนมหาศาลได้พุ่งสวนกลับเข้าหา ถล่มร่างเฮ่าจนเกิดความเสียหายยับเยินโดยไม่มีใครมองเห็น

สิ่งนี้ถูกเรียกว่า ‘ปราณเฉือน’ เป็นปราณไร้ตัวตนรูปแบบคมกริบกว่าปรกติ

เป็นพลังเฉพาะสำหรับอริยดาบเท่านั้น

ในแง่พลังด้านการ ‘ตัดขาด’ ประสิทธิภาพของมันจะสูงกว่าปราณไร้ตัวตนของกริดมาก

“อ…อ๊ากกกก!!”

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

หนึ่งในสองปีกมังกรของเฮ่า ซึ่งมีความทนทานสูงระดับเดียวกับเกล็ดมังกรคุณภาพต่ำ ถูกสะบั้นจนขาดในพริบตาโดยไม่มีใครทราบว่าสาเหตุมาจากสิ่งใด

ร่างกายอันถึกทนกว่ามนุษย์ปกติหลายเท่าของเผ่าดราโกเนี่ยน พลันถูกทำลายจนราบคาบในหนึ่งการโจมตี โลหิตแดงฉานกระเซ็นเปรอะเปื้อนเต็มพื้นปราสาททีมสหรัฐ

เฮ่าสูญเสียพลังในการบิน

มันเห็นภาพตัวเองกำลังร่วงหล่นจากความสูงระดับยอดหอคอย และค่อยๆ ออกห่างจากอริยดาบครอเกล ผู้กำลังโน้มตัวไปดึงด้ามธงชาติจีนเพื่อเปลี่ยนกลับเป็นธงชาติสหรัฐ

“ครอเกลลลล!!”

เฮ่ายังไม่ยอมแพ้

โดยไม่สนว่าร่างกายจะตกกระแทกพื้นแรงกว่าเดิมหรือไม่ เฮ่าทำการพ่นไฟซ้ำอีกครั้ง

มันมั่นใจว่า ประกันชีวิตอมตะของครอเกลต้องถูกใช้ไปแล้วก่อนจะย้อนกลับมายังปราสาท

เฮ่าพร้อมแลกชีวิต

หากตัดครอเกลออกจากการแข่งขันได้ด้วยการโจมตีนี้ ทีมจีนก็จะเป็นฝ่ายชนะจากพวกพ้องของตนซึ่งยังเหลืออีกมาก

ถูกต้อง

เฉกเช่นสมาชิกโอเวอร์เกียร์ เฮ่าสามารถแยกแยะระหว่างความรู้สึกส่วนตัวและการทำเพื่อประเทศชาติ

ซู่มมมมมมมมมม!!

ลำแสงสีเหลืองส้มพุ่งเป็นเส้นตรงยาวออกจากปากเฮ่า ช่วยย้อมบรรยากาศรอบปราสาททีมสหรัฐให้สว่างไสว

ท่าไม้ตายของเผ่าดราโกเนี่ยนคือลมหายใจ

แม้จะมีข้อเสียต้องแลกมาด้วยพลังชีวิตของผู้ใช้งานจำนวนหนึ่ง รวมถึงมีระยะหน่วงหลังใช้แบบสุ่ม เอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่ถ้ามองเฉพาะด้านพลังทำลายและความกว้างไกลของทักษะ ลมหายใจดราโกเนี่ยนสามารถเทียบชั้นบรรดาทักษะเกรดเลเจนดารีได้สบาย

จริงอยู่ สิ่งนี้อาจเทียบไม่ได้เลยกับลมหายใจของมังกรแท้ แต่อย่างน้อยก็สามารถ ‘ทำลาย’ ร่างกายแสนบอบบางของผู้เล่นได้ไม่ยาก

ทว่า คู่ต่อสู้ในคราวนี้ผิดรุ่นเกินไป

ดาบของผู้เป็นอริยะสามารถตัดทุกสรรพสิ่งในโลกให้ขาดเป็นสองท่อนได้ง่ายดาย

ฉึบ—!

“…!”

เสาเปลวเพลิงสีเหลืองทองถูกผ่าเป็นสอง

เส้นปราณดาบอันคมกริบของครอเกล ได้ตัดเปลวเพลิงจากแนวกึ่งกลาง จนประกายไฟพุ่งกระจายไปคนละทิศทางอย่างสูญเปล่า

ก่อนหน้างานแข่งจะเริ่มขึ้น ครอเกลสร้างวิชาดาบชนิดใหม่โดยเตรียมไว้ใช้รับมือศัตรูแข็งแกร่งกว่าตัวเองโดยเฉพาะ พลังนี้มีอำนาจ ‘ลบล้าง’ ทักษะของศัตรูได้หนึ่งครั้ง

“…ฮะ—”

โผละ!

เฮ่า ผู้ถูกเร่งให้ตกกระแทกพื้นเร็วขึ้นด้วยผลของแรงถีบจากการพ่นไฟ ทำได้เพียงเปล่งเสียงหัวเราะไม่เต็มคำ

ร่างกึ่งสมบูรณ์ของดราโกเนี่ยน

ปีกขาดหนึ่งข้าง เกล็ดตามร่างกายถูกทำลายไม่สมประกอบ เริ่มกลายเป็นละอองแสงสีเทาและถูกส่งออกจากการแข่งกัน

ครอเกลกำลังยืนเด่นตระหง่านบนยอดหอคอยสูง ประหนึ่งตนกลับมาครองบัลลังก์ท้องฟ้าได้อีกครั้ง

***

“สุดยอด…”

กริดพลันอ้าปากค้าง หลังจากเดินทางมาถึงเมืองหลวงแห่งอาณาจักรชิง กรุงหยางโจว

ชายหนุ่มกำลังตกตะลึงในความใหญ่ของตึกรามบ้านช่อง โดยเฉพาะถนนซึ่งกว้างชนิดสามารถนำรถม้ามาเรียงหน้ากระดานได้มากถึง 20 คันพร้อมกัน

มันไม่อยากเชื่อว่าจะมีเมืองใดในซาทิสฟายกว้างใหญ่ไปกว่ากรุงไททันแห่งซาฮารันได้อีก

“อาณาจักรนี้มีแต่ของใหญ่ๆ”

ไม่ว่าจะอาหารไปจนถึงอาคารบ้านเรือน ทั้งหมดมีขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานค่อนข้างมาก

เฉกเช่นหน้าอกของสาวๆ

เมื่อเห็นกริดเอาแต่จ้องมองสาวสวยสวมกี่เพ้าพร้อมกับทำน้ำลายยืด โทซุนเดินเข้ามาสะกิดจากด้านข้าง

“ท่านเทพโอเวอร์เกียร์ กรุณาสำรวมด้วย ผู้คนกำลังมองมาทางเรา”

ผู้คนกำลังมองมา?

‘น่าแปลก… จากบรรดาฝูงชนมหาศาลเช่นนี้ นอกจากเราแล้ว ไม่มีใครแสดงพฤติกรรมบ้านนอกเข้ากรุงบ้างเลยหรือ’

กริดมองไปรอบตัวอย่างไม่เข้าใจ

จนกระทั่งเริ่มพบสาเหตุ

คำกล่าวของโทซุนไม่ผิด ผู้คนนับร้อยนับพันรอบตัว ต่างแอบชำเลืองสายตามาทางคณะของกริดอย่างพร้อมเพรียง

‘กะแล้วเชียว…’

ชายหนุ่มพบสาเหตุ

“พวกมันคงไม่เคยเห็นชาวสวนเดินทางมาเป็นกลุ่มใหญ่”

ปัจจุบัน เหล่าสัตว์เทพจักรราศีล้วนจำแลงกลายเป็นหญิงงามเลอโฉมทั้งสิ้น ไม่ว่าจะโทซุน (ปากกระต่าย) คยองจา (ชวด) พังอูลี (กระดิ่ง) หรือแม้กระทั่งชองโฮ* (เสือคราม)

ทุกตนเดินล้อมหน้าล้อมหลังกริด ใบหน้าสวยสง่าอย่างมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแตกต่างกันไป

‘ไม่แปลกหากจะดึงดูดความสนใจ…’

เป็นเพราะกริดทราบว่าพวกเธอคือสัตว์เทพจักรราศี และยังเคยเห็นรูปลักษณ์แท้จริงมาก่อนแล้ว จึงไม่ได้คิดอะไรกับความงามมากนัก แถมกริดยังมี ‘ภูมิคุ้มกันความงาม’ สูงกว่าคนปรกติ

แต่จะเป็นคนละเรื่องทันทีสำหรับคนทั่วไป

บุรุษล้วนเหลียวมองจนคอเคล็ด สตรีต่างก็แอบชำเลืองด้วยสายตาชื่นชม

กริดถอนหายใจยาว

‘ความฉิบหายคงได้มาเยือนแน่’

ประเดี๋ยวคงมีองค์ชายเจ้าชู้สักคน เดินผ่านมาและเกิดความสนใจในตัวเหล่าสัตว์เทพเข้า

จากนั้น เมื่อพวกมันเข้ามาจีบแล้วบรรดาสาวๆ ไม่เล่นด้วย ความซวยก็จะไปตกอยู่กับเหล่า ‘คนรับใช้’ ภายในกลุ่มแทน

ซึ่งแน่นอน ในกรณีนี้ กริดถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ของคนรับใช้

‘ถ้าผู้ชายหน้าตาธรรมดาร่วมทางมากับสาวงามหลายคน คงได้ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนใช้แน่’

และในคราวนี้ บราฮัมก็เข้าข่ายคนใช้เช่นกัน

มันกำลังสวมหน้ากากหนังเฟย์ริสโดยปลอมตัวเป็นชายใบหน้าชาวบ้านสาม

หรือก็คือ บราฮัมจะถูกองค์ชายเจ้าชู้หาเรื่องทะเลาะวิวาทไปพร้อมกับกริด

“เอ่อ… ขอประทานโทษนะครับ”

นั่นปะไร

ชายหนุ่มชำเลืองไปทางเหล่าสัตว์เทพจักรราศี เพื่อประเมินว่าตนควรให้ใครออกไปรับศึกแทน

ทว่า อีกฝ่ายกลับเดินตรงมาหากริดทันที

แถมยังด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม

“ขอแนะนำตัวเองก่อน ผมมีนามว่าชิลชอน เป็นบุตรชายคนโตของวารยอง (มังกรหลับ) ผู้แทนเมืองหยางโจวแห่งนี้ ประเมินจากเครื่องแต่งกายของท่านนักปราชญ์ คงมาจากอาณาจักรโชใช่ไหมครับ ไม่ทราบว่าพอจะบอกชื่อเสียงเรียงนามสักนิดได้หรือไม่”

“ต้องการทราบชื่อของฉันไปทำไม”

“ได้เห็นท่านนักปราชญ์เดินทางมาจากแดนไกลพร้อมสาวงามมากมาย จึงอยากทำตัวตีสนิทไว้บ้างครับ ถ้าไม่รังเกียจ จะขอเชิญมาดื่มกันสักมื้อเพื่อเป็นการต้อนรับขับสู้ ไม่ทราบว่าท่านขัดข้องหรือไม่”

“…!”

กริดพลันตื่นเต้น

นอกจากจะไม่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนรับใช้ อีกฝ่ายยังคิดว่าตนเป็นนักปราชญ์ผู้เดินทางมาพร้อมสาวสวย ความมั่นใจในตัวเองเริ่มเพิ่มพูน

มันอยากเดินเข้าไปจับมือกับชิลชอนแล้วให้อีกฝ่ายนำทางไปร้านอาหารเสียประเดี๋ยวนี้

ทว่า กริดปฏิเสธ

“ได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจอยู่หรอก แต่ฉันมีบางสิ่งต้องรีบไปสะสาง…”

มันชะงักคำพูดกลางคัน เพราะบราฮัมกำลังหันมาจ้องด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“ฉันทำอะไรผิด?”

กริดกระซิบกระซาบ

“คิดจะพลาดโอกาสทองเช่นนี้จริงหรือ”

“อะ…!”

ชายหนุ่มพลันตระหนักถึงเป้าหมายการเดินทางของตน

ก่อนอื่น ต้องรวบรวมข้อมูลให้มากเข้าไว้

จากนั้น เมื่อมีข้อมูลว่าอัญมณีเต่าดำถูกเก็บรักษายังหนแห่งใด จึงค่อยเริ่มวางแผนและประเมินโอกาสสำเร็จ

เมื่อครู่ ชายตรงหน้าแนะนำตัวเองว่าเป็นบุตรชายคนโตของผู้แทนเมืองนี้

เพียงการสนทนาตามมารยาทกับอีกฝ่าย คงไม่ทำให้ตนสูญเสียผลประโยชน์หรือเป็นฝ่ายถูกเอารัดเอาเปรียบแต่อย่างใด

หรือก็คือ กริดไม่มีอะไรต้องเสีย

“…ตกลง! ไปกันเลย!”

“โฮ่! ท่านช่างรู้ธรรมเนียม!”

เมื่อกริดตกปากรับคำ คนของชิลชอนได้นำทางพวกมันไปยังโรงเตี๊ยมใหญ่แห่งหนึ่ง

ถือเป็นร้านอาหารราคาแพง การกินดื่มแต่ละครั้งต้องใช้เบี้ยจำนวนมาก

ขณะย่างกรายไปในโรงเตี๊ยม ชายหนุ่มแสดงสีหน้าตื่นเต้นโดยไม่ปิดบัง พลางถูกนำทางไปยังห้องใหญ่ด้านในสุด

มันย่อมเกิดความคาดหวัง เมื่อถูกเชิญให้ร่วมรับประทานอาหารรสเลิศของอาณาจักรแห่งใหม่หลังจากเดินทางเข้าเมืองหลวง

“เอาเป็น… นกดุเหว่าร้องดุเหว่าดุเหว่าสำรับใหญ่หนึ่งชุด แล้วก็เหล้าทางช้างเผือก”

ชิลชอนเชิญกริดนั่งลงพร้อมกับเริ่มสั่งอาการและเครื่องดื่ม

ชื่ออาหารไม่คุ้นหูเลยสักนิด แต่กริดก็มิได้แสดงสีหน้าผิดหวังหรือเคลือบแคลง

พนักงานรับเมนูพลันฉีกยิ้มกว้าง ประหนึ่งเมื่อครู่คือมื้ออาหารราคาสูงสุดภายในร้าน

‘อาหารแพงไม่มีทางรสชาติแย่อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรใดก็ตาม… ชักอยากรู้แล้วว่าอาหารของชิงจะอร่อยสักแค่ไหน’

เดิมที กริดมักชื่นชอบอาหารอร่อยแต่ราคาถูกจำพวก จัมปง รามยอน ซัมกยอบซอล หรือทูน่ากระป๋องไส้กรอกมากกว่า

ทว่า หลังจากถูกกษัตริย์โชเชิญไปร่วมรับประทานอาหารมื้อใหญ่ภายในวังหลวงเป็นเวลาหลายวันติดต่อ ชายหนุ่มเกิดติดใจอาหารคุณภาพสูงในซาทิสฟาย

อาหารประเภทข้าวในวังคาราสึมีรสชาติยอดเยี่ยมจนยากละลืมเลือน

ชิลชอนซักถามพลางอมยิ้ม

“ได้ยินมาว่า เทพฟีนิกซ์แดงแห่งแดนใต้คืนชีพกลับมาแล้วใช่ไหมครับ แถมยังช่วยอวยพรให้มนุษย์ทุกคนร่มเย็นเป็นสุข แล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ ชีวิตของท่านดีขึ้นบ้างไหม”

“ก็ไม่เลว…”

ขณะเตรียมมอบคำตอบตามปรกติ กริดพลันตระหนักถึงความไม่ชอบมาพากล จึงหันไปจ้องชิลชอนและซักถามเสียงขรึม

“นายไปเอาข่าวการคืนเทพของเทพฟินิกซ์แดงมากจากไหน”

ถ้าจำไม่ผิด อาณาจักรฮวานน่าจะตัดขาดการเชื่อมต่อและปกปิดข่าวสารทั้งหมดไว้อย่างมิดชิด

ไม่มีทางเล็ดลอดมาถึงหู NPC ธรรมดาในดินแดนอื่นได้

กับชิลชอนเองก็ไม่น่าจะมีข้อยกเว้น

ถ้าหากมันเป็น NPC ธรรมดาล่ะนะ…

ทันใดนั้น รอยยิ้มชิลชอนพลันแปรเปลี่ยน

“อย่าได้ดูแคลนฝีมือด้านการหาข่าวของฮวัลบินดังเด็ดขาด”

ตึง!

ชายสวมหน้ากากจำนวนมากพลันกรูเข้ามาทางหน้าต่างของห้องอาหาร

ขณะเดียวกัน หนึ่งในคนของชิลชอนด้านหน้าลุกพรวดพร้อมกับชักดาบจอลำคอกริด

ทุกสิ่งเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วประหนึ่งฟ้าแล่บ

ชิลชอนกล่าวอย่างเย็นชา

“ข่ายเวทมนตร์ของห้าอาวุโสได้กีดกันแดนใต้ออกจากดินแดนอื่น หากไม่ใช่บุคคลพิเศษ ย่อมไม่มีทางมาได้ไกลขนาดนี้แน่—…”

ชิลชอนพลันชะงักคำพูด

เป็นเพราะกริดใช้พลัง <เทพธรณี> เสกให้กลุ่มชายสวมหน้ากาก และคนของชิลชอลทั้งหมด เกิดอาการตัวแข็งเป็นหินในพริบตา

ชายหนุ่มลุกยืนอย่างไม่รีบร้อน ดาบถูกชักออกจากเอวพร้อมกับเลื่อนไปจ่อคอชิลชอนด้วยท่วงท่าเลือดเย็น

เมื่อเอฟเฟคของ ‘แข็งเป็นหิน’ หมดลง สถานการณ์ก็พลิกกลับฝั่งเรียบร้อยด้วยลำพังฝีมือกริดคนเดียว

“เลิกสวมหน้ากากคุยกันดีกว่า ขอแนะนำตัวอีกครั้ง ฉันคือเทพโอเวอร์เกียร์ กริด”

“…!”

“เชือดยังบันไปแล้วสี่ตน เป็นผู้คืนชีพให้เทพฟินิกซ์แดง และยังได้รับพรสูงสุดจากเทพฟินิกซ์แดงโดยตรง”

“…!”

“อยากตายตรงนี้หรือเป็นพวกเดียวกับฉัน”

“พ…พวกเดียวกัน! พวกเดียวกันขอรับ!!”

ชิลชอนปราศจากความลังเล

กริดทำให้คนของมันกลายเป็นหินในพริบตาโดยไม่ต้องขยับตัวหรือเปล่งถ้อยคำใด แถมยังสามารถเชือดตนทิ้งได้ทุกเมื่อ แต่ยังใจดีไว้ชีวิต

เพียงเท่านี้ก็มากพอจะให้ชิลชอนยอมศิโรราบอย่างไร้เงื่อนไข

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,583

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous