จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,293
แกรนมาสเตอร์ ซิกเฟรคเตอร์ หรืออีกตัวตนหนึ่งในชาติก่อนก็คือ มารลำดับ 6 ‘ซิก’
เป้าหมายของมันคือการลงทัณฑ์เทพบนสวรรค์และจอมอสูรซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด
ซิกมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะกระชากทวยเทพรุ่นปัจจุบันออกจากตำแหน่งและเปิดเผยความจริงอันโสมมให้ทั่วโลกรับรู้
แน่นอน ความฝันดังกล่าวฟังดูเหลวไหลเสียจนชวนให้ใครต่อใครต่างพากันหัวเราะเยาะ
แต่ซิกเฟรคเตอร์มิได้ย่อท้อ มันรอคอยนานนับพันปีอย่างอดทนจนกระทั่งได้พบความหวัง
มนุษย์ผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้น เป็นคนที่ได้รับความรักและความชื่นชอบจากเหล่าเทพ แถมยังไม่เคยถูกเคลือบแคลงในความศรัทธา
ส่วนอีกคนหนึ่งมีฝีมือทรงพลัง แข็งแกร่งมากพอที่จะล้มจอมอสูรระดับแถวหน้าได้ง่ายดาย
สองบุคคลข้างต้นคือองค์ประกอบสำคัญของแผนการล้มทวยเทพที่ซิกเสาะแสวงหามานาน
พวกเขาบังเอิญมาปรากฏตัวในยุคสมัยเดียวกันอย่างน่าอัศจรรย์
คนแรกคือกริด ส่วนอีกคนคือแมรี่โรส
“…?”
ดวงตาซีบาลพลันเบิกโพลง เมื่อได้เห็นแกรนมาสเตอร์ที่บอกว่าจะออกไปหากริด เดินกลับมาพร้อมราชินีไอรีนแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
“เอาล่ะ กริด…”
ได้ยินเช่นนั้น กริดรีบพูดแทรกการแนะนำตัวของซิกเฟรคเตอร์ พลางหันไปยิ้มให้ซีบาลด้วยอารมณ์แจ่มใส
“ดิฉันคือราชินีไอรีนแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ยินดีที่ได้พบกับท่านซีบาล ไม่สิ ควรเรียกว่าอัครสาวกของท่านซิกคงเหมาะกว่า”
“ค…ครับ เชิญเรียกตามที่ท่านต้องการ”
หนึ่งในความยอดเยี่ยมของซาทิสฟายก็คือ สติปัญญาอันเฉลียวฉลาดของปัญญาประดิษฐ์ภายในเกม จึงไม่ใช่เรื่องแปลกหากซีบาลจะมิอาจจำแนกความแตกต่างระหว่าง NPC กับผู้เล่นได้
ซีบาลพยักหน้ารับ
แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าไอรีนคือผู้สังหารซูซาน หนึ่งในอัศวินสีชาดใหม่ซึ่งเป็นพวกพ้องของตน มันรีบหันไปถามซิกเฟรคเตอร์ทันที
“เหตุใดราชินีถึงมาแทนกริด?”
“…”
แกรนมาสเตอร์ปิดปากสนิท
มันทำเพียงอ้ำอึ้ง เนื่องจากไม่แน่ใจว่ากริดกำลังวางแผนอะไรอยู่
ขณะครุ่นคิดหาคำตอบ คำสาปเกียจคร้านพลันครอบงำจิตใจจนเกิดความเบื่อหน่ายอีกหน
‘…ช่างเถอะ ไม่ว่าจะกริดหรือไอรีน พวกเขาต่างเป็นบุคคลระดับสูง’
เมื่อบทสนทนาจบลงและบรรยากาศปกคลุมด้วยความเงียบ ซีบาลทำได้เพียงขมวดคิ้ว
มันย่อมไม่ทราบว่าไอรีนตรงหน้าคือกริด จึงตัดสินใจส่งข้อความเสียงหาไปกริดจากหน้าต่างรายชื่อเพื่อน
> นี่กริด! นายเสียสติไปแล้วรึไง! ไหนบอกกับฉันว่าเทพตกสวรรค์เชื่อใจไม่ได้ แล้วทำไมถึงส่งภรรยาไปเสี่ยงอันตรายที่อาณาจักรฮวาน!
แตกต่างจากผู้เล่น NPC มีเพียงหนึ่งชีวิต
ไม่มี NPC คนใดสามารถคืนชีพจากความตายได้ และนั่นคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้กริดเดือดดาลเป็นล้นพ้น เมื่อข่านต้องเผชิญความตายอย่างทุกข์ทรมาน
แต่เขากลับส่งภรรยาไปอาณาจักรฮวาน…
ซีบาลไม่เข้าใจกริดเลยสักนิด และไม่อยากทำความเข้าใจด้วย
หลังจากได้รับข้อความเสียงเชิงตำหนิ กริดยกมุมปากยิ้มพร้อมกับตอบกลับ
> ไม่ต้องห่วง ไอรีนจะปลอดภัยแน่ถ้ามีแกรนมาสเตอร์ร่วมทางไปด้วย
ห้าอาวุโสย่อมปรารถนาให้แกรนมาสเตอร์เข้าร่วมเป็นพวก และแน่นอน มันย่อมไม่เชื่อใจบุคคลอื่นนอกเหนือจากนั้น
> ต้องไม่ลืมว่า ไอรีนแข็งแกร่งมาก เธอสามารถเอาตัวรอดได้สบาย
กริดภาคภูมิใจในฝีมือของตนมาก
แตกต่างจากสมัยที่เอาชนะครอเกลและครองบัลลังก์ผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก กริดในปัจจุบันมิได้หลงลำพองในฝีมืออย่างหน้ามืดตามัว
ออกจะตรงกันข้าม มันประเมินสถานการณ์อย่างใจเย็นจนกระทั่งแน่ใจว่า ถึงอีกฝ่ายจะเป็นห้าอาวุโส แต่หากตนตั้งใจหลบหนีโดยมีแกรนมาสเตอร์คอยสนับสนุน โอกาสสำเร็จก็ยังนับว่าสูงมาก
> งั้นหรือ… ถ้านายยืนกรานแบบนี้ค่อยโล่งใจ
ซีบาลชำเลืองหางตาไปทางไอรีนด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปจากเดิม
สตรีผอมบางผู้นี้จะแข็งแกร่งสักเพียงใด…?
และถ้าเธอเก่งกาจเช่นนั้นจริง ก่อนหน้านี้มัวทำอะไรอยู่ที่ไหน?
ถึงจะมีคำถามผุดขึ้นมากมาย แต่ซีบาลก็เลือกจะไม่เคลือบแคลงสงสัย
> เป็นห่วงฉันหรือ ซาบซึ้งจังนะ
> ไร้สาระ! ฉันแค่สงสารไอรีน เพราะเอะใจว่านายอาจกำลังวางกลอุบายเปลี่ยนภรรยา! แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน ฉันอยากรู้ว่า นายรู้ที่ตั้งของอาณาจักรฮวานได้ยังไง? พวกเราตระเวนสืบข่าวนานนับเดือนแต่กลับคว้าน้ำเหลว ดูเหมือนเบาะแสเพียงแห่งเดียวจะอยู่ที่กษัตริย์ชิง
> เข้าใจถูกแล้ว นั่นคือหนทางเดียวที่จะได้ทราบตำแหน่งของอาณาจักรฮวาน ฉันเองก็ถามจากกษัตริย์ชิงโดยตรง
> แล้วกษัตริย์ชิงยอมบอก…?
ซีบาลพลันตกตะลึง
กษัตริย์ชิงผู้ไม่ยอมแพร่งพรายข้อมูลแม้จะถูกคมดาบจ่อคอ เหตุใดถึงยอมบอกกริดโดยง่าย?
> นายมันอำมหิต… ใช้วิธีใดทรมานเขากันแน่?
ด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย กริดอธิบายเรื่องราวให้ซีบาลที่กำลังเข้าใจผิดฟัง
> เหตุผลที่กษัตริย์ชิงและชาวเมืองตัดสินใจปกปิดข้อมูลอาณาจักรฮวานจากบุคคลภายนอก เพราะหากมนุษย์ได้ทราบเรื่องราวของเหล่าห้าอาวุโสเข้า พลังอำนาจของเทพเต่าดำจะเสื่อมถอยทันที… ในปัจจุบัน อาณาจักรชิงกำลังถูกปกปักรักษาโดยเทพเต่าดำ หากพลังของท่านอ่อนแอลง กองทัพยังบันจะบุกเข้ามาทำลายบ้านเมืองจนพินาศ เป็นเหตุว่าทำไมถึงต้องปิดปากให้เงียบสนิท
> แบบนี้นี่เอง… แล้วทำไมกฎดังกล่าวถึงไม่มีผลกับนาย?
> เพราะฉันทราบความจริงเบื้องหลังทวีปตะวันออกอยู่ก่อนแล้ว
กริดเคยเอาชนะยังบันและช่วยคืนชีพให้เทพเต่าดำสำเร็จ ในฐานะผู้ทำลายตำนานเทียมและฟื้นฟูตำนานแท้จริงกลับมาใหม่ การเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับห้าอาวุโสให้กริดฟังจึงไม่ทำให้เทพเต่าดำอ่อนแอลง
> …เข้าใจแล้ว ว่าแต่ นายกำลังทำอะไรอยู่
ซีบาลพยักหน้ารับโดยไม่เคลือบแคลง
แต่เพียงไม่นานก็ขมวดคิ้วและตั้งคำถามกลับ
> ทำไมนายถึงไม่เดินทางไปอาณาจักรฮวานด้วยตัวเอง… การส่งไอรีนไปแทนมีนัยอย่างไร?
> ฉันกำลังเร่งมือหาเงิน
> ได้ยินมาว่า… ช่วงนี้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์กำลังเร่งแจกจ่ายไอเท็มให้ผู้เล่นใหม่ งี่เง่าสิ้นดี
> …
> แต่สิ่งที่นายทำมันวิเศษมาก
ซีบาลยิ้มชืดพลางตัดจบบทสนทนา
มันเร่งฝีเท้าเดินตามแกรนมาสเตอร์พลางครุ่นคิดถึงสิ่งที่ได้คุยกับกริด
ในสมัยอดีต ซีบาลเคยเป็นถึงผู้นำสูงสุดของเจ็ดกิลด์ใหญ่อันโด่งดัง
สำหรับช่วงเวลานั้น ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่า ซีบาลถือครองอำนาจล้นพ้นเต็มมือ
แต่ตัวมันเอาพลังดังกล่าวไปใช้ไขว่คว้าสิ่งใด?
ชื่อเสียงส่วนตัว เงินทอง และอำนาจต่อรองในชีวิตจริง
ทั้งหมดมีเพียงความเห็นแก่ตัวและวิสัยทัศน์อันคับแคบ
…แต่สิ่งที่กริดทำนั้น
‘เทียบกันไม่ได้เลย’
เหตุผลที่ซีบาลล้มเหลวในการครองบัลลังก์อันดับหนึ่งของโลก เพราะมันไม่เคยมีคุณสมบัติมาตั้งแต่แรก ถึงจะบังเอิญโชคดีคว้าไว้ได้ แต่สักวันก็จะถูกกระชากตกลงมาโดยผู้ที่เหมาะสมอยู่ดี
สีหน้าของซีบาลกำลังเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่น ดวงตาไม่ปรากฏความสั่นคลอนแม้เพียงเล็กน้อย
***
ถิ่นพำนักของเทพคือบนท้องฟ้า
พวกมันไม่เคยต้องลงมาเหยียบผืนดินแม้จะแพ้ต่อทวยเทพยุคปัจจุบัน
ความสนิทสนมคือบ่อเกิดของความเสื่อมศรัทธา ยิ่งสองฝ่ายใกล้ชิดมากเพียงใด ก็จะยิ่งรู้สึกว่ามีระดับเท่าเทียมมากเท่านั้น ส่งผลให้เทพผู้พิทักษ์สี่ทิศอย่างฟินิกซ์แดง เต่าดำ มังกรคราม และเสือขาว สูญเสียค่าบารมีเทพเนื่องจากดำรงชีวิตใกล้ชิดกับมนุษย์เป็นเวลานาน
เมื่อค่าบารมีเสื่อมลง เทพทั้งสี่จึงพ่ายแพ้ต่อเทพตกสวรรค์
จุดกึ่งกลางทวีปตะวันออก
ณ ผืนป่าท้อกว้างใหญ่ไพศาล
ภายใต้การนำทางของกริด แกรนมาสเตอร์และพรรคพวกเดินทางมายังเป้าหมายที่มันรอคอยมานาน จนได้พบกับทัศนียภาพอันน่าทึ่ง
“…ไม่อยากจะเชื่อว่าที่นี่คือผืนพิภพ”
ประหนึ่งเบื้องหน้าคือดินแดนแห่งทวยเทพ
บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายพลังวิญญาณอันเข้มข้น ชวนให้นึกถึงแดนสวรรค์ซึ่งมันเคยเยือนเมื่อราวหนึ่งพันปีก่อน
แกรนมาสเตอร์ปล่อยอักขระโบราณของตนให้ลอยฟุ้งเต็มอากาศ สะเก็ดอักขระเรียงตัวระยิบระยับดุจดังทางช้างเผือก ร่างกายซึ่งเคยอ่อนแอเนื่องจากสูญเสียบารมีเทพมานาน คล้ายกับมีกำลังวังชาเพิ่มขึ้นอย่างน่าประหลาด
แกรนมาสเตอร์กำหมัดแน่นอย่างมั่นคง ใบหน้าเบื่อหน่ายพลันถูกฉาบด้วยความแจ่มใส
“สุดยอด…”
ขณะกริดอุทานอย่างตกตะลึง ซีบาลและกลุ่มอัศวินสีชาดใหม่ต่างพากันอ้าปากค้าง
ภาพจำของแกรนมาสเตอร์ในสายตาพวกมันแปรเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ดวงตาอันสุขุมลุ่มลึกที่สามารถมองเห็นผ่านเส้นผมแสกกลาง ผนวกกับผิวพรรณอันขาวซีดและหยาบกร้าน
แต่ไหนแต่ไร แววตาแกรนมาสเตอร์มักมีเพียงความห่อเหี่ยวและเหนื่อยหน่าย แต่ตอนนี้กลับสดใสและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
“ผ่านเข้าไปได้เลยหรือ…”
กึก กึก
กระทั่งท่วงท่าการเดินก็เปลี่ยนไป เสียงฝีเท้าที่เคยไม่มั่นคงคล้ายแฝงความกังวล แปรเปลี่ยนเป็นความมั่นใจและหนักแน่นดุจดังหินผา
ใจกลางผืนป่ามีต้นท้อสูงตระหง่าน
แกรนมาสเตอร์เดินเข้าใกล้ต้นไม้ที่กำลังแผ่กิ่งก้านสาขาจนเต็มบรรยากาศ สายตาแหงนขึ้นมองท้องฟ้าสีคราม ณ เบื้องบน
ในวินาทีนี้ อักขระโบราณที่รายล้อมแกรนมาสเตอร์พลันเล็งปลายแหลมขึ้นด้านบนอย่างพร้อมเพรียง
“เป็นที่นี่ไม่ผิดแน่…”
กริดซึ่งยืนด้านข้าง ส่งเสียงยืนยันพลางทาบยันต์ที่ได้รับจากกษัตริย์ชิงลงบนต้นท้อ
“ประตูจงเปิด”
ทันใดนั้น เสียงอสนีบาตพลันคำรามสนั่นผืนนภาจนดูคล้ายกับมีม่านสีฟ้ากางปกคลุมเบื้องบน
เพียงพริบตา กริดรู้สึกราวกับดินแดนแห่งนี้ถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง
แสงเรืองรองสีทองอร่ามเจิดจ้าท่ามกลางฟากฟ้าอันมืดสลัว ลำแสงสว่างฉาบโฉบโอบกอดร่างกายของกริด รวมไปถึงแกรนมาสเตอร์และเหล่าอัศวินสีชาดยุคใหม่อย่างทั่วถึง
[ท่านมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าไปยังโลกของเทพตะวันออก]
“…!”
ข้อความระบบบรรทัดล่าสุดทำให้ซีบาลพลันเย็นสันหลังวาบ
โลกแห่งทวยเทพ จากบรรดาผู้เล่นกว่าสองพันล้าน จะมีสักกี่คนที่สามารถไปเยือนดินแดนดังกล่าวด้วยตัวเอง?
ซีบาลทั้งตื่นเต้นและหวาดหวั่นเมื่อโลกที่ตนเคยคิดว่าไม่มีอยู่จริง ใกล้จะปรากฏสู่สายตาในอีกไม่ช้า
“ไม่หรูหราอย่างที่คิด…”
กริดผู้เคยไปเยือนแอสการ์ด โลกแห่งทวยเทพของฝั่งตะวันตก เปล่งเสียงด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ขณะร่างของกริดและคนอื่นเริ่มลอยขึ้น สุ้มเสียงหนึ่งดังก้องกังวาน
เป้าหมายของเสียงคือแกรนมาสเตอร์
「ยินดีต้อนรับ… อัครสาวกผู้ถูกเทพตกสวรรค์หลอกใช้และหักหลังเอ๋ย」
ทันใดนั้น ภาพการมองเห็นของกริด แกรนมาสเตอร์ และพรรคพวก พลันหมุนกลับทิศ
ถัดมาไม่กี่อึดใจ เมื่อทุกคนลืมตาขึ้น ฉากอันแปลกตาภายในโลกแห่งใหม่ได้ปรากฏให้เห็นด้านหน้าอย่างแจ่มชัด
ถนนเส้นยาวที่มีลักษณะเป็นต้นไม้เรียงราย
“อะ…”
ซีบาลและอัศวินสีชาดใหม่ต่างพากันอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นทัศนียภาพอันลึกลับและงดงาม
กริด ผู้เคยเห็นต้นท้อสีขาวแบบเดียวกันมาก่อนจากสวนสวรรค์ เตรียมเดินเข้าไปคว้าลูกท้อสีขาวหนึ่งผล
แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้น ยังบันในชุดคลุมโดโปพลันปรากฏกายขวางไว้ในฐานะผู้นำทาง
“มนุษย์ทุกคนนอกจากท่านอัครสาวกซิก ห้ามจ้องมองพวกเราโดยเด็ดขาด… พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์เสียมารยาท!”
“ตามมา… ท่านห้าอาวุโสกำลังรออยู่”
Comments
Post a Comment