จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,574

ในบางครั้ง ชื่อก็มีพลังมหาศาล

เพราะมันคือสัญลักษณ์ของการดำรงอยู่

ราชาโอเวอร์เกียร์ เทพโอเวอร์เกียร์ อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ และกริด

ทุกชื่อของกริดยังคงแผ่อิทธิพลไปทั่วโลกจนถึงปัจจุบัน

‘อะไรกัน…’

ชื่อของราชาภูตไฟก็เช่นกัน

แหล่งกำเนิดไฟทั้งหมดบนโลก

ตามคำนิยามของมัน ทุกที่ย่อมมีไฟ และไฟจะไม่มีวันหายไป

ทว่า

‘หมายความว่ายังไง?’

เมื่อสักครู่ ราชาภูตสัมผัสถึงจุดจบของตัวเอง

มันถูกมนุษย์ฟันด้วยดาบที่มิอาจจำแนกวัสดุจนสติเริ่มเลือนราง ทัศนวิสัยมีเพียงเปลวไฟกระจัดกระจาย การดับสูญผุดขึ้นในห้วงความคิด

สายลมที่เกิดพร้อมการควงดาบนั้นน่าพรั่นพรึงอย่างมาก

แทบไม่น่าเชื่อว่าการ ‘แกว่งดาบ’ ของมนุษย์ จะทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่น่าตกตะลึงได้ถึงเพียงนี้

ยอดเยี่ยมถึงเพียงนั้น

จึงไม่แปลกที่มันจะตกตะลึงมากกว่าปรกติ

‘เขาเป็น… ผู้วิเศษ?’

ราชาภูตย่อมเคยมีปฏิสัมพันธ์กับโลกมนุษย์

นั่นเพราะผู้มีคุณสมบัติจะทำพันธสัญญา จะถือกำเนิดขึ้นในทุกหนึ่งร้อยปี มันจึงมิได้เพิกเฉยต่อโลกโดยสิ้นเชิง

ราชาภูตไฟทราบดี มนุษย์มักเรียกบุคคลที่แข็งแกร่งเกินกว่าความเข้าใจของตนว่า ‘ผู้วิเศษ’

แต่นั่นก็แค่พลังกระจอกๆ

ราชาภูตไฟที่เคยประจักษ์อำนาจของ ‘มหาเทพ’ ด้วยตัวเอง น้ำหนักของคำว่า ‘ผู้วิเศษ’ จึงแตกต่างออกไป

ผู้วิเศษที่ราชาภูตไฟเข้าใจ กับผู้วิเศษที่มนุษย์เข้าใจ เป็นสองสิ่งที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

การดำรงอยู่ที่สร้างภัยพิบัติได้ในทุกการเคลื่อนไหว

กริดในปัจจุบันคือ ‘ผู้วิเศษ’ ที่ราชาภูตไฟเข้าใจมาตลอด

“พักก่อน กินคิมบับกันเถอะ”

“เป็นคิมบับแบบไหนหรือ”

“คิมบับทำเอง ฉันซื้อวัตถุดิบมาทำก่อนออกเดินทาง”

> …

หลังจากหมดสติไปสักพัก ราชาภูตไฟค่อยๆ ลืมตาตื่น

มันไม่คุ้นเคยกับฉากที่กำลังปรากฏในการมองเห็นสักเท่าไร

มนุษย์สองคน กำลังใช้ราชาภูตลมเป็นเสื่อรองนั่ง

แก้มก้นถูกอุ้มชูด้วยสายลมพัดเอื่อย ประหนึ่งเซียนกำลังกินลมชมวิวกลางอากาศ

ราชาภูตน้ำด้านข้างมนุษย์ทั้งสอง กลายเป็นบ่อน้ำพุที่คอยกลั่นน้ำบริสุทธิ์สำหรับชงเหล้าสีใส

อาหารที่ไม่คุ้นตาถูกจัดวางอย่างประณีตบนราชาภูตดินที่ทำตัวเป็นโต๊ะ

> …

ราชาภูตไฟตกตะลึงสุดขีด ไม่ว่าจะมองมุมใดก็มิอาจทำความเข้าใจ

ในทางกลับกัน บรรยากาศรอบตัวกริดและยูร่าเต็มไปด้วยความอบอุ่น

กริดที่มักกินแต่ขนมปังชืดๆ ในยามผจญภัย กลับลงทุนออกไปซื้อของมาทำอาหารก่อนออกเดินทาง

ทั้งหมดก็เพื่อยูร่า

กริดวางแผนการเดินทางเป็นอย่างดี อาหารถูกจัดเตรียมอย่างเพียงพอ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่พลาดแม้แต่มื้อเดียว

ยูร่าเกิดความตื้นตัน และกริดรู้สึกได้ว่าความพยายามของตนไม่สูญเปล่า

ทักษะทำอาหารถูกพัฒนาขึ้นอย่างราบรื่น

เนื่องจากมีค่าความชำนาญมือสูงเป็นทุนเดิม ผนวกกับประสาทสัมผัสอันยอดเยี่ยม ทักษะทำอาหารจึงถูกพัฒนาอย่างก้าวกระโดด

[ทักษะ <การปรุงอาหารขั้นสูง> ถูกเปิดใช้งาน]

ความชำนาญมือของกริด เปลี่ยนให้อาหารที่ชื่อคิมบับกลายเป็นงานศิลป์

สาหร่ายถูกห่อข้าวอย่างประณีตราวกับวัดด้วยไม้บรรทัด ผิวของมันแวววาวประหนึ่งผ้าไหม ผนวกสีสันของวัตถุดิบอื่นที่เรียงตัวกันเป็นองค์ประกอบ เกิดเป็นจานอาหารอันงดงามจนไม่กล้าจะหยิบใส่ปาก

พลังแห่งค่าความชำนาญมือ

ทักษะการเล็มสาหร่ายอย่างแม่นยำ เหนือกว่าพ่อครัวระดับมิชลินสามดาวไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น กริดคือผู้ครอบครองประสาทสัมผัสเหนือมนุษย์ และนั่นรวมไปถึงการรับรส

ต่อมรับรสของกริดทำงานอย่างสมบูรณ์แบบ แทบไม่ด้อยไปกว่าพ่อครัวระดับโลกที่เป็นอาจารย์ของอาจารย์

นี่คือเหตุผลว่าทำไมทักษะการทำอาหาร ถึงกลายเป็น <การปรุงอาหารขั้นสูง> ทันทีหลังจากทำคิมบับเป็นครั้งแรก

“ใช้สาหร่ายอะไร? นุ่มละลายเหมือนกับสาหร่ายน้ำ”

“เป็นสาหร่ายที่ดีที่สุด พีคซอร์ดเป็นคนแนะนำมา ว่ากันว่านำมาตากแห้งด้วยลมทะเลของเมืองกัลเลสในวันที่พระอาทิตย์ขึ้นสุด… ดูเหมือนว่าจะคุ้มค่ากับกรรมวิธีอันซับซ้อน”

“ทันทีที่อาหารสัมผัสกับฟัน เมล็ดข้าวกับส่วนผสมจะแตกตัวและกระจายไปทั่วลิ้น เหมือนกับวงดุริยางค์แห่งรสชาติที่แผ่ซ่านปกคลุมช่องปาก เป็นคิมบับที่ถูกยกระดับรสชาติให้ถึงขีดสุด”

“ข…ขนาดนั้นเลยหรือ…”

กริดไม่ใช่นักกิน

เป็นเพราะเติบโตในครอบครัวที่ไม่ได้มีอันจะกินมากนัก จึงไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสชาติที่หลากหลาย ต่อมรับรสเคยชินกับเครื่องปรุงเสียมากกว่า

ซุปราเมง ดันอร่อยกว่าซุปราคาแพงที่เคี่ยวจากส่วนผสมหลายสิบชนิด

อย่างไรก็ดี รสนิยมการกินของกริดค่อยๆ เปลี่ยนไปจากอิทธิพลของยูร่าและจิสึกะ

ตลอดหลายปีหลัง ยิ่งได้ออกไปกินอาหารนอกบ้านกับสองสาวบ่อยครั้ง ชายหนุ่มก็ยิ่งได้พบเจอรสชาติแปลกใหม่ จนกระทั่งการแสวงหาความหลากหลายกลายเป็นงานอดิเรก

ราวกับประสบการณ์อันล้ำค่าเหล่านั้นถูกสะท้อนลงบนทักษะการปรุงอาหาร

ถึงขั้นสามารถสร้างคิมบับ ได้ด้วยวัตถุดิบเท่าที่มีอยู่ในซาทิสฟาย

‘เข้าใจแล้วว่าทำไม ซาทิสฟายถึงเป็นแดนสวรรค์ของคนรักอาหาร’

เนื่องจากงานยุ่งและมีเวลาน้อย กริดจึงไม่ค่อยได้กินอาหารในซาทิสฟายมากนัก

มีหลายสิ่งให้ต้องทำ การกินอาหารจึงกลายเป็นเรื่องเสียเวลา

แต่ตอนนี้ มันเปลี่ยนความคิด

ในอนาคต มันสาบานกับตัวเองว่า จะใช้เวลาบนโต๊ะอาหารร่วมกับคนสำคัญให้มากที่สุด

ทั้งหมดเกิดจากการได้กินอาหารอย่างสนุกสนานในหอแห่งปัญญา

กริดรับรู้ถึงความห่วงใยที่แสนอบอุ่นจากเบ็ตตี้ สตรีผู้มีความสุขเมื่อได้เห็นลูกหลานกินอาหารอย่างอิ่มหนำ และอีกหนึ่งส่วนสำคัญไม่แพ้กันก็คือรสชาติอันยอดเยี่ยมจากฝีมือการวาดของอเบลลิโอ้

ชายหนุ่มต้องการแบ่งปันความสุขนั้นกับคนสำคัญคนอื่น และเปลี่ยนช่วงเวลาดังกล่าวให้เป็นความทรงจำ

“กินกับไวน์ขาวน่าจะเหมาะ”

“งั้นหรือ? ราชาภูตน้ำ”

> เตรียมไว้ให้แล้ว

จ๊อกจ๊อกจ๊อก—

ราชาภูตน้ำรินไวน์สีใสลงในแก้วที่เกิดจากฝีมือราชาภูตดิน

สายลมสดชื่นที่พัดไปรอบๆ กิ่งก้านของต้นไม้โลก เป็นการสร้างบรรยากาศโดยราชาภูตลม

นี่คือประสบการณ์การกินอันล้ำค่า ที่หาซื้อไม่ได้แม้จะมีเงินหลายร้อยล้านเหรียญ

“มานี่สิ”

หลังจากดื่มไวน์พลางลูบหลังมือยูร่า กริดเรียกราชาภูตไฟ

ชายหนุ่มอยากเกลี้ยกล่อมให้อีกฝ่ายลืมเรื่องราวการวิวาทเมื่อครู่ และสนิทสนมกันไว้ในอนาคต

การเป็นมิตรกับราชาภูตไม่ใช่เรื่องเสียหาย

> ตกลง! เจ้าชอบเนื้อย่างความสุกระดับไหน?

“…”

ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นต้องโน้มน้าว

กริดได้แต่ปิดปากเงียบขณะนั่งมองราชาภูตไฟปรี่เข้ามาหา

***

[ราชาภูตแสงเพิกเฉยการอัญเชิญของท่าน]

คณะเดินทางพักอยู่ในป่าต้นไม้โลกมาแล้วสามวัน

แม้การได้ใช้เวลาร่วมกับกริดผู้หลงใหลงานอดิเรกใหม่อย่างการทำอาหารจะเปี่ยมไปด้วยความสุข อีกทั้งเอลฟ์และต้นไม้โลกก็ยังทำตัวเป็นมิตรอย่างมาก แต่หัวใจยูร่ากลับยิ่งดำดิ่งเมื่อเวลาผ่านไป

ราชาภูตแสงปฏิเสธการสื่อสารทุกชนิด

แถมยังทำตัวเย็นชายิ่งกว่าปรกติ

กระทั่งทักษะติดตัวทุกชนิดที่มาจากพันธสัญญา ล้วนถูกปิดใช้งานชั่วคราว

“ไม่เป็นไร ผ่อนคลายเข้าไว้ ถ้าได้อยู่กับเธอ จะให้อยู่ต่ออีกสักสามก็ยังได้”

กริดปลอบประโลมยูร่าที่เผยความกังวลอย่างชัดเจน

จากนั้นก็ยื่นเนื้อย่างเสียบไม้ที่เพิ่งปรุงขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากราชาภูตไฟ

> ราชาภูตแสงมิได้เพิ่งเย่อหยิ่ง แต่เป็นเช่นนี้มานานแล้ว นั่นเพราะโลกแห่งธาตุของพวกเราล้วนนับถือเทพธิดารีเบคก้า และราชาภูตแสงอวดอ้างว่าตนคือทายาทโดยตรงของพระองค์แต่เพียงผู้เดียว จึงชอบทำตัวตามอำเภอใจจนทะเลาะกับพวกเราบ่อยครั้ง คงจะดีถ้าท่านผู้วิเศษช่วยมอบบทเรียนให้เจ้านั่น

ราชาภูตไฟอธิบาย

เป็นการเน้นย้ำว่า สาเหตุที่ยูร่าอัญเชิญล้มเหลว ไม่ได้เกี่ยวกับตัวยูร่าเอง

ยูร่ารู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเหล่าราชาภูต

เพราะทุกตนรับปากว่าจะรอจนถึงที่สุด โดยไม่กลับโลกแห่งธาตุไปก่อน

“กลิ่นเนื้อย่างหอมมาก!”

“ผลลัพธ์ออกมาดีทีเดียว ฉันเตรียมส่วนแบ่งของทุกคนไว้แล้ว พวกเธอกินได้เต็มที่”

“ขอบคุณมาก ไม่เกรงใจละนะ!”

เหล่าเอลฟ์ต่างเฝ้ารออาหารที่กริดปรุง

เดิมที พวกเธอลังเลที่จะกินเนื้อสัตว์ แต่ในระยะหลัง ดูเหมือนว่าพวกเธอจะชอบมันมาก

สิ่งนี้เกิดจากคำถามอันไร้เดียงสาของกริด ชายหนุ่มสงสัยว่า ในเมื่อเอลฟ์ ‘ปกป้อง’ ธรรมชาติ ก็ควรจะกินเนื้อสัตว์โดยละเว้นพืชไม่ใช่หรือ?

อาจเป็นเพราะเปลี่ยนลักษณะการกิน กล้ามเนื้อจึงเริ่มพัฒนาขึ้นบนร่างกายอันผอมเพรียวของเอลฟ์สาว

อาจไม่ถึงกับนักกล้าม แต่ต้นขาผอมกะหร่องเริ่มแน่นกระชับ หน้าท้องคล้ายกับคนที่เริ่มซิตอัปได้สิบวัน มอบบรรยากาศของนักรบหญิงที่ปราดเปรียว

และในความเป็นจริง สมรรถภาพทางร่างกายโดยรวมก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

บางที พวกเอลฟ์อาจเป็นเหมือนกับนักพรตบำเพ็ญตบะ ที่ผนึกพละกำลังของตัวเองไว้ด้วยการตีกรอบการกิน

‘เหล่าผู้มีพระคุณของเรา’

เมื่อมองดูเอลฟ์และภูตมารวมตัวกันหน้าโต๊ะอาหารที่กริดจัดเตรียม ยูร่าผ่อนคลายใบหน้าอันหม่นหมอง

งั่ม

เธอกัดลงบนเนื้อย่างเสียบไม้

อาจไม่อร่อยเท่าอาหารที่กินกับกริดในชีวิตจริงเมื่อคืน แต่ก็นับว่ารสชาติดีมาก

หัวใจของหญิงสาวพองโตทันที

อาจเป็นเพราะรอยยิ้มร่าเริงของเอลฟ์ที่กวักมือเรียกให้ไปกินด้วยกัน หรืออาจเป็นเพราะความเห็นอกเห็นใจที่ราชาภูตมอบให้

‘นั่นสินะ ไม่ต้องเครียดไป ทุกสิ่งจะออกมาราบรื่น’

คนอื่นเชื่อในตัวเรา

ถ้าเราไม่เชื่อในตัวเอง ก็คงถือเป็นการทรยศต่อความไว้วางใจที่อีกฝ่ายมอบให้

ดวงตาของยูร่าส่องประกาย

ราวกับดวงดาวที่สุกสว่างที่สุดซึ่งเคยหายไป ได้กลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม

ยูร่าที่เคยเสียความมั่นใจหลังจากฟังคำเสี้ยมของไฟโวล์ฟ เริ่มฟื้นฟูตัวเองกลับเป็นปรกติอีกครั้ง

เธอสัมผัสได้ถึงฝ่ามือของกริดที่โอบมายังหัวไหล่ฝั่งตรงข้าม

***

“ข้าคิดว่าอาจเป็นเพราะเจ้า”

“อย่างนั้นเองหรือ…”

มีความเป็นไปได้สูง ที่การทำตัวแปลกๆ ของราชาภูตแสงจะมีสาเหตุมาจากกริด

กริดเป็นศัตรูกับแอสการ์ด

ย่อมเป็นธรรมดาที่ราชาภูตแสงซึ่งอ้างตัวว่าเป็นทายาทโดยตรงของรีเบคก้า จะมองกริดเป็นศัตรู

“หากเป็นแบบนี้ต่อไป มีโอกาสที่ราชาภูตแสงจะยกเลิกพันธสัญญากับยูร่า”

ผ่านมาแล้วห้าวัน

ไฟโวล์ฟที่คอยเฝ้าสังเกตแนวโน้มอย่างเงียบงัน ตัดสินใจอธิบายข้อสันนิษฐานของตน

กริดที่นั่งไม่ติด หันไปขอคำปรึกษาจากต้นไม้โลก

“ไม่มีทางแก้เลยหรือ?”

> เจ้าสามารถเข้าไปในโลกแห่งธาตุและโน้มน้าวราชาภูตแสงด้วยตัวเอง

“เข้าไปในโลกแห่งธาตุด้วยตัวเอง…”

> หากราชาภูตที่เหลือร่วมมือ พวกเขาช่วยเปิดทางให้เจ้าเข้าไปในโลกแห่งธาตุได้

“แล้วต้องเกลี้ยกล่อมราชาภูตแสงด้วยวิธีใด?”

> วิธีเดียวกับราชาภูตไฟ ตามความเห็นของข้า วิธีดังกล่าวมีประสิทธิภาพมากที่สุด

“…”

เหล่าราชาภูตนิยมความรุนแรงมากกว่าเจรจาอย่างสันติ?

ขณะกริดกำลังครุ่นคิดขึงขังพลางพยักหน้ารับ

“ฉันอัญเชิญสำเร็จแล้วล่ะ”

เสียงของยูร่าดังขึ้น

กริดที่ประหลาดใจรีบหันไปมอง และได้พบกับยูร่าที่ใบหน้าเต็มไปด้วยแผล

มือข้างหนึ่งกำลังบีบคอราชาภูตแสงอยู่

‘อัญเชิญ… แน่นะ?’

______________

ปัจจุบันแปลถึงตอน 2,059   ★ ★ จบบริบูรณ์  ★ ★

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

#จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ #BJKNovel #BJK_Novel #Overgeared_แปลไทย #Overgeared #นิยาย_เกมออนไลน์ #พระเอกเทพ

• Next
• Previous